Παρασκευή, 17 Μαΐου 2024

Χαιρετισμός του Υπουργού Υγείας, Μάκη Βορίδη, σε Συνέντευξη Τύπου του ΣΦΕΕ για τον Κώδικα Δημοσιοποίησης.

09/10/2014
Χαιρετισμός του Υπουργού Υγείας, Μάκη Βορίδη, σε Συνέντευξη Τύπου του ΣΦΕΕ για τον Κώδικα Δημοσιοποίησης.

Γραφείο Τύπου Υπουργού

Αθήνα, 9 Οκτωβρίου 2014

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Στη συνέντευξη τύπου του Συνδέσμου Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδας για την παρουσίαση του Κώδικα Δημοσιοποίησης παρέστη και μίλησε ο Υπουργός Υγείας, Μάκης Βορίδης.

Ακολουθούν σημεία της τοποθέτησης του κ. Βορίδη:

«Να σας ευχαριστήσω κατ' αρχάς για την πρόσκληση και να πω το εξής: υπήρχε για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα μια περιοχή η οποία παρέμενε αδιαφανής. Η περιοχή αυτή ήταν η σχέση των φαρμακευτικών εταιρειών με τους γιατρούς. Το αδιαφανές αυτής της περιοχής έδινε λαβή σε υποψίες όπως κάθε είδους αδιαφάνεια, σε σχόλια, σε, ενδεχομένως, κριτικές οι οποίες μπορεί σε ορισμένες περιπτώσεις να ήταν άδικες, και σε άλλες δίκαιες. Το σίγουρο ήταν ότι δεν μπορούσαν να αξιολογηθούν και να αξιολογηθούν με μια οργανωμένη -αυτού του τύπου οι κριτικές- σταθερή βάση και στηριγμένη σε πραγματικά στοιχεία.

Άρα οφείλω να χαιρετίσω την πρωτοβουλία του ΣΦΕΕ να προχωρήσει στη συγκρότηση ενός Κώδικα δημοσιοποίησης, ο οποίος στην πραγματικότητα αυτό το οποίο φιλοδοξεί να επιτύχει είναι, να φέρει σε καθεστώς διαφάνειας αυτές τις σχέσεις.

Ποια είναι η σχέση της κάθε φαρμακευτικής εταιρείας με τον κάθε γιατρό. Εάν υπάρχει μια τέτοια, τι περιλαμβάνει, ποιά είναι η μορφή της συνεργασίας ή της σύμβασης που έχουν, εάν αυτή περιλαμβάνει ένα ταξίδι ή περιλαμβάνει άλλου είδους παροχές, αυτές να είναι δηλωμένες και ποια είναι η «αντιπαροχή». Αν η «αντιπαροχή» είναι η ενημέρωση ή οτιδήποτε άλλο μπορεί να είναι.

Όταν δημοσιοποιείς μια τέτοια σχέση, τότε πια αυτό είναι το πιο σημαντικό απ' όλα, ο κάθε ασθενής έχει πρόσβαση σε αυτή την πληροφορία και πηγαίνοντας στο γιατρό του όταν του προτείνει μια οποιαδήποτε θεραπεία, έχει τη δυνατότητα να αξιολογήσει κατά πόσο αυτή η πρόταση είναι μια καθαρή πρόταση ή επηρεάζεται από άλλου τύπου σχέσεις.

Άρα σε κάθε περίπτωση νομίζω ότι αυτοί οι όροι διαφάνειας είναι εκείνοι που επιτρέπουν να αρθούν παρεξηγήσεις και καχυποψίες οι οποίες βάρυναν το τελευταίο χρονικό διάστημα και θα έλεγα, με αρκετά οξύ τρόπο τον συγκεκριμένο χώρο.

Είμαι αυτής της απόψεως και για τα θέματα της πολιτικής διαφάνειας. Δηλαδή για εμένα αντί στην πολιτική να βάζεις περιοριστικούς όρους «επιτρέπεται αυτό, δεν επιτρέπεται εκείνο», το καλύτερο που θα είχες να κάνεις, είναι να εξασφαλίσεις όρους διαφάνειας. Ποια είναι η σχέση του καθένα με ποιον και για ποιο λόγο. Αν ειπωθεί αυτό, μετά οι πολίτες έχουν τη δυνατότητα να αξιολογήσουν και να κρίνουν τα πάντα.

Επειδή πιστεύουμε πολύ σε αυτή την παρέμβαση και θεωρούμε ότι ειδικά στην Ελλάδα όπου έχει συζητηθεί πάρα πολύ το ζήτημα της υπέρβασης της φαρμακευτικής δαπάνης στα προηγούμενα χρόνια των πολύ μεγάλων προϋπολογισμών, της συνταγογράφησης όλο αυτό είναι μια συζήτηση και έχει βαρυνθεί ο χώρος και των φαρμακευτικών εταιρειών, αλλά και των γιατρών από αυτή τη συζήτηση.

Εμείς θέλουμε να συμβάλλουμε στην ανάκτηση αυτής της αξιοπιστίας. Πιστεύουμε στον Κώδικα δημοσιοποίησης, αλλά θεωρούμε ότι έχουμε κι ένα κομμάτι ως πολιτεία το οποίο είναι δικό μας και το οποίο πρέπει να κάνουμε. Να καταστήσουμε νομικά υποχρεωτική αυτή τη δημοσιοποίηση.

Επομένως θα υπάρξει μια νομοθετική παρέμβασή μου στο επόμενο χρονικό διάστημα σε συνέχεια της πρωτοβουλίας που παίρνει ο ΣΦΕΕ που θα ορίσει ότι θα πρέπει τα μέρη υποχρεωτικώς να δημοσιοποιούν και να μη μένει στην προαίρεσή τους αυτή η δημοσιοποίηση.

Δεν το κάνουμε και δεν το λέμε αυτό αβασάνιστα. Έχουμε σταθμίσει το ιδιωτικό και το δημόσιο συμφέρον. Εδώ το ιδιωτικό συμφέρον είναι το δικαίωμα του καθενός να μην αποκαλύπτει το ποιες είναι οι σχέσεις του, οι πληροφορίες του, τα έσοδά του και να προστατεύει την επαγγελματική του δραστηριότητα και να μη τη δημοσιοποιεί.

Το δημόσιο όμως συμφέρον είναι να γνωρίζει ο ασθενής τη σχέση, προκειμένου να μπορεί να αξιολογεί το κατά πόσο αυτή η σχέση του με τη φαρμακευτική εταιρεία επηρεάζει την συνταγογράφηση ή όχι.

Σταθμίζοντας αυτά τα δύο νομίζω ότι το βάρος πέφτει υπέρ της προστασίας του συμφέροντος του ασθενούς το οποίο σε τελευταία ανάλυση αποτελεί δημόσιο συμφέρον και με αυτή τη σκέψη θα νομοθετήσουμε σε αυτή τη συγκεκριμένη κατεύθυνση.

Είμαι ευτυχής που είμαστε εδώ και προχωρούμε σε αυτό το βήμα. Η δέσμευση της πολιτείας είναι να προχωρήσει άμεσα σε μια τέτοιου τύπου νομοθετική ρύθμιση και θεωρώ ότι αυτό, καθώς θα το δούμε να εξελίσσεται στη διαδρομή, καθώς θα δούμε αυτές οι σχέσεις να έρχονται στη διαφάνεια, θα συμβάλλει στην αποκατάσταση του, εν τινί μέτρω τρωθέντος, κύρους τόσο των γιατρών όσο και των φαρμακευτικών εταιρειών».