Πρακτικά Σύσκεψης με θέμα : "Δημιουργία θεραπευτικών μονάδων φαρμακευτικής υποστήριξης του ΟΚΑΝΑ σε δημόσια Νοσοκομεία".

Γραφείο Τύπου

210 - 52.05.290-1

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΣΥΣΚΕΨΗΣ ΜΕ ΘΕΜΑ

"Δημιουργία θεραπευτικών μονάδων φαρμακευτικής υποστήριξης του ΟΚΑΝΑ σε δημόσια Νοσοκομεία".

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Κυρίες και κύριοι, καλησπέρα. Ζητώ συγνώμη για την καθυστέρηση, αλλά μπλέκουμε συνεχώς σε αυτό το Υπουργείο και θα πάμε πάρα πολύ γρήγορα, δε θέλω να σας καθυστερήσω.

Ευχαριστώ πάρα πολύ τους συναδέλφους από την εθνική αντιπροσωπεία που είναι εδώ, από το ΠΑΣΟΚ, από τον ΛΑΟΣ και από τον ΣΥΡΙΖΑ, ευχαριστώ όλους τους εκπροσώπους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ευχαριστώ τη Διοίκηση του ΟΚΑΝΑ την κα Μαλλιώρη που είναι εδώ.

Θέλω να πούμε ορισμένα πράγματα σοβαρά με την έννοια των πραγμάτων που αποτυπώνουν τις επιλογές που πρέπει να κάνουμε όλοι, για να αναλάβουμε τις ευθύνες μας απέναντι στη μάστιγα των ναρκωτικών, ευθύνες που πρέπει να τις αναλάβουμε όλοι, ανεξαιρέτως, χωρίς τις γνωστές δυστυχώς έως τώρα προθέσεις ορισμένων να αφήνουν στις πλάτες ορισμένων πολιτών, και μόνον, ένα πρόβλημα το οποίο μόνο ταλαιπωρεί.

Κυρίες και κύριοι, όταν ήρθα σε αυτό το Υπουργείο, ο ΟΚΑΝΑ με ενημέρωσε και η κα Μαλλιώρη, ότι είχε εκπονήσει ήδη ένα πρόγραμμα για την ίδρυση 17 νέων μικρών μονάδων απεξάρτησης, που θα εντάσσονταν σε νοσοκομεία της χώρας.

Με αυτόν τον λιτό τρόπο, θα μπορούσαμε να επιτύχουμε μία αποκέντρωση των ασθενών, μια αποκέντρωση η οποία θα ευνοούσε κατά βάση τους ίδιους, εξαντλώντας και τις λίστες αναμονής της ντροπής, αλλά οπωσδήποτε και ορισμένες πόλεις της χώρας μας, οι οποίες δεινοπαθούν από τη συμφόρηση που υπάρχει στα κέντρα απεξάρτησης του ΟΚΑΝΑ και αναφέρομαι στην Αθήνα στον Πειραιά και στη Θεσσαλονίκη.

Αποδέχθηκα αμέσως αυτή την πρωτοβουλία και προσπάθησα να της εξασφαλίσω χρήματα και προσωπικό. Και κατάφερα να εξασφαλίσω αυτά τα απαιτούμενα χρήματα των λιτών, επαναλαμβάνω, μικρών μονάδων, κατάφερα επίσης παρ’ όλη τη γενικότερη οικονομική δυσκολία και τους κινδύνους που εγκυμονεί η οικονομική κρίση που μαστίζει τη χώρα, κατάφερα να εξασφαλίσω και 111 περίπου άτομα για προσωπικό που θα στελεχώσει τις συγκεκριμένες μονάδες.

Είχα δεσμευτεί ότι το πρόβλημα στην Αθήνα στον Πειραιά και στη Θεσσαλονίκη, το πρόβλημα των κέντρων των πόλεων θα προσπαθήσω όσο μπορώ να το λύσω. Δεν ξέρω τα στοιχεία του θέματος στη Θεσσαλονίκη, γνωρίζω όμως ως Έλληνας πολίτης τα προβλήματα που υπάρχουν στο κέντρο της Αθήνας και γνωρίζω δυο φορές και τα προβλήματα που υπάρχουν στο κέντρο του Πειραιά.

Συνεργάστηκα με τον κ. Μίχα, συνεργάστηκα και με τον κ. Μιχαλολιάκο εύκολα, εύκολα επαναλαμβάνω και έδωσα μία πολιτική υπόσχεση ότι τον Αύγουστο και στη συνέχεια τον Οκτώβριο του 2011 το κέντρο του Πειραιά θα καθαρίσει, γιατί το πρόγραμμα των 17 νέων μονάδων είναι σε εξέλιξη και η αποκέντρωση θα επιφέρει μόνο όφελος.

Οι ασθενείς θα μπορούν σε περισσότερα των υπαρχόντων σήμερα κέντρα απεξάρτησης να εξυπηρετούνται, αυτό θα σημάνει εξάντληση και της λίστας της ντροπής και αυτό θα σημάνει με τη σειρά του το ότι θα καθαρίσουν τα κέντρα του Πειραιά της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης από αυτό το οποίο ζουν οι άνθρωποι που κατά κακή τους τύχη έχουν εκεί τις εργασίες τους ή την περιουσία τους.

Ξαφνικά, κυρίες και κύριοι, όμως, επιχειρείται αυτό το πρόγραμμα να σταματήσει. Σας ομιλεί ένας δικηγόρος, δεν σας ομιλεί ένας γιατρός κι αυτό ίσως είναι καλό ίσως είναι και κακό, δεν ξέρω, πάντως εμένα με μεγάλη ευκολία οι δικές μου προσλαμβάνουσες μπορούν να ταξινομήσουν τα στοιχεία του θέματος και να καταλήξουν σε αποφάσεις.

Ως Υπουργός υγείας επισκέφθηκα με μία καταγραφή στο μυαλό μου πάρα πολύ -πώς να πω- λογική, μονάδες τέτοιες σε άλλους Δήμους της πατρίδας μας και είδα ότι συντελείται το πρόγραμμα της απεξάρτησης στα κέντρα των πόλεων, χωρίς κανένα πρόβλημα, χωρίς κανένα μα κανένα μα κανένα πρόβλημα.

Αντιθέτως, στους Δήμους εντός των ορίων των οποίων τα υπάρχοντα νοσοκομεία στο εσωτερικό τους θα αποκτήσουν αυτές τις νέες μονάδες, στους Δήμους της Αττικής βρήκα έχθρα, οριζοντίως υπάρχουσα στα πολιτικά κόμματα και ουχί καθέτως.

Βρήκα αντιπαράθεση, όχι σε μας η μικρή λιτή μονάδα, που θα αποκεντρώσει τις μονάδες της Θεσσαλονίκης του Πειραιά και της Αθήνας, θα βοηθήσει τους ανθρώπους να απεξαρτηθούν, θα βοηθήσει τους γείτονες με τον ΟΚΑΝΑ στον Πειραιά, στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη, θα βοηθήσει τα κέντρα των πόλεων, την επιχειρηματική δραστηριότητα, την οικονομική και κοινωνική ζωή.

Όχι σου λέει σε μένα, αλλού ναι, πήγαινε το αλλού, όχι σε μένα. Μα δεν θα έρθει σε σένα, κύριε, θα έρθει στο νοσοκομείο που γειτνιάζει, ή ευρίσκεται στον Δήμο σου. Όχι σε μένα, δίπλα έχει σχολείο, δίπλα έχει κάτι, δίπλα έχει σπίτια, δίπλα έχει οτιδήποτε άσχετο με το θέμα με το οποίο θα τεθεί εν κινδύνω.

Αναρωτιέμαι, κυρίες και κύριοι, μπροστά σας, πολλοί Δήμοι της Αττικής έχουν στο πλαίσιό τους το γεωγραφικό νοσοκομεία και στα νοσοκομεία μπαίνουν και βγαίνουν άνθρωποι που έχουν AIDS, μπαίνουν και βγαίνουν άνθρωποι και αυξάνονται αυτοί επαναλαμβάνω που έχουν AIDS.

Γιατί το πρόβλημα του AIDS το 2010 και το 2011 επιδεινώνεται στη χώρα μας, ως συνέπεια και αυτό της χρήσης των ναρκωτικών, όπου εξαρτημένοι άνθρωποι μεταδίδουν ο ένας στον άλλον την ασθένεια μέσα από τις σύριγγες, όπως μας δείχνουν οι μελέτες του ΚΕΕΛΠΝΟ, αλλά και λόγω της παράνομης μετανάστευσης και της πορνείας.

Το πρωί στο Δημαρχείο Αθηνών, με τον κ. Καμίνη, έστειλα μήνυμα στους Έλληνες να αποφεύγουν τη σεξουαλική επαφή με την αδήλωτη πορνεία των δρόμων της Αριστοτέλους, της 3^ης Σεπτεμβρίου και του κέντρου της Αθήνας, γιατί μεταφέρουν το πρόβλημα στις οικογένειες.

Λοιπόν, μπαίνουν τέτοιοι ασθενείς στα νοσοκομεία, δεν γειτνιάζουν τα νοσοκομεία με τα σχολεία και με τα σπίτια; Μπαίνουν ασθενείς που ολοένα και αυτοί αυξάνονται, λόγω της παράνομης μετανάστευσης, τα στοιχεία είναι και του ΚΕΕΛΠΝΟ αλλά και του αντίστοιχου ΚΕΕΛΠΝΟ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μπαίνουν και βγαίνουν πολίτες με φυματίωση, μπαίνουν και βγαίνουν πολίτες με διάφορες λοιμώξεις.

Ποιο είναι το πρόβλημα με το να μπαίνει και να βγαίνει σε ένα τέτοιο χώρο και ένας ασθενής που θέλει να ξεφύγει από τα ναρκωτικά; Τι έχουμε πάθει και η άρνηση να συμπεριλάβουμε στα δεδομένα του νοσοκομείου μας και αυτό τι σημαίνει για την Αθήνα το κέντρο της, τον Πειραιά το κέντρο του, τη Θεσσαλονίκη και το κέντρο της; Τη συμφορά που υπάρχει σήμερα.

Εμείς είμαστε αποφασισμένοι, ως Υπουργείο Υγείας, να ασκήσουμε τα καθήκοντά μας, προστατεύοντας τη δημόσια υγεία. Ζητάμε συνεννόηση, ζητάμε συνεργασία, αλλά επειδή οι μήνες περνούν κι εμείς, κυρίες και κύριοι, δεν είμαστε στο Υπουργείο για να βλέπουμε το χρόνο να περνάει, αλλά για να τον αξιοποιούμε, εγώ έδωσα μία δέσμευση για τον Πειραιά και θα την τηρήσω ευλαβικά.

Όποιος δεν θέλει τη συνεργασία δεν μπορεί να θέλει ταυτοχρόνως να υποφέρει ο Πειραιάς, να υποφέρει η Αθήνα, να υποφέρει η Θεσσαλονίκη. Όταν θα κοιτάς τον κ. Μιχαλολιάκο στα μάτια και θα είσαι Δήμαρχος Δήμου που αρνείται μια μονάδα που θα εξυπηρετεί εκατό άτομα, πρέπει να του λες ότι εγώ είμαι η αιτία του προβλήματός σου, εγώ είμαι ο αντίπαλός σου.

Κι επειδή όλα αυτά ανήκουν στο χώρο μιας ρομαντικής πολιτικής συζήτησης, η οποία ποτέ δεν γίνεται στη χώρα, γιατί κανένας δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες του, εγώ την 1^η Οκτωβρίου θα κλείσω τον ΟΚΑΝΑ στον Πειραιά και θα σας μεταφέρω όλες τις ευθύνες.

Θα σταματήσει η παροχή ιατρικής προστασίας στους ασθενείς που βρίσκουν καταφύγιο στον ΟΚΑΝΑ του Πειραιά και θα δείξω με όσο πιο χαρακτηριστικό τρόπο μπορώ ποιοι είναι εκείνοι οι οποίοι δεν δέχονται και δημιουργούν πολιτικά προβλήματα στο Υπουργείο και στην Κυβέρνηση και στη χώρα.

Ποιοι είναι εκείνοι οι οποίοι δεν δέχονται παίζοντας ένα πολιτικό παιχνίδι τελικά και ξαναλέω ότι αυτό είναι οριζόντιο, δεν υπάρχουν παρατάξεις από αυτές τουλάχιστον που συνήθως κερδίζουν τις δημοτικές εκλογές που είναι άμοιρες ευθυνών.

Πολλές φορές συνάντησα, γιατί έχω την τιμή να είμαι μέλος του ΠΑΣΟΚ, το πρόβλημα να εντοπίζεται στο ΠΑΣΟΚ, ακόμη και σε πολιτικούς μου φίλους που παίρνουν πρωτοβουλίες να σηκώσουν πανό και να μου δημιουργήσουν προβλήματα ανοίγοντας θέματα και σέρνοντας Δημάρχους της Νέας Δημοκρατίας.

Συνάντησα, βέβαια, και το ακριβώς αντίθετο και με ειλικρίνεια σας το εκθέτω και το καταθέτω, κυρίες και κύριοι, δεν γίνεται να λέμε «πάρε Καμίνη τις ευθύνες εσύ και μην τολμήσεις να μου δώσεις κάποια από την ευθύνη σου γιατί θα σηκώσω πανό», αντάρα αντιδράσεων και δεν θα επιτρέψω να γίνει τίποτε, «πάρε εσύ Μιχαλολιάκο κι εσύ Μπουτάρη όλο το πρόβλημα και φάτο».

Δεν είναι έτσι. Δεν είναι έντιμο αυτό, δεν είναι καθαρό. Εμείς εδώ κάνουμε έναν αγώνα. Θα τον κάνουν και οι επόμενοι που θα έρθουν στη θέση μου. Δεν υπάρχει εδώ πολιτική, κομματική διάκριση. Το ίδιο είναι το πρόβλημα είτε είναι η Νέα Δημοκρατία είτε είναι το ΠΑΣΟΚ. Οι λίστες της ντροπής, όμως, ντροπιάζουν όλους.

Οι λίστες της ντροπής επιφέρουν τα προβλήματα που ταλανίζουν την Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, τον Πειραιά, δηλαδή τους ανθρώπους που έρχονται μην τυχόν και μπουν σ’ ένα πρόγραμμα και γίνονται θύματα του οργανωμένου εγκλήματος που εμπορεύεται τα ναρκωτικά.

Εάν εξαντληθεί αυτή η λίστα, δεν θα υπάρχουν υποψήφιοι αγοραστές για να ευδοκιμεί το εμπόριο του οργανωμένου εγκλήματος. Και τέλος, θ’ ανακουφιστούν και οι άνθρωποι που χάνουν τις περιουσίες τους στα κέντρα των πόλεων που προανέφερα.

Δεν κάνω αυτή την εισαγωγή για λόγους που δεν σχετίζονται με την πράξη. Σας δίνω το λόγο μου, από το πόστο του Υπουργού Υγείας, αν είμαι τότε, την 1^η Οκτωβρίου, τον Πειραιά θα τον κλείσω εγώ. Θα τον κλείσω με τα χέρια μου τα ίδια. Στις 2 Οκτωβρίου κ. Δήμαρχε, ο ΟΚΑΝΑ δεν θα υπάρχει.

Αλλά μέχρι τότε πρέπει να δεχθούμε όλοι μαζί, κι εγώ θα καλέσω και την ΚΕΔ με τον κ. Κακλαμάνη και την ΚΕΔ με τον επόμενο Πρόεδρό της, θα τους καλέσω να με βοηθήσουν. Ζήτησα τη στήριξη του Πρωθυπουργού προχθές. Του εξήγησα το πρόβλημα. Η ντροπή θα μεταφερθεί σ’ εκείνον που δεν δέχεται τη συνεργασία.

Σας καλώ να φανταστούμε ποιο θα είναι το πρόβλημα όταν εφαρμοστεί η απόφασή μας, που προσπαθώ να την καθολικεύσω και σε μια εβδομάδα θα έχετε την απόφαση, το Υπουργείο δεσμεύεται να το βάλει θέμα στο επόμενο ΚΕΣΥΠΕ που βέβαια έχει θέμα τις συνενώσεις των νοσοκομείων, θα βάλουμε κι αυτό.

Η κατεύθυνση που έχουμε δώσει είναι: Όλα τα νοσοκομεία της Αθήνας, του Πειραιά, δηλαδή της 1^ης και της 2^ης ΥΠε και της 3^ης και 4^ης, η Θεσσαλονίκη δηλαδή, θα πάρουν μια μικρή μονάδα. Μου έχουν κάνει από τον ΟΚΑΝΑ τις προϋποθέσεις. Δεν είναι θέμα που δεν σχετίζεται με προϋποθέσεις, σχετίζεται με προϋποθέσεις. Τι πρέπει να έχεις για να μπορείς να δεχτείς έναν τέτοιο ασθενή. Θα διαιρεθεί το πρόβλημα. Και η διαίρεση αυτή θα οδηγήσει γρήγορα στην επίλυσή του.

Παρακαλώ πάρα πολύ, επειδή ξέρω πόσο εύκολα ψαρεύει κανείς σε θολά νερά, να ξεσηκώνει δημότες, «μας φέρνουν εδώ τον ΟΚΑΝΑ», πολύ απλό είναι αυτό. Και πολύ πιο δύσκολο είναι να λύσεις το πρόβλημα. Ζητάμε συνεργασία. Και σας ζητώ να κατανοήσετε την έντασή μου διότι περνάνε οι μήνες και το πολιτικό παιχνίδι, παίζεται με όρους που δεν είναι έντιμοι.

«Εγώ ένα όχι θα σου πω» σου λέει ο Δήμαρχος Χ και πήγαινε και κόψε το λαιμό σου. Και το ΟΧΙ θα στο κάνω και έντονο, θα σου φέρω κόσμο που θα σου φωνάζει, ΟΧΙ, να φύγεις από δω και να μείνεις στον Πειραιά, να μείνεις στο Μιχαλολιάκο, να μείνεις στον Καμίνη». Αναρωτήθηκα: Μπορούμε να φτιάξουμε μια εγκατάσταση 30 χιλιόμετρα, 40 χιλιόμετρα μακριά από την Αθήνα, να τους πάμε όλους εκεί; Η απάντηση είναι αρνητική. Δεν γίνεται. Για μια σειρά από λόγους.

Η λύση είναι μία: Διαίρεση της ευθύνης. Σ’ αυτή τη λύση θα προχωρήσουμε χωρίς ολιγωρία, χωρίς καθυστερήσεις. Ζητάμε με αγωνία, συνεργασία. Και παρακαλώ όποιον έχει αντίρρηση την οποία βασίζει σε επιχειρήματα, αυτά που λέει στους δημότες του να τα πει κι εδώ που είμαστε όλοι μαζί.

Αυτά ήθελα να σας πω, το Υπουργείο λογοκρίνεται, δεν θα ξαναμιλήσει παρά μόνο απαντώντας σε ερωτήσεις. Η κα Μαλλιώρη είναι εδώ να παράσχει διευκρινίσεις, ήταν παρούσα και αυτό την τιμά και στην εκδήλωση που διοργανώθηκε στο Δικηγορικό Σύλλογο Πειραιώς.

Θα σας παρακαλέσω να μου υποδείξει κάποιος από σας, πώς θα δώσουμε το λόγο. Ο κ. Καμίνης θέλει να φύγει, ο κ. Μιχαλολιάκος θέλει να φύγει, και ο κ. Χιωτάκης θέλει να φύγει, όλοι θέλουν να φύγουν. Πώς θα δώσουμε το λόγο; Εγώ θα παρακαλούσα κ. Καμίνη να μη φύγετε. Γιατί αν και σήμερα φύγει η μέρα, εγώ μετά με ποιον θα μιλάω κ. Καμίνη;

Γ. ΚΑΜΙΝΗΣ: Πάντως εγώ είμαι από τους Δήμους που έχω κατονομάσει το νοσοκομείο που θα δεχθεί τμήμα του ΟΚΑΝΑ, είναι το ΕΛΠΙΣ. Αλλά θέλω να πω δυο λόγια.

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Είναι δικό σας νοσοκομείο.

Γ. ΚΑΜΙΝΗΣ: Ναι. Είναι Δημοτικό Νοσοκομείο.

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Είναι και το πιο καλό μου παράδειγμα. Πήγα στο νοσοκομείο αυτό, επισκεπτόμενος τα νοσοκομεία ως είχα υποχρέωση στην αρχή. Μου έδειξε ο Διοικητής του που θα μπει το λυόμενο. Το λυόμενο θα μπει απέναντι από τα προσφυγικά και μετά τα προσφυγικά, είναι η λεωφόρος Αλεξάνδρας και δίπλα είναι η ΓΑΔΑ. Δίπλα δε στο λυόμενο, είναι τα πλυντήρια.

Δηλαδή εξαιρετική χωροθέτηση, μπράβο του. Μπορεί να μου πείτε όχι σ' αυτό; Μπορεί κανείς να πει «όχι» σ’ αυτό; Η άλλη μονάδα θα είναι σ’ ένα υπόγειο ενός νοσοκομείου που έχει χώρο. Πώς τα νοσοκομεία της περιφέρειας ζητάνε τις εγκαταστάσεις αυτές και οι Δήμαρχοι του λεκανοπεδίου δεν τις δέχονται;

Γ. ΚΑΜΙΝΗΣ: Μπορώ να έχω το λόγο για να σας εξηγήσω κ. Υπουργέ;

Πρώτα απ’ όλα είναι τόσο σημαντικό το ζήτημα για την Αθήνα και για το κέντρο της που αν γνώριζα εγκαίρως για τη σημερινή συγκέντρωση, τη σημερινή συζήτηση, δεν θα είχα προγραμματίσει άλλα πράγματα. Ειδοποιήθηκα μόλις ουσιαστικά χθες, οπότε γι' αυτό ζήτησα να μιλήσω. Υπάρχει εκπρόσωπος του Δήμου. Φυσικά καταλαβαίνετε ότι έχω κάθε συμφέρον να το συζητήσουμε το θέμα εξαντλητικά γιατί εκπροσωπώ το Δήμο με το μεγαλύτερο πρόβλημα.

Και θέλω να σας πω το εξής, επειδή με έχει απασχολήσει πάρα πολύ, έχω κάνει και διεξοδικές συζητήσεις και με την Μαλλιώρη, το έχουμε συζητήσει διεξοδικά στην παράταξη «Δικαίωμα στην Πόλη» η οποία ανέλαβε τη Δημοτική Αρχή με τις τελευταίες εκλογές. Το έχουμε συζητήσει και στο Δημοτικό Συμβούλιο. Το έχουμε συζητήσει και στο Κοινοτικό Διαμέρισμα του Νοσοκομείου ΕΛΠΙΣ.

Θα πρέπει λοιπόν να ξέρουν οι Δήμαρχοι ότι εδώ λανθάνουν δύο παρεξηγήσεις. Η πρώτη είναι ότι εκεί που λειτουργεί τμήμα του ΟΚΑΝΑ, αυτό αποτελεί πόλο έλξης για τοξικοεξαρτημένους. Οι έρευνες έχουν δείξει ωστόσο ότι οι πιάτσες που έχουν δημιουργηθεί στην Αθήνα και αλλού, δεν είναι από τους τοξικοεξαρτημένους που πάνε στον ΟΚΑΝΑ και παίρνουν τη δόση τους και μετά ενδεχομένως ένα μέρος της το πουλάνε. Αυτό είναι – θα σας πει και η κα Μαλλιώρη – μια πολύ μικρή μειονότητα από αυτούς που κινούνται στις πιάτσες. Η πλειονότητα είναι άτομα που περιμένουν στη λίστα. Αν δείτε τα ποσοστά θα εκπλαγείτει.

Επομένως η απάντηση είναι ότι στο βαθμό που θα μικρύνει η λίστα φεύγουν τοξικομανείς από τους δρόμους. Αυτή είναι η πρώτη απάντηση. Ο κόσμος όμως έχει διαμορφώσει το στερεότυπο ότι εκεί που λειτουργεί ΟΚΑΝΑ, εκεί λειτουργεί πιάτσα. Λάθος. Είναι τεράστιο λάθος.

Αλλά υπάρχουν οι δυσπιστίες των ανθρώπων. Υπάρχει η δυσπιστία πάντοτε των κατοίκων, εγγενής δυσπιστία στους ανθρώπους πάντοτε που φοβούνται μια αλλαγή, αλλά εδώ πέρα επειδή δεν έχει εξηγηθεί αυτό, η δυσπιστία είναι διπλή και τριπλή γιατί συνολικά έχει χάσει την αξιοπιστία του και το πολιτικό μας σύστημα. Οπότε δεν πιστεύει τον Υπουργό του, δεν πιστεύει τον Δήμαρχό του, δεν πιστεύει τον Διοικητή του Νοσοκομείου ο κάτοικος, δεν πιστεύει κανέναν.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ το Διοικητικό Συμβούλιο του Νοσοκομείου ΕΛΠΙΣ, του Δημοτικού Νοσοκομείου, είχε τη γενναιότητα να πάρει την απόφαση, η αντίδραση είναι τρομακτική. Το Δημοτικό Διαμέρισμα ομόφωνα πήρε απόφαση να μη γίνει.

Στο Δημοτικό Συμβούλιο ξεσηκώθηκαν και η αντιπολίτευση, και όπως είπατε, επειδή διατρέχει οριζόντια το θέμα της παρεξήγησης των ναρκωτικών, όλα τα πολιτικά κόμματα και μέλη της δικής μου της παράταξης, και έχουν ξεσηκωθεί όλοι και λένε «θα το δεχθούμε εφόσον θα το δεχθούν και άλλοι», γιατί μέχρι στιγμής η κατάσταση είναι, τρία νοσοκομεία έχουν δεχθεί να δημιουργηθούν τμήματα του ΟΚΑΝΑ. Αυτή είναι η κατάσταση όπως έχει διαμορφωθεί.

Σας το λέω αυτό εκπροσωπώντας τον μεγαλύτερο Δήμο της χώρας και την πρωτεύουσα της χώρας και το καταλαβαίνετε. Είναι θέμα όχι μιας απλής αλληλεγγύης. Είναι πιστεύω και πατριωτικό καθήκον αυτό το βάρος να το μοιραστούν όλοι και θα δουν τελικά ότι δεν είναι βάρος. Γιατί η κα Μαλλιώρη και όποιον έχει δυσπιστίες, μπορεί να τους πάει – στο Ίλιον είναι κα Μαλλιώρη που λειτουργεί το τμήμα του ΟΚΑΝΑ; – να δει πώς ένα σωστά οργανωμένα τμήμα, όπου έχουν πάει λίγα άτομα να εξυπηρετηθούν, λειτουργεί χωρίς να δημιουργείται στη συνοικία κανένα απολύτως πρόβλημα.

Πρέπει λοιπόν η ηγεσία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης να δώσει το παράδειγμα, να μπει μπροστά, να πολεμήσουμε επιτέλους τη λογική ότι εγώ αυτό που δεν θέλω στην αυλή μου, δεν με νοιάζει, ας πάει στην αυλή του διπλανού. Γιατί το ζει ο Δήμος της Αθήνας όχι μόνο με το θέμα της τοξικοεξάρτησης, το ζει και με το θέμα των συσσιτίων που πάμε να το αποκεντρώσουμε, μέσα στον ίδιο το Δήμο μας.

Κλείνω λέγοντας – θα σας το πει και η κα Μαλλιώρη πιθανόν – ότι και οι κάτοικοι του Νέου Κόσμου ξεσηκώθηκαν με την ιδέα ότι θα πάνε διοικητικές υπηρεσίες του ΟΚΑΝΑ. Τόση είναι η δυσπιστία. Αυτό πρέπει να το σπάσουμε. Αν δεν το σπάσει η Τοπική Αυτοδιοίκηση αυτό το πράγμα, δε νομίζω ότι μπορεί να το σπάσει κανείς.

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ και να με συγχωρείτε για την αποχώρηση, αλλά θα με εκπροσωπήσει ο κ. Κάρης. Ξέρει πλήρως το θέμα και μπορεί να απαντήσει σε οποιαδήποτε ερώτηση.

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Κύριε Δήμαρχε, δεν ξέρω πότε ενημερωθήκατε, αλλά ξέρω ότι στην ιεραρχία των θεμάτων αυτό είναι πολύ ψηλά.

Γ. ΚΑΜΙΝΗΣ: Είναι πάρα πολύ ψηλά κ. Υπουργέ.

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Δεν μπορείτε να κάνετε κι εσείς μια ιεράρχηση των υποχρεώσεών σας να μείνετε;

Γ. ΚΑΜΙΝΗΣ: Την έχω κάνει την ιεράρχηση. Είναι πάρα πολύ ψηλά. Αν σας πω ότι θα πρέπει να πάω να συζητήσω για τον ισολογισμό του Δήμου τώρα, για την Πλατεία Συντάγματος και για κανά δυο θέματα ακόμα του Δήμου Αθηναίων, θα καταλάβετε πόσο σοβαρό είναι.

Στο σημείο αυτό αποχωρεί ο κ. Γ. Καμίνης

Β. ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ: Κύριε Υπουργέ, όπως γνωρίζετε, η ανάγκη να φύγει ο ΟΚΑΝΑ από το κέντρο του Πειραιά είναι μια ανάγκη που στην κοινωνία του Πειραιά έχει ωριμάσει εδώ και πολλά χρόνια. Είχε γίνει απαίτηση πιεστική εδώ και πολλά χρόνια.

Άρα να σημειώσω ότι στις 2 Οκτωβρίου εγώ, ο κ. Μίχας, οι επικεφαλής των άλλων παρατάξεων, οι επικεφαλής των φορέων της πόλεως θα σας περιμένουμε στον ΟΚΑΝΑ για να βάλουμε οριστικά…

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Θα είμαι εκεί, κ. Δήμαρχε, μην το συζητάτε τώρα αυτό.

Β. ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ: Θα σας περιμένουμε. Ωστόσο επιτρέψτε μου έτσι πολύ σύντομα…

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Θα είμαι εκεί μαζί σας, για να το κάνουμε μαζί.

Β. ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ: Μα είπα ότι θα σας περιμένουμε. Αυτό σημαίνει ότι θα είμαστε μαζί. Ωστόσο πρέπει να πω ότι οφείλω να καταθέσω τον υψηλό βαθμό ευαισθησίας που έχει ο πειραϊκός λαός για τα εξαρτημένα παιδιά. Είναι παιδιά δικά μας και του πειραϊκού λαού και του ελληνικού λαού γενικότερα και οφείλουμε ως συντεταγμένη κοινωνία και πολιτεία και τις λίστες ντροπής να τις διαγράψουμε από τη ζωή μας, να αποτελέσουν παρελθόν, και καταφύγιο για παροχή υπηρεσιών υγείας να βρίσκουν στο φυσικό του χώρο, που είναι τα νοσοκομεία. Αυτή είναι η πεποίθησή μας.

Την ευθύνη όμως για τα νοσοκομεία, όπως ξέρετε κ. Υπουργέ, δεν την έχουν οι Δήμαρχοι, ούτε μπορούν να την έχουν οι Δήμαρχοι και σωστά δεν την έχουν οι Δήμαρχοι. Την έχει η κεντρική εξουσία, την έχει η κυβέρνηση, την έχει το Υπουργείο Υγείας που διορίζει – αν δεν έχει αλλάξει, γιατί προέρχομαι και από την κεντρική πολιτική – και τις διοικήσεις των νοσοκομείων.

Θα είναι λάθος αν μεταξύ μας οι Δήμαρχοι για τον οποιονδήποτε λόγο μπούμε σε μια φαύλη διαδικασία αντιδικιών. Θα είναι λάθος αν ο οποιοσδήποτε Δήμαρχος έχει άποψη αρνητική ή θετική για το ποια μονάδα θα λειτουργήσει στο νοσοκομείο του. Εγώ λέω, εγώ καταθέτω τις δικές μου απόψεις.

Είπατε ότι είστε δικηγόρος, και είστε και καλός δικηγόρος και καθηγητής Πανεπιστημίου και Υπουργός Υγείας. Εγώ συμβαίνει να είμαι Δήμαρχος Πειραιά, να προέρχομαι από την κεντρική πολιτική και να είμαι και υγειονομικός.

Δεν έχουμε να τσακωθούμε ούτε να διαφωνήσουμε οι Δήμαρχοι μεταξύ μας. Έχει η πολιτεία με το σύνολο των κομμάτων να αναλάβουν τις δικές τους πολιτικές ευθύνες και να πάρουν τη γενναία απόφαση, να διαγραφεί η λίστα της ντροπής από τη ζωή μας και να εγκατασταθούν μονάδες παροχής υπηρεσιών υγείας στα παιδιά που είναι εξαρτημένα.

Εγώ λοιπόν οφείλω – για να κλείσω – να σημειώσω θετικά ότι ένα πρόβλημα που αφορά τη ζωή στον Πειραιά, που αφορά τη δυνατότητα, την πιθανότητα, την ελπίδα, την προσδοκία μείωσης της εγκληματικότητας, εξουδετέρωσης μιας εστίας εγκληματικότητας και δημιουργίας αιτίων για να φεύγουν εφοπλιστικά γραφεία, εταιρείες, να κλείνουν μαγαζιά, επιτέλους λύνεται. Ό,τι θετικό συμβαίνει, οφείλουμε και να το σημειώνουμε και να το αναδεικνύουμε και να το ενισχύουμε, χωρίς υποσημειώσεις. 2 Οκτωβρίου λοιπόν ραντεβού στον Πειραιά και μετά θα πάμε ή Μικρολίμανο ή Πειραϊκή να φάμε ψάρι. Εγώ θα φύγω κάποια στιγμή. Σε μισή ώρα θα φύγω.

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Υπάρχει εδώ εκπρόσωπος του Δήμου Θεσσαλονίκης; Είχε πει ότι θα έρθει ο κ. Μπουτάρης. Δεν ήρθε.

Ο κ. Παχατουρίδης από το Περιστέρι.

Α. ΠΑΧΑΤΟΥΡΙΔΗΣ: Κύριε Υπουργέ, σας παρακολούθησα με μεγάλη προσοχή. Έχω κάποιες ενστάσεις. Είπατε ότι οι Δήμαρχοι μην ξεσηκώνουν τον κόσμο. Κύριε Υπουργέ, αν νομίζετε ότι κάποιος Δήμαρχος πηγαίνει και χτυπάει κουδούνια και λέει στον κόσμο να βγει στους δρόμους, ίσως δεν έχετε έτσι εξετάσει τόσο πολύ το πρόβλημα το τοπικό. Κανένας Δήμαρχος δεν θέλει να είναι στους δρόμους για τέτοια ζητήματα.

Είπατε να διαιρέσουμε την ευθύνη. Διαίρεση προβλήματος κάνουμε. Εγώ θεωρώ ότι είναι ένα πρόβλημα και πρέπει ο καθένας να πάρει ένα κομμάτι από το πρόβλημα. Εσείς λέτε διαίρεση ευθύνης, εγώ λέω διαίρεση προβλήματος.

Θα ακούσω και τους άλλους Δημάρχους. Εγώ όμως άκουσα με μεγάλη προσοχή το παράδειγμα που φέρατε, ότι σε κάποιο νοσοκομείο είπατε απέναντι είναι τα πλυντήρια, μετά είναι η ΓΑΔΑ, μετά είναι ένα μεγάλο οικόπεδο, μετά είναι ένα τίποτα, οπότε γιατί να μην πάει, βεβαίως.

Σε αυτό το παράδειγμα προσυπογράφουμε όλοι. Όταν όμως δίπλα είναι συγκροτήματα σχολείων που είναι από το πρωί μέχρι το βράδυ, όχι μόνο Δημοτικά, Παιδικοί Σταθμοί, Λύκεια, είναι ΙΕΚ, όλα αυτά τα πράγματα, 2.000 – 3.000 μαθητές, και δίπλα ακριβώς ενδεχομένως να είναι μια πόρτα ενός τέτοιου ιατρείου θα έλεγα για τους άρρωστους που είπατε, εκεί είναι ένα πρόβλημα. Δηλαδή όταν πάμε να βάλουμε μέσα στην Γκράβα ή δίπλα από την Γκράβα, εκεί δεν θα το φέρνατε ως παράδειγμα. Φέρατε ένα παράδειγμα που είπατε ότι…

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Μίλησα καθ’ υπερβολήν, κ. Δήμαρχε, λέγοντας ότι και εκεί ακόμα βρέθηκαν – τα είπε και ο κ. Καμίνης – κάποιοι να πουν όχι. Ακόμη και εκεί. Αυτή ήταν η εκφορά του λόγου μου. Όμως όπου είναι νοσοκομείο και δίπλα υπάρχει σχολείο κλπ., σήμερα μπαίνουν εκεί φορείς του AIDS, μπαίνουν εκεί φορείς φυματίωσης. Μπαίνουν εκεί άνθρωποι που προέρχονται από ορισμένες κατηγορίες.

Α. ΠΑΧΑΤΟΥΡΙΔΗΣ: Βεβαίως, ναι.

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Που όταν ασθενούν, έρχεται και ένα λεφούσι από πίσω και μένει εκεί. Αυτοί συνήθως κλέβουν. Ξέρετε τη γνώμη μου, δεν θέλω να χαρακτηρίζω. Γιατί όλα τα άλλα είναι ενσωματωμένα και δεν ενσωματώνεται αυτός ο ασθενής; Γιατί υπάρχει εδώ πέρα ένας Δήμαρχος που έρχεται από τέτοια πόλη. Δεν θέλω να αναφέρω άλλα παραδείγματα. Κυρία Μαλλιώρη τα λέω καλά; Κέρκυρα, Ρόδος, στα κέντρα των πόλεων.

Μ. ΜΑΛΛΙΩΡΗ: Στο ΙΚΑ Περιστερίου ξέρετε ότι λειτουργεί μονάδα και εξυπηρετεί 100 άτομα ημερησίως.

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Ποιος έχει πρόβλημα;

Μ. ΜΑΛΛΙΩΡΗ: Κάποια στιγμή να πάτε αύριο να το επισκεφθείτε και να δείτε από τη διοίκηση αν υπάρχει πρόβλημα.

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Να συνεχίσει ο κ. Παχατουρίδης γιατί τον έχουμε διακόψει.

Α. ΠΑΧΑΤΟΥΡΙΔΗΣ: Να μην το κάνουμε θέμα. Κυρία Μαλλιώρη, επειδή δεν ήθελα να τοποθετηθώ, εδώ πέρα παραδείγματος χάρη εγώ πιστεύω ότι αν δεν παρέμβαινε ο Υπουργός, θα είχαμε κάνει ένα πολύ μεγάλο λάθος στο Περιστέρι. Κάναμε ένα Κέντρο Υγείας και πριν λειτουργήσει το Κέντρο Υγείας, βγήκαμε και είπαμε ότι θα πάει το ΟΚΑΝΑ εκεί πέρα.

Νομίζετε, η κοινωνία, εμείς χτυπήσαμε κουδούνια στις γειτονιές και τους είπαμε ξεσηκωθείτε; Ήταν επικοινωνιακά ένα λάθος. Το είχαμε διαχειριστεί λάθος. Ένα Κέντρο Υγείας που το περίμενε εδώ και χρόνια η τοπική κοινωνία της Δυτικής Αθήνας, μετά βαΐων και κλάδων περιμέναμε να λειτουργήσει.

Μοιράστηκαν προσκλήσεις, πήρε ο Μητροπολίτης χωρίς να πάρει ο Δήμαρχος, ότι αύριο εγκαινιάζουμε ΟΚΑΝΑ. Θεωρώ ότι ήταν λάθος και προς τιμήν του – το έχω πει και δημόσια – ο Υπουργός βρήκε έναν τρόπο τέλος πάντων και τα άκουσε και ο Υπουργός αδίκως. Τέλος πάντων, θα ακούσω και τους υπόλοιπους.

κ. ΚΑΡΔΑΡΑΣ: Περισσότερο θα μιλήσω σαν γιατρός. Έτυχε το 2004 να είμαι Διευθυντής του ΙΚΑ Περιστερίου. Τότε έγινε μία συνάντηση με τη Διοίκηση του ΙΚΑ και με το Υπουργείο και αποφασίσαμε να κάνουμε την προσπάθεια να λειτουργήσουμε αυτή τη μονάδα του ΟΚΑΝΑ.

Πράγματι αφού λάβαμε σοβαρά κάποιες προϋποθέσεις, που το μεγάλο πρόβλημα ήταν η ανησυχία των ίδιων των εργαζομένων ότι θα κολλήσουν AIDS, ότι θα κολλήσουν διάφορες παθήσεις, από κει και πέρα ότι θα τους κατέστρεφαν τα πάντα μέσα, από τη στιγμή που εξασφαλίστηκαν όλα αυτά, άρχισε να λειτουργεί η μονάδα, γιατί πραγματικά οι ναρκομανείς, οι χρήστες δεν είναι τίποτε άλλο από χρόνιοι πάσχοντες, και όπως σε κάποιον καρκινοπαθή ξοδεύουμε χωρίς να ξέρουμε το αποτέλεσμα, έτσι νομίζω ότι αξίζει να ξοδέψουμε και γι' αυτούς και την ψυχική μας διάθεση και τα χρήματα.

Άλλωστε πρέπει να ξέρουμε ότι αυτοί οι χρήστες είναι εκείνοι που θα γίνουν τα βαποράκια ή οι γυναίκες που θα εκπορνευθούν ή που θα γίνουν περιθωριακοί και θα δημιουργήσουν χίλια δυο προβλήματα. Όταν άρχισε να λειτουργεί η μονάδα, είχα κι εγώ την ανησυχία του τι θα γίνει, εάν θα υπάρξουν διαμαρτυρίες από μέρους των γειτόνων. Απέναντι είναι η εκκλησία. Απέναντι από το ΙΚΑ ακριβώς είναι αρκετά φαρμακεία και κάποια καταστήματα.

Με μία προϋπόθεση που βάλαμε, ότι περισσότεροι του ενός αν είναι θα φεύγουν από το πρόγραμμα, πραγματικά αυτά τα παιδιά τα οποία ερχόντουσαν σαν τρεμάμενα στάχυα την πρώτη ημέρα, την τέταρτη – πέμπτη ημέρα ερχόντουσαν να πάρουν τη θεραπεία υποκατάστασης όχι με μεθαδόνη αλλά με βουπρενορφίνη, ένα χάπι που το λιώνουν και το κάνουν σκόνη και το βάζουν στο στόμα και παίρνουν τη θεραπεία υποκατάστασης και ερχόντουσαν με τα μηχανάκια τους, παίρνανε και φεύγανε για να πάνε στη δουλειά τους ίσως.

Όπως είναι και ο Δήμαρχος εδώ του Περιστερίου, δεν υπήρξαν διαμαρτυρίες από κανέναν. Αντίθετα λειτουργεί και συνεχίζει να λειτουργεί και τώρα το πρόγραμμα μέσα στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών με αλλαγή του ωραρίου, αυτό δεν έχει σημασία, είναι για εσωτερικά θέματα του ΙΚΑ, αλλά δεν διαμαρτύρεται κανένας.

Πράγματα το να ξεχωρίσεις και να κάνεις μικρές ομάδες, αυτό δεν θα δημιουργήσει προβλήματα. Εκείνο που δημιούργησε το πρόβλημα είναι εκείνο που άρχισε να διαδίδεται «μεταφέρεται στο Χαϊδάρι ο ΟΚΑΝΑ, μεταφέρεται στην Αγία Βαρβάρα ο ΟΚΑΝΑ, μεταφέρεται εκεί ο ΟΚΑΝΑ, μεταφέρεται εκεί, αυτοί το δέχονται, οι άλλοι δεν το δέχονται».

Αυτό λοιπόν, το ότι κάποιος αναλαμβάνει την ευθύνη να φιλοξενήσει στο Δήμο του ένα τέτοιο, που έχει προβλήματα σίγουρα αν ξεπεράσει έναν συγκεκριμένο αριθμό, έχει συνέπειες. Άρα η πολιτική απόφαση να είναι ξεκάθαρη και δεδομένη ότι θα σκορπιστεί και να μπει ένα όριο, ένας αριθμός τέτοιος και να δοθούν, γιατί, ξέρετε, αυτά τα ιατρεία κοστίζουν.

Αυτά τα ιατρεία, επειδή άκουσα ότι σε ένα τροχόσπιτο, δεν ξέρω τι, θα φιλοξενηθεί μια τέτοια μονάδα. Δεν φιλοξενείται. Εμείς είχαμε, όπως ξέρει η κα Μαλλιώρη, ψυχιάτρους, κοινωνιολόγους, διότι πολλοί από αυτούς τους χρήστες…

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Δεν χρειάζεται, όμως, και η πυρηνική δομή της NASA.

κ. ΚΑΡΔΑΡΑΣ: Όχι βέβαια – όχι βέβαια.

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Ένας χώρος χρειάζεται και κάποιοι άνθρωποι.

κ. ΚΑΡΔΑΡΑΣ: Εκεί ο Σταθμός Πρώτων Βοηθειών είναι γύρω στα 140 – 150 τετραγωνικά. Μπορέσαμε και το φιλοξενήσαμε αυτό, αλλά θέλει και την ανθρώπινη υποδομή. Και θέλω να πω ότι όσοι έχουν ενδοιασμούς, πραγματικά θα μπορούν να επισκεφθούν αυτή τη μονάδα, να δουν πώς λειτουργεί, να ρωτήσουν και τους γειτόνους πόσο έχουν ενοχληθεί, για να μπορέσουν να δουν.

Αλλά Υπουργέ μου πρέπει να μοιραστεί, και όχι μόνο στα νοσοκομεία, ακόμη και σε άλλες μονάδες υγείας, σε ΙΚΑ, ώστε να είναι πολύ μικρός ο αριθμός. Φαντάζομαι ότι οι λίστες είναι πάρα πολύ μεγάλες. Δεν είναι δυνατόν να περιμένουν αυτοί όλοι. Πρέπει να σκορπιστεί και σε άλλες μονάδες έτσι ώστε να γίνει κτήμα του καθενός μας ότι…

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Δήμαρχε, αυτό που λέτε είναι η πεμπτουσία της πολιτικής μας απόφασης. Μικρές μονάδες σε πολλούς χώρους.

κ. ΚΑΡΔΑΡΑΣ: Εγώ σας ανέφερα την εμπειρία μου.

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Αλλά αυτό θα γίνει σε μία ενιαία διαδικασία ταυτόχρονη για όλους, με τη διαίρεση, όπως λέει ο Ανδρέας, του προβλήματος, ή όπως λέω εγώ της ευθύνης, την ίδια στιγμή. Όχι σήμερα εσύ και αύριο ο άλλος, δηλαδή να εκτεθεί ένας Δήμαρχος στη δική του κοινωνία. Θα γίνει ταυτοχρόνως σε όλους. Πάμε με την ίδια λογική, μονάδες 100 – 120 ατόμων, όχι παραπάνω.

κ. ΚΑΡΔΑΡΑΣ: Ναι. Εγώ δεν θέλω να κουράσω. Περισσότερο μετέφερα την εμπειρία μου και θα μπορούσαν όσοι θέλουν να επισκεφθούν αυτή τη μονάδα, να τη δουν πώς λειτουργεί. Ευχαριστώ.

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Γιώργο, για πες μας εσύ γιατί είσαι ένας από αυτούς που φώναξε.

Γ. ΚΑΠΛΑΝΗΣ: Εγώ κ. Υπουργέ βεβαίως, σας πήρα τηλέφωνο να σας εκφράσω την αγωνία μου και την ανησυχία μου. Προσέξτε όμως να σας πω κάτι. Επί ένα χρόνο, σας το είπα και στο τηλέφωνο, είχα την πληροφορία από συνάδελφό σας Βουλευτή, από τον κ. Καρύδη, σας το είπα και στο τηλέφωνο και το λέω, ότι πρέπει να μεταφερθεί ο ΟΚΑΝΑ του Πειραιά, και η καλύτερη επιλογή είναι το Νοσοκομείο ΑΓΙΑ ΒΑΡΒΑΡΑ.

Και είπα το εξής απλό και λογικό. Δεν χρειάζεται κανένας Δήμαρχος να ξεσηκώσει κανέναν πολίτη και είπα λοιπόν το εξής. Μεταφέρεται από τον Πειραιά και κλείνει ο ΟΚΑΝΑ, γιατί; Γιατί όπως είπε ο κ. Δήμαρχος κλείνουν καταστήματα, υποβαθμίζει η ζωή στον Πειραιά, αυξάνεται η εγκληματικότητα. Όπως είπατε κι εσείς, χάνονται περιουσίες, κάτι που το δεχόμαστε όλοι. Κλείνουμε εκείνο το πρόβλημα για να μεταφέρουμε το πρόβλημα στην Αγία Βαρβάρα; Αυτό είπα.

Δεν είχε κανένας μας καμία ενημέρωση. Μετά από το τηλέφωνο μαθαίνουμε ότι μάλλον τέσσερις θα είναι οι περιοχές που θα επιλεγούν, Αθήνα, Πειραιάς, συν άλλοι δύο. Δηλαδή διώχνουμε από αυτούς τους δύο Δήμους και τους κάνουμε τέσσερις στο πρόβλημα.

Σήμερα όμως μας φωνάζετε εδώ, βεβαίως καλώς είστε αγανακτισμένος, φορτισμένος και εσείς, και εμείς όμως το ίδιο όταν δεν έχουμε ενημέρωση, όταν δεν ξέρουμε τι γίνεται, όταν πληροφορούμαστε από δεξιά και αριστερά ότι το πρόβλημα από τον Πειραιά πάει στην Αγία Βαρβάρα, είναι λογικό να υπάρξει αυτή η αντίδραση. Τι κάνουμε; Κλείνουμε το ένα και το μεταφέρουμε αλλού;

Σας λέω και το εξής, ότι στην Αγία Βαρβάρα, και το ξέρετε πάρα πολύ καλά γιατί είμαι και προσωπικός πολιτικός σας φίλος και γνωριζόμαστε πάρα πολλά χρόνια, ξέρετε ότι κατά καιρούς ό,τι σκεφτόμαστε ότι κάτι δημιουργεί πρόβλημα αλλού, στην Αγία Βαρβάρα.

Θέλω να σας πω και να το γνωρίζουν όλοι οι κυρίες και οι κύριοι εδώ, ότι η Αγία Βαρβάρα, η κα Αποστόλου είναι εδώ, ήταν Πρόεδρος στο Ψυχιατρείο, ήταν ο πρώτος Δήμος, ο προκάτοχός μου ο Δήμαρχος Λάμπρος Μίχος, υποδέχθηκε και μέχρι σήμερα λειτουργεί μονάδα του Ψυχιατρείου μέσα σε γειτονιά, σε σπίτι, όταν άλλοι Δήμοι σήκωναν τα όπλα.

Είμαστε ευαίσθητοι άνθρωποι, κοινωνικά ευαίσθητοι και δεν είμαστε προκατειλημμένοι. Αλλά στο συγκεκριμένο Υπουργέ επιμένω και σήμερα. Αν ήταν έτσι ο σχεδιασμός, καλώς τότε αντέδρασα και σας πήρα τηλέφωνο και σας εξέφρασα και την αγωνία μου και την ανησυχία μου και την αγανάκτησή μου και όλα.

Θέλω να πω όμως ότι πρόσφατα ο Αναπτυξιακός Σύνδεσμος έκανε μία ημερίδα για το θέμα της υγείας και μέσα σε όλα αυτά που συζητήσαμε, συζητήσαμε και για τον ΟΚΑΝΑ. Η θέση και η άποψη που εκφράσαμε εκεί οι Δήμαρχοι και γενικότερα η Αυτοδιοίκηση της Δυτικής Αθήνας είναι αυτό που ειπώθηκε τώρα, που είπε και ο Δήμαρχος ο κ. Καρδαράς, ότι πρέπει παντού σε όλα τα νοσοκομεία να υπάρξουν τέτοιες μονάδες, τέτοια τμήματα να αντιμετωπίζουν αυτά τα περιστατικά, αλλά και εκεί πρέπει να υπάρχει ένα όριο, πόσοι εδώ, πόσοι εκεί, πόσοι παραδίπλα.

Δε νομίζω ότι κανένας, εγώ σήμερα πρώτη φορά το ακούω αυτό. Και πρέπει να σας πω και κάτι άλλο, ότι είμαι Πρόεδρος και σε Κέντρο Πρόληψης στο Διαδημοτικό, Χαϊδάρι, Αιγάλεω, Αγία Βαρβάρα. Από τους πρώτους Δήμους που στήσαμε Κέντρο Πρόληψης Απεξάρτησης. Δεν ήμασταν ποτέ αρνητικοί, αλλά όταν δεν έχουμε ενημέρωση, όταν ακούμε φήμες γύρω γύρω, όταν, όταν, δικαίως αντιδρούμε και η αντίδραση νομίζω ότι είναι απόλυτα δικαιολογημένη. Σας ευχαριστώ.

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Ωραία τα λέτε. Ο κ. Κρεμαστινός θέλει να πει για την Κάλυμνο κάτι. Ο κ. Σκουλάκης, ο κ. Ασκούνης, ο κ. Πατούλης κλπ. Όλοι θα μιλήσουν.

ΟΜΙΛΗΤΗΣ: (Τοποθέτηση εκτός μικροφώνου) … Σας έχουμε αναζητήσει Υπουργέ τρεις μήνες.

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Απέφυγα τη συνάντηση, κ. Δήμαρχε.

ΟΜΙΛΗΗΣ: (Τοποθέτηση εκτός μικροφώνου) … και όχι η δική σας, και των προκατόχων σας…

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Μπορείτε να περιμένετε να πάρετε το λόγο; Τι, έχετε αγανακτήσει; Τι έχετε πάθει;

ΟΜΙΛΗΤΗΣ: (Τοποθέτηση εκτός μικροφώνου) Είχαμε κι άλλες υποχρεώσεις. Σας έχουμε στείλει επανειλημμένως επιστολές.

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Κύριε Δήμαρχε, θέλετε να συνεννοηθούμε; Ωραία. Ο κ. Κρεμαστινός έχει το λόγο.

Δ. ΚΡΕΜΑΣΤΙΝΟΣ: Εκείνο που θα ήθελα να καταθέσω είναι την προσωπική μας εμπειρία. Ο ΟΚΑΝΑ άρχισε να λειτουργεί με τον κ. Σκουλάκη και εμένα στο Υπουργείο Υγείας, με την κα Μαλλιώρη συνεργάτη από τότε και άρχισε μέσα από αντιδράσεις. Ήταν η δοκιμή, η εισαγωγή μάλλον η θεραπευτική της μεθοδόνης. Τεράστιες αντιδράσεις και στη Βουλή και παντού.

Φτάσαμε στο σημείο σήμερα, κι αυτό είπα τώρα στον Υπουργό και πήρα το λόγο, να σηκώνεται ο Δήμαρχος Καλύμνου μαζί με τον Μητροπολίτη, να δίνει στο νοσοκομείο Καλύμνου ειδικό χώρο και να μας καλεί σαν Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων και σαν Υπουργείο το ταχύτερο δυνατόν να εγκαταστήσουμε μονάδα στο νοσοκομείο Καλύμνου, γιατί τα πράγματα γίνονται ανεξέλεγκτα. Η Κάλυμνος είναι μικρή κοινωνία, η ανεργία των νέων μεγάλη και τα ναρκωτικά εξαπλώνονται και βρίσκονται οι άνθρωποι σε αδιέξοδο.

Λέω δηλαδή ποια είναι η άλλη πλευρά του λόφου. Είμαι βέβαιος όμως ότι η σύνεση και η ευφυΐα του Υπουργού θα τον βοηθήσει να προχωρήσει με σταθερά βήματα. Δηλαδή αυτές οι φοβίες που αναπτύσσονται και είναι κατανοητές, θα τις δούμε στην πράξη.

Πάντως υπάρχουν σήμερα μέρη που επιζητούν να λειτουργήσει ο ΟΚΑΝΑ γιατί βρίσκονται σε αδιέξοδο. Μη βλέπετε στην Αθήνα που δεν φαίνεται τόσο πολύ. Στις μικρές κοινωνίες είναι ορατό. Με αυτά τα λίγα λόγια ήθελα να…

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Δεν είναι μέσα στην πόλη;

Δ. ΚΡΕΜΑΣΤΙΝΟΣ: Βεβαίως, ναι. Εγώ είπα την Κάλυμνο επειδή είναι το τελευταίο. Θέλω να σας βγάλω από τον εφιάλτη της φοβίας ο οποίος μέχρι ενός σημείο είναι αντιληπτός, αλλά από τότε που άρχισε ο ΟΚΑΝΑ μέχρι σήμερα αυτό το θέμα, αυτό το φάσμα του φόβου υπάρχει και είναι και κατανοητό.

Όμως τα πράγματα δεν είναι τόσο τραγικά και εγώ πιστεύω ότι ήδη ο Δήμαρχος Αθηναίων, ο Δήμαρχος Πειραιά, φαντάζομαι και της Θεσσαλονίκης, οι μεγάλοι Δήμοι θα το υιοθετήσουν στα νοσοκομεία. Αλλά εγώ φέρνω παράδειγμα μικρότερους Δήμους και όχι τους μεγάλους, γιατί οι μεγάλοι μπορεί να πείτε ότι, ξέρετε, είναι μεγάλα τα νοσοκομεία – το είπε νομίζω ένας Δήμαρχος – ότι οι χώροι εκτονώνονται κοινωνικά, ενώ στο μικρό χώρο είναι δύσκολο και βλέπω περιοχές μικρού, μικρότατου χώρου, ένα νησί, να ζητάνε όλοι οι παράγοντές του να γίνει ο ΟΚΑΝΑ στο νοσοκομείο.

Σας το βάζω για προβληματισμό. Να μην πείτε ότι εντάξει, αλλά να προβληματιστείτε και να δείτε ότι θα επιτύχουν τα πρώτα βήματα στον Πειραιά και στην Αθήνα και βεβαίως θα δείτε και τις μικρές περιφέρειες και θα ξεφύγετε από αυτό το φάσμα του φόβου, διότι σας καταλαβαίνω ότι φοβάστε. αλλά ήδη λειτουργούν τμήματα μέσα στις πόλεις χωρίς να δημιουργούν προβλήματα. Αυτό πρέπει να το έχετε υπόψη σας. Ευχαριστώ κ. Υπουργέ.

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Κύριε Σκουλάκη.

Μ. ΣΚΟΥΛΑΚΗΣ: Κύριε Υπουργέ, συνάδελφοι της Αυτοδιοίκησης, πρέπει να σας πω ότι έχω ζήσει αυτή την περιπέτεια της καθιέρωσης των μονάδων υποκαταστάτων στην πατρίδα μας από την πρώτη τους εφαρμογή μέχρι και σήμερα. Όπως είπε ο κ. Κρεμαστινός, εμείς ξεκινήσαμε τότε με πολλές δυσκολίες. Συγκρουστήκαμε με Πολιτιστικούς Συλλόγους, με φορείς τοπικούς, με αυτοδιοικητικούς, με Δημάρχους και ειλικρινά σήμερα εκπλήσσομαι.

Γιατί εκπλήσσομαι; Εγώ προσωπικά και το Υπουργείο συνολικά συγκρούστηκα με αυτοδιοικητικούς οι οποίοι έλεγαν να την πάει ο Σκουλάκης τη μονάδα στο σπίτι του ή τουλάχιστον ας την πάει το νοσοκομείο. Αυτά συνέβαιναν στη Θεσσαλονίκη. Τα ξέρει ο κ. Κουράκης. Δεν λέω ονόματα, δεν έχει νόημα.

Υπήρξαν ομόφωνες αποφάσεις των Δημοτικών Συμβουλίων να μην εγκατασταθεί η μονάδα επανένταξης – επανένταξης κ. Υπουργέ, όχι απεξάρτησης, επανένταξης – σε μια περιοχή. Τότε ως Πρόεδρος της Διακομματικής Επιτροπής κατάφερα και έφερα τον Δήμαρχο ενώπιον της Επιτροπής και τον πείσαμε και άλλαξε. Τη θυμάστε την περίπτωση.

Έλεγαν όμως τότε όλοι οι Δήμαρχοι γιατί δεν τις πάτε τις μονάδες στα νοσοκομεία και εκπλήσσομαι σήμερα, εκπλήσσομαι πραγματικά που η πολιτεία προτείνει αυτή τη λύση την οποία ζητούσαν οι αυτοδιοικητικοί την προηγούμενη δεκαετία ως μοναδική λύση.

Δεν μπορώ να διανοηθώ ότι θα υπάρξει Δήμαρχος που θα αντιδράσει στο να εγκατασταθεί μια μονάδα υποκαταστάτων στο νοσοκομείο της περιοχής του. Πράγματι αν το πρόβλημα διαιρεθεί, ας το πούμε έτσι όπως το είπατε, σε όλο το λεκανοπέδιο, γιατί το μεγάλο πρόβλημα είναι εδώ, και σε όλο το λεκανοπέδιο της Θεσσαλονίκης, τα πράγματα θα αλλάξουν και πρέπει όλοι μαζί να δώσουμε τη μάχη να πείσουμε τον επιστημονικό κόσμο.

Το πρόβλημα εμάς το δικό μας τότε ήταν ότι δεν ήθελαν οι γιατροί και τώρα έχουμε αποφάσεις των Διοικητικών Συμβουλίων και των επιστημονικών οργάνων των νοσοκομείων, και να αντιδρά η Τοπική Αυτοδιοίκηση; Μα το πρόβλημα δεν είναι του Λοβέρδου. Το πρόβλημα είναι δικό μας αγαπητοί συνάδελφοι, είναι δικό μας.

Εμείς πρέπει να πρωτοστατήσουμε, όχι να αντιδράσουμε, να είμαστε απέναντι. Εμείς πρέπει να πάμε αντάμα με τον Λοβέρδο, να στήσουμε τη μονάδα μέσα στο νοσοκομείο, δεν υπάρχει άλλη λύση. Εγώ έλαχε να έχω μια μονάδα υποκαταστάτων στα Χανιά που λειτουργεί χωρίς κανένα πρόβλημα μέσα στο Ψυχιατρείο το οποίο, ανεξάρτητα από αυτό οφείλω να το πω, σιγά – σιγά θα κλείσει, όμως εν τη γενέσει του, στο ξεκίνημά της η μονάδα δεν δημιούργησε κανένα πρόβλημα. Έχει σήμερα 200τόσους ασθενείς και είναι μία από τις καλύτερες μονάδες στην Ελλάδα χωρίς κανένα μα κανένα πρόβλημα.

Δεν θέλω να πω τίποτε άλλο Υπουργέ και λυπούμαι που πρέπει να φύγω, γιατί θα βραβευτούν τα Χανιά απόψε ως πρώτη πόλη προορισμού στην Ελλάδα.

ΟΜΙΛΗΤΗΣ: Κύριε Υπουργέ, κύριοι συνάδελφοι, συγχαίρουμε κ. Σκουλάκη για τα πρωτεία και πάντα τα Χανιά να είναι πρώτα. Καταρχήν κ. Υπουργέ…

ΟΜΙΛΗΤΗΣ: Τα Χανιά είναι καλύτερα;

ΟΜΙΛΗΤΗΣ: Βεβαίως, τα Χανιά είναι η πατρίδα της μητέρας μου και είναι τα καλύτερα.

Μ. ΣΚΟΥΛΑΚΗΣ: Είναι ομφαλός της γης.

ΟΜΙΛΗΤΗΣ: Καταρχήν επειδή αυτό που κράτησα και από τον Υπουργό και από τον Υπουργό ήταν ο φόβος, φοβούνται οι τοπικοαυτοδιοικητικοί ή δεν γνωρίζουν οι τοπικοαυτοδιοικητικοί, η έκπληξη. Για να πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά.

Καταρχήν αν δεν υπήρχε αυτή η αντίδραση, από όποιους υπήρχε, θα βρισκόμασταν σήμερα να συζητάμε το ζήτημα του ΟΚΑΝΑ; Εγώ να σας πω, δεν θα συναντιόμασταν, διότι σαφέστατα δεν είμαστε οι λιγότεροι ευαίσθητοι και κάποιοι είναι περισσότερο ευαίσθητοι, διότι έχουμε θητεύσει και κάποιοι χρόνια και σε χώρους υγείας.

Από κει και πέρα θεωρώ ότι κ. Υπουργέ ίσως άθελά σας ή να μην σας είχαν ενημερώσει, εδώ ακούσαμε τώρα ότι σε κάθε πόλη θα υπάρχει και ένας σχεδιασμός να γίνει ένα ΟΚΑΝΑ. Αυτό πότε είχε ακουστεί; Σας πληροφορώ λοιπόν, εάν εσείς στο Υπουργείο το είπατε αλλά οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ δεν το είπαν, και τελικά οι τελικοί αποδέκτες της Αυτοδιοίκησης και πόλη καμία δεν το ήξερε, είναι θέμα επικοινωνίας και διαχείρισης πολιτικής, διότι είπε κανείς, διότι το διαβάζουμε και σε κάτι sites, σε κάτι τέτοια, οι άπονοι και οι ευαίσθητοι. Για να πάμε να δούμε λίγο τα πράγματα.

Ο ΟΚΑΝΑ είχε το καλύτερο όνομα αυτή τη στιγμή στις συνθήκες που είχαν δημιουργηθεί σε όλη την Ελλάδα στη λειτουργία του; Θα σας πω ότι στην επαρχία είχε άριστο, στην Αθήνα δεν είχε άριστο. Υπάρχει μια εικόνα αυτή τη στιγμή και λέει ο άλλος, το λάθος του σήμερα ή του χθες θα το πάρω εγώ αύριο και για την πόλη μου;

Από κει και πέρα εδώ ακούστηκαν τα εξής. Το ένα είναι για το ΚΑΤ, το άλλο είναι για το ΕΛΠΙΣ και το άλλο είναι για το ΑΤΤΙΚΟΝ, και βγήκαν σε διάφορες συνεντεύξεις κάποιοι. Αυτά ξέραμε εμείς κ. Τιμοσίδη. Και η κα Μαλλιώρη να μας πει…

ΟΜΙΛΗΤΗΣ: Από την τηλεόραση ενημερωθήκαμε.

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Ακούσατε από μένα να λέω για ΚΑΤ;

ΟΜΙΛΗΤΗΣ: Από σας δεν είχα ακούσει τίποτα, αλλά το θέμα είναι ότι υπάρχουν υπεύθυνα χείλη που κάτι λέγανε και κανείς δεν αντιδρούσε σε αυτά που λέγανε.

Ναι κ. Υπουργέ μου, το καταλαβαίνω κ. Τιμοσίδη, αλλά ακούστε λιγάκι και τη φωνή της Αυτοδιοίκησης που δεν λάλεψε ξαφνικά, δεν τρελάθηκαν κάποιοι. Συνεργάτες θέλουμε να είμαστε, και θέλουμε και μπορούμε να είμαστε, αλλά για να είμαστε πρέπει να διαχειριζόμαστε την πολιτική των πραγμάτων.

Αυτή λοιπόν η σημερινή συνάντηση θα μπορούσε να είχε γίνει το Δεκέμβριο καταρχήν και να πούμε ακόμα και τώρα με ένα φυλλάδιο, ο σχεδιασμός του Υπουργείου Υγείας είναι να γίνει σε αυτά τα νοσοκομεία σε όλη την Ελλάδα. Συγχαίρουμε την ηγεσία του Υπουργείου γιατί βρήκε και ποσά, βρήκε και τρόπους πρόσληψης και θα ξεκινήσουμε να τα κάνουμε εκεί. Τι βγήκε αντ’ αυτού; Η παραπληροφόρηση, αν δεν το είχατε πει εσείς.

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Σ' αυτό Γιώργο είσαι σύμφωνος εσύ;

ΟΜΙΛΗΤΗΣ: Σε ποιο;

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: (Τοποθέτηση εκτός μικροφώνου)

ΟΜΙΛΗΤΗΣ: Μα σας παρακαλώ, ακούστε κ. Υπουργέ. Θητεύουμε την Αυτοδιοίκηση και την υγεία βάσει διεθνώς προδιαγραφών. Δεν ήρθε τίποτε από παρθενογένεση. Αυτά μπορούν να ισχύσουν με τις ταυτόχρονες ρυθμίσεις και να δούμε και τις μονάδες. Προσέξτε λοιπόν…

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Η μέθοδος είναι σωστή αυτή πάντως.

ΟΜΙΛΗΤΗΣ: Η μέθοδος είναι σωστή, ακούστε όμως κάτι. Θα πρέπει να δείτε ή και να ρωτάμε, δεν πάει να πει ότι οι πάντες ξέρουμε τα πάντα, υπάρχουν και κάποιοι που μπορεί να ξέρουν κάτι παραπάνω, δεν είναι κακό αυτό να γίνεται αυτή η συζήτηση, η ερώτηση.

Πάμε λοιπόν στις μονάδες. Εδώ λοιπόν είχαν πει ΚΑΤ, στο οποίο ΚΑΤ είναι το μεγαλύτερο τραυματιολογικό κέντρο της χώρας το οποίο δεινοπαθεί, ασφυκτιά καθημερινά να βρει τρόπους αποκατάστασης και νέων ανθρώπων και δεν υπάρχουν τετραγωνικά να αναπτυχθεί λίγο παραπάνω.

Αντί να βρούμε λύσεις για τη δημόσια υγεία αυτής της αποκατάστασης, που υπάρχει το αίτημα χρόνια τώρα, ερχόμαστε λοιπόν και λέμε «δεν θα γίνει αποκατάσταση, θα έρθει αυτή η μονάδα του ΟΚΑΝΑ». Και ρωτώ, έχουμε δει σε ποια νοσηλευτήρια θα μπορούσε να γίνει, που έχουν 40% πληρότητα των κρεβατιών, λιγότερα εξωτερικά ιατρεία, λιγότερη πυκνότητα όσον αφορά τη συμμετοχή υπαλλήλων, γιατρών, ασθενών και πάει λέγοντας; Δεν έχει καμία αξία αυτό;

Έχουμε μοιράσει χωροταξικά να δούμε την πυκνότητα βάσει των ανθρώπων που κατοικούν και έχουν το πρόβλημα; Υπάρχει ένα χρονοδιάγραμμα και ένας σχεδιασμός; Αν υπάρχει, δώστε το και θα γίνουμε οι καλύτεροι πρεσβευτές.

Αντ’ αυτού λοιπόν εμείς ακούσαμε, δεν θέλω να προσβάλω κανέναν, τρία νοσοκομεία τα οποία η Αθήνα καθαρίζει. Δηλαδή η εικόνα που έχει ο κάθε Έλληνας καθαρίζει. Απέξω οι έμποροι που βρίσκονται από τον ΟΚΑΝΑ, που είναι ένα μεγάλο λάθος που πρέπει να διορθώσουμε, αλλά να μην το διορθώσουμε με ένα άλλο λάθος. Θα το διορθώσουμε με τη σωστή στρατηγική στην οποία θα είμαστε όλοι συμμέτοχοι και όλοι αρωγοί.

Υπό αυτή την έννοια λοιπόν εμείς ήμασταν.. Εγώ να σας πω κάτι; Εγώ το έμαθα από συμπολίτες μου, γιατί είπατε ότι η Αυτοδιοίκηση κούναγε κουδούνια. Δεν το ήξερα. Κάποιοι που ασχολούνται λίγο περισσότερο, ήρθαν και κράτησαν και σημαίες και σε ένα Δημοτικό Συμβούλιο μας βάλανε και καυγά, που δεν ξέραμε ότι πάει να γίνει το ΚΑΤ. Και είχαν πάρει απόφαση από το Δεκέμβριο του 2010 και εμείς το μάθαμε μετά το Πάσχα.

Με αυτές τις πολιτικές ερχόμαστε κι εμείς σε δύσκολη θέση, που θέλουμε να βοηθήσουμε πολιτικές σωστές, αλλά δεν μας επιτρέπεται να το κάνουμε. Κλείνω για να μην μακρηγορώ. Θεωρώ ότι όσον αφορά το ΚΑΤ, είναι ένα πολύ επιβαρυμένο νοσοκομείο τραυματιολογικό, το μεγαλύτερο της χώρας. Θέλει τα 300 τετραγωνικά για κέντρο αποκατάστασης, να μην πεθαίνουν νέα παιδιά, που δεν έχουμε και τέτοια, και βεβαίως να βρει κανείς μέσα από ένα σχεδιασμό στρατηγική, αυτό είναι το σημαντικότερο, να βγούμε στις κοινωνίες και να το δώσουμε. Αυτό θεωρούμε ότι μπορεί να γίνει.

Αυτό θα το στηρίξουμε και βεβαίως θέλω να ξέρετε ότι η δημόσια υγεία δεν έχει κόμματα. Επειδή το έχω ακούσει πολλές φορές, να ακούγονται οριζόντιες και κάθετες και όσον αφορά τα κόμματα κλπ. Το έχετε πει και στη Βουλή.

Πραγματικά θέλω να ξέρετε ότι τα κόμματα μπορεί να πεθάνουν, η δημόσια υγεία πρέπει να ζήσει. Μπορεί να φύγουμε κι εμείς, θα φύγετε κι εσείς, θα φύγουν όλοι, αλλά τουλάχιστον στη συνείδησή μας να καταλάβουμε ότι κάτι έχουμε κάνει.

Θα παρακαλέσω, μη μας μπλέκετε ούτε με κόμματα ούτε με χρώματα ούτε με τίποτα. Δημόσια υγεία και Αυτοδιοίκηση μπορούν να συνεργαστούν. Ευχαριστώ.

Δ. ΜΑΡΑΒΕΛΙΑΣ: Υπουργέ, να χαιρετίσω κι εγώ με τη σειρά μου αυτή τη συνάντηση που, όπως είπαν κι άλλοι συνάδελφοι, έπρεπε να είχε γίνει πιο νωρίς. Ίσως θα έλυναν προβλήματα εν τη γενέσει τους.

Προερχόμαστε από το Χαϊδάρι, που το Χαϊδάρι – έφυγε ο φίλος ο Δήμαρχος των Χανίων – αποκλείεται να βραβευθεί ως ο καλύτερος προορισμός και οι άλλες γειτονιές της Δυτικής Αθήνας, και το ξέρετε πρώτα και καλύτερα εσείς που υπηρετείτε τη Βουλή ως εκπρόσωπος της Β’ Αθηνών.

(Διαλογικές συζητήσεις)

Δ. ΜΑΡΑΒΕΛΙΑΣ: Συγκεκριμένες περιοχές. Πρόεδρε, απλώς να ξέρετε ότι φιλοξενεί το Χαϊδάρι δύο μεγάλα, τα μεγαλύτερα Ψυχιατρικά Ιδρύματα και το ΑΤΤΙΚΟ Νοσοκομείο και μιλάτε σε ανθρώπους που ήδη έχουν αγκαλιάσει δομές απεξάρτησης σκληρές και ό,τι έχω να πω το είπα και το 2009. Αυτό μου δίνει την εντύπωση ενός νέου ανθρώπου που θέλει να ασχοληθεί με την Αυτοδιοίκηση και με την ευρεία έννοια της πολιτικής, πως ο σχεδιασμός της πολιτείας σε θέματα υγείας είναι αστείος.

Και ξέρετε γιατί κάνω αυτό το σοβαρό χαρακτηρισμό; Γιατί υπήρχε πρόβλεψη το καλοκαίρι του 2009 δίπλα στο καλύτερο πρόγραμμα, στεγνό πρόγραμμα, το «18 Άνω» που είναι πανελληνίως γνωστό, να στήσουν παράρτημα του ΟΚΑΝΑ. 15 Αυγούστου αγωνιστήκαμε για να μη γίνει αυτό. Δεν έχει σχέση ποιος ήταν, η Νέα Δημοκρατία.

Και τώρα από τις τηλεοράσεις μαθαίναμε ότι στο ΑΤΤΙΚΟ Νοσοκομείο, που κάτω από δικούς μας αγώνες, της τοπικής κοινωνίας, εγώ ήμουν μικρότερος, αλλά χαιρετίζω και την παρουσία του κ. Τσατσαμπά, του εκπροσώπου της αξιωματικής αντιπολίτευσης γιατί είναι με απόλυτες ομοφωνίες οι αποφάσεις των Δημοτικών Συμβουλίων, ότι σε χώρο..

Δεν είναι σωστό αυτό που λέτε, όχι σε χώρο του νοσοκομείου, να γίνει διευκρίνιση, γιατί δεν ξέρουμε ακριβώς πού θα γίνει. Θα γίνει μέσα στο ΑΤΤΙΚΟ Νοσοκομείο; Θα γίνει σε χώρο που θα έρθει από το στρατόπεδο, που όπως είπε και ο Δήμαρχος θα συνορεύει σε τέσσερα σχολεία; Γιατί, όπως ξέρετε, εκεί ήταν χώροι του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, και παραχωρούνται μόνο για νοσοκομεία ή για σχολεία; Δηλαδή όχι στην Γκράβα. Λειτουργούν 5 από Νηπιαγωγεία, Γυμνάσια, Επαγγελματικά Λύκεια, 5 Εκπαιδευτικές Μονάδες, Ιατρική Σχολή και 2 Παιδικοί Σταθμοί.

Και να σας πω και κάτι; Εμείς σ' αυτές τις συνθήκες θέλουμε να βοηθήσουμε, γιατί προβλήματα ανθρώπων που έχουν μπει σ' αυτό το ταξίδι των ναρκωτικών, είναι και από το Χαϊδάρι, είναι και από το Αιγάλεω, είναι από το Περιστέρι. Δεν τρελαθήκαμε ούτε ξεσηκώσαμε κανέναν ούτε το βρήκαμε ως πολιτική αφορμή, πολιτική αφετηρία κόντρα με την κυβέρνηση ή με τον συγκεκριμένο Υπουργό, αλλά πραγματικά αγνοηθήκαμε.

Δεν είναι δυνατόν ο επίσημος Δήμαρχος μιας πόλης, το Δημοτικό Συμβούλιο να μην έχει ενημέρωση επίσημη και να προσπαθούμε by pass. Ο Γιώργος ήταν προσωπικός σας φίλος, έτυχε τον βρήκατε και μιλήσατε. Να μην έχουμε συγκεκριμένη ενημέρωση και να αναγκαζόμαστε από Βουλευτές συναδέλφους σας, όπως ο κ. Μίχος ή ο κ. Γιακουμάτος σε επερωτήσεις στη Βουλή, για να μάθει η Αυτοδιοίκηση τι προβλέπει να κάνει το Υπουργείο, και να πηγαίνουμε στη διοίκηση του Αττικού Νοσοκομείου και να μας λέει ο διοικητής, που δεν έχουμε κανένα λόγο να μην τον πιστεύουμε, ότι εμείς δεν ξέρουμε τίποτα, ενώ έχουμε μιλήσει με την Πρόεδρο του ΟΚΑΝΑ και μας λέει ότι πράγματι θα μεταφερθεί.

Σε ποιο χώρο, της λέω, πώς έχετε κάνει τον τακτικό σχεδιασμό; Λέει: δεν ξέρουμε, κάπου εκεί στο ΑΤΤΙΚΟ Νοσοκομείο θα στήσουμε containers για να μπορέσουμε πράγματι να δώσουμε λύση σ' αυτό το μεγάλο πρόβλημα της αναμονής.

Έτσι πιστεύετε ότι τον 21^ο αιώνα αντιμετωπίζονται σοβαρά θέματα; Γιατί μας βάζετε de facto απέναντι; Και να σας πω και κάτι προσωπικό. Δεν μου άρεσε καθόλου η ομιλία σας. Η Αυτοδιοίκηση και ευαίσθητη είναι. Ούτε να τους βάλουμε τους Δημάρχους τους συναδέλφους, εγώ δεν μπορώ να πω με ποια κριτήρια να πάει μια μετεγκατάσταση δομής του ΟΚΑΝΑ, αν μπορεί να πάει στον Πειραιά ή να πάει στην Κηφισιά ή να πάει στο Χαϊδάρι. Εγώ μεταφέρω τα προβλήματα και τις λύσεις της συγκεκριμένης περιοχής.

Έχει γίνει ένας πολύ κακός σχεδιασμός, και σας το λέω υπεύθυνα και με τη συνείδηση ότι θέλουμε να βοηθήσουμε Έχει δημιουργηθεί ένα κλίμα που δεν είναι στο χέρι της εκάστοτε Δημοτικής Αρχής να το ανατρέψει όταν διαχρονικά ο σχεδιασμός είναι λάθος και πάντοτε βρισκόμαστε υπό την απειλή ότι θα σας μεταφερθεί ο ΟΚΑΝΑ. Αυτό κακώς ή καλώς έχει περάσει. Και ο κ. Σκουλάκης ή ο κ. Υπουργός αναφέρανε περιοχές μικρές. Στο λεκανοπέδιο είναι ιδιαίτερα οξυμένο, σε σχέση με το λεκανοπέδιο της Αττικής, η Κάλυμνος ή η Ρόδος.

Εδώ έχω blogs από τη Ρόδο Υπουργέ που λένε super market ναρκωτικών στη Ρόδο και στην Κάλυμνο. Δεν μπορώ να ξέρω αν ανταποκρίνονται στην αλήθεια, αλλά αντιλαμβάνεστε ότι είναι διαφορετικό το πρόβλημα στο λεκανοπέδιο και διαφορετικό, ξέρω ‘γω να πω για να ευχαριστήσω και τον Μιχαλολιάκο, στο Γύθειο.

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Ο κ. Χιωτάκης.

Ν. ΧΙΩΤΑΚΗΣ: Ευχαριστώ πολύ κ. Υπουργέ. Θα ήθελα να πω ότι αυτή η κουβέντα που γίνεται σήμερα κ. Υπουργέ, έπρεπε να γίνει πολύ νωρίτερα. Έχουμε μείνει πίσω.

Ευχαριστούμε πολύ που μας καλέσατε σήμερα, οι αποφάσεις όμως είναι ειλημμένες, χωρίς να έχουν σ' αυτές τις αποφάσεις ληφθεί υπόψη η γνώμη της τοπικής κοινωνίας και γι' αυτό η κοινωνία βγήκε στο δρόμο, διότι άκουσα ένα πρωί τα μέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση στο θέμα του να καθαρίσει η Αθήνα, και μέσα σ' αυτά ήταν, θα φύγει ο ΟΚΑΝΑ από το κέντρο, το είπε ο Πρωθυπουργός και θα πάει στο ΑΤΤΙΚΟ, στο ΕΛΠΙΣ και στο ΚΑΤ. Αυτό ανακοινώθηκε εκείνη την ημέρα, 15 Μαΐου. Μετεφέρθη έτσι στις εφημερίδες.

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Υπάρχει μια παρεξήγηση, κ. συνάδελφε, την οποία καλό είναι σήμερα να άρουμε και να δώσουμε την πρέπουσα λύση. Πάμε παρακάτω.

Ν. ΧΙΩΤΑΚΗΣ: Θα δώσετε απάντηση. Από εκείνη την ημέρα και μετά πραγματικά η τοπική κοινωνία του Δήμου της Κηφισιάς αισθάνθηκε ότι πάρθηκαν αποφάσεις χωρίς να τους έχει ρωτήσει κανείς. Τι είπαν αυτές οι αποφάσεις; Μάθαμε λοιπόν ότι το ΚΑΤ είχε αποφασίσει από τις 29 Δεκεμβρίου του 2010 να δεχθεί τη μονάδα του ΚΑΤ σε μία συνεδρίαση που έγινε αυθημερόν και πήρε απόφαση, χωρίς ούτε ο Διοικητής του ΚΑΤ να μας ενημερώσει.

Μάθαμε επίσης ότι το ΚΑΤ πήρε μία απόφαση να περιχαρακώσει – σας λέω ακριβώς τις λέξεις που είπε ο Διοικητής σε όλους μας – 250 - 300 μέτρα από τον προαύλειο χώρο μακριά από το νοσοκομείο, στην οδό Αθηνάς, δηλαδή που βλέπει απέναντι το Μαρούσι και το πάρκο του και εκεί να γίνει μία μονάδα η οποία θα σηκώσει ψηλό τοίχο και δεν θα έχει επαφή με το νοσοκομείο, αλλά θα είναι μόνο γι' αυτούς που θα έρχονται με το τρένο για να παίρνουν τη δόση τους για να μην την παίρνουν παράνομα, γιατί μιλάμε για πρόγραμμα που δίνει ναρκωτικά νόμιμα, τη μεθαδόνη. Δεν μιλάμε για πρόγραμμα στεγνό ούτε μιλάμε για το ΚΕΘΕΑ εδώ. Μιλάμε για τον ΟΚΑΝΑ.

Και να ξέρετε κ. Υπουργέ, ό,τι θα πω εδώ τα λέω και έξω, για να μην παρεξηγηθούμε και προσωπικά μαζί σας δεν έχω κανένα πρόβλημα, επειδή μας κάνατε λίγο μάθημα πριν, οι καλοί Βουλευτές και η καλή Κεντρική Διοίκηση και οι κακοί Αυτοδιοικητικοί. Σέβομαι και σας σέβομαι και προσωπικά και ξέρω και τη δουλειά σας και στο σύνολο του Δήμου και δεν έχω κανένα πρόβλημα ούτε μαζί σας αλλά θα τα πούμε όλα όπως τα λέει η κοινωνία και όπως τα λέει η γειτονιά και θέλω να τα ακούσετε.

Πήγαμε λοιπόν στο Δημοτικό Συμβούλιο και κάναμε αυτή την κουβέντα και άρχισε ο ρατσισμός. Μπα, η Κηφισιά τι είναι και δεν θα πάρει τα ναρκωτικά; Θα τα πάρει μόνο η Αθήνα; Να φύγουν από την Αθήνα, να πάνε στην Κηφισιά. Αυτό είναι ο ρατσισμός κ. Υπουργέ που υπάρχει αυτή τη στιγμή σήμερα. Να βρωμίσουμε τους πάντες για να μην είναι κανένας καθαρός και να τους ισοπεδώσουμε. Αυτή είναι ρατσιστική νοοτροπία και δεν θα επιτρέψουμε να περάσει. Σας το λέμε εν τιμή και σας μιλάω κοιτώντας σας στα μάτια.

Κύριε Υπουργέ, να σας πω όλη την άποψή μου και θα σας ακούσω. Όσον αφορά τη σχέση του Δήμου με τον ΟΚΑΝΑ από το 2001 που ο κ. Βάρσος ήταν Δήμαρχος και εγώ ήμουν Δημοτικός Σύμβουλος, συστήσαμε το Κέντρο Πρόληψης με την κα Μαλλιώρη. Όλα αυτά τα χρόνια, δέκα χρόνια το ΟΚΑΝΑ, ποτέ δεν μας ήρθε να συζητήσουμε με την τοπική κοινωνία μετά από δέκα χρόνια σχέσεων πώς πάμε, τι κάνουμε, τι προβλήματα έχουμε, πώς τα αντιμετωπίζουμε.

Μ. ΜΑΛΛΙΩΡΗ: (Τοποθέτηση εκτός μικροφώνου)

Ν. ΧΙΩΤΑΚΗΣ: Ήρθατε, όχι σε μένα. Εγώ μιλάω τι σχέση έχουμε εμείς κα Μαλλιώρη. Ήρθατε λοιπόν εσείς μία ημέρα να μας διαφημίσετε το πρόγραμμα του ΟΚΑΝΑ στο ΚΑΤ, σε ένα ΚΑΤ το οποίο λέει στη γωνία. Δεν λέει κυρίες και κύριοι συνάδελφοι το παίρνει μέσα.

Κύριε Υπουργέ, αυτή τη στιγμή καλούμαστε εδώ να συζητήσουμε μόνο για τα τρία νοσοκομεία. Δεν μας έχετε πει πού αλλού θα πάει, και εύλογο είναι το ερώτημα που θριαμβευτικά και μαζί σας θα έρθω στις 2 Οκτωβρίου στον Πειραιά που θα έχει κλείσει. Σε ποιο νοσοκομείο του Πειραιά θα μεταφερθεί το ΟΚΑΝΑ; Θα μεταφερθεί σε νοσοκομείο; Δεν το ανακοινώσατε αυτό. Ή θα πάει στην Αγία Βαρβάρα και στη Νίκαια;

Δεύτερον. Είπατε εσείς τη λέξη «εντάσσονται». Περιμένουμε στην ανακοίνωση να υπάρχει «εντάσσονται». Δηλαδή μέσα στο ΚΑΤ η μονάδα που είναι σήμερα η τρίτη ορθοπεδική κλείνει και μπαίνει ο ΟΚΑΝΑ. Μπαίνει μέσα μαζί με τους υπολοίπους, γιατί είναι κι αυτοί ασθενείς, όπως αυτός που έβγαλε τον ώμο του. Έτσι είναι.

Είπατε επίσης επανειλημμένα και ο ίδιος, θα καθαρίσει το κέντρο της Αθήνας και του Πειραιά και της Θεσσαλονίκης. Το είπατε. Ακριβώς έχω γράψει τις λέξεις σας. Για να γίνει αυτό όμως κ. Υπουργέ θα πρέπει να πειστούμε όλοι εμείς ότι ο παραβατικός περίγυρος που συνοδεύει σήμερα τον ΟΚΑΝΑ παντού, δεν θα μεταφερθεί. Και πώς δεν θα μεταφερθεί αυτό, όταν για να πείσετε το Δήμο Αθηναίων επιλέξατε το ΕΛΠΙΣ και είπατε μάλιστα ότι είναι δίπλα στο ΓΑΔΑ. Δεν έχουν όλοι οι Δήμοι τη ΓΑΔΑ για να προστατεύεται.

ΟΜΙΛΗΤΗΣ: (Τοποθέτηση εκτός μικροφώνου)

Ν. ΧΙΩΤΑΚΗΣ: Δεν σας θίγω κ. συνάδελφε στην Αυτοδιοίκηση, δεν σας θίγω ούτε σας διέκοψα ποτέ ούτε τον σεβαστό κ. Καμίνη. Είπα το εξής παράδειγμα, ότι για να πειστεί η τοπική κοινωνία του Γκύζη, που μπορώ να μιλάω για την τοπική κοινωνία του Γκύζη γιατί έχω φίλους στο Γκύζη, τους είπαν ότι θα πάει δίπλα στη ΓΑΔΑ, για να τους φυλάει η ΓΑΔΑ.

Κύριε Υπουργέ, δεν είμαστε οι άνθρωποι αυτή τη στιγμή που θα δεχθούμε αυτό το οποίο έχει αποφασιστεί. Εάν έχετε μία καινούργια πρόταση, ξεκινώντας από σήμερα το διάλογο, ναι, είμαστε εδώ να τη συζητήσουμε. Με αυτά που είπατε, εντάσσονται, είπατε εσείς τη λέξη «εντάσσονται», αυτό που είπατε ότι θα καθαρίσει και απαιτούμε και όπου πάει ο ΟΚΑΝΑ να καθαρίσει. Όχι μόνο να καθαρίσει εκεί που ήταν. Και όπου πάει ο ΟΚΑΝΑ να καθαρίσει.

Και όπως είπε και ο κ. Σκουλάκης καταλήγοντας και θα συμφωνήσω μόνο με αυτή τη λέξη, να στήσουμε τη μονάδα μέσα στο νοσοκομείο και όχι στο προαύλιο του νοσοκομείου, με εξωτερική είσοδο που δεν θα επικοινωνεί με το νοσοκομείο. Σε αυτές τις περιπτώσεις ναι. Και κοιτάξτε και λίγο τι έγινε στο άλλο νοσοκομείο που ήδη λειτουργεί στη ΣΩΤΗΡΙΑ. Πάρτε και από κει τα μηνύματά σας από τους γιατρούς, από τους υπολοίπους του Διοικητικού Συμβουλίου. Ευχαριστώ πολύ που με ακούσατε.

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Μιλτιάδη θες να πεις; Να περάσουμε απέναντι μετά.

ΟΜΙΛΗΤΗΣ: (Τοποθέτηση εκτός μικροφώνου) Μια κουβέντα κ. Υπουργέ. Θέλω να διορθώσω κάτι. Δεν μοιράζει …

Ν. ΧΙΩΤΑΚΗΣ: Δεν μοιράζει υποκατάστατο; Δεν έχει την ίδια..

ΟΜΙΛΗΤΗΣ: (Τοποθέτηση εκτός μικροφώνου) … ότι είναι το ίδιο με την ηρωίνη. Σας παρακαλώ.

(Διαλογικές συζητήσεις)

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Βασίλη, δικό σου Δήμο αφορά πρωτίστως η σύσκεψη. Γιατί φεύγεις εσύ Βασίλη; Να τους απαντήσεις. Ο Μιλτιάδης Καρπέτας.

ΟΜΙΛΗΤΗΣ: Εγώ ευχαρίστως ακύρωσα όλες τις υποχρεώσεις μου και τόνισα ότι στις 2 Οκτωβρίου θα σε περιμένουμε. Όχι μόνο εγώ. Τόνισα επίσης ότι χαιρετίζω την απόφαση.

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: (Τοποθέτηση εκτός μικροφώνου)

ΟΜΙΛΗΤΗΣ: Σε παρακαλώ, δεν είμαι εκπρόσωπος εγώ του Υπουργείου για να απαντήσω εγώ στους Δημάρχους ούτε θέλω να βάλω σκιές στη διαδικασία ούτε ζήτησε ποτέ ο Δήμος Πειραιά να μετακινηθεί η λειτουργία του ΟΚΑΝΑ του Πειραιά σε πλατείες άλλων Δήμων, ούτε θα μπορούσε να το επιτρέψει ποτέ ο Δήμος.

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Το λαμβάνω πολιτικά υπόψη.

ΟΜΙΛΗΤΗΣ: Πολιτικά μιλάμε. Υποστηρίξαμε την ανάγκη οι δραστηριότητες του ΟΚΑΝΑ να μεταφερθούν στα νοσοκομεία, γιατί εκεί μόνο, στα νοσοκομεία γενικά παρέχονται υπηρεσίες υγείας, γιατί τα παιδιά που είναι εξαρτημένα είναι τα δικά μας τα παιδιά και έχουν την ανάγκη της αγάπης μας και της υποστηρίξεως. Γιατί θα πρέπει δηλαδή να μεταφερθεί το πρόβλημα αν θα είναι εδώ ή εκεί; Να πάει σε όλα τα νοσοκομεία. Σε ποια νοσοκομεία; Την ευθύνη της υγείας την έχει…

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Σε όλα τα νοσοκομεία.

ΟΜΙΛΗΤΗΣ: Σε όλα τα νοσοκομεία ασφαλώς.

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: (Τοποθέτηση εκτός μικροφώνου)

ΟΜΙΛΗΤΗΣ: Σαφώς.

(Διαλογικές συζητήσεις)

ΟΜΙΛΗΤΗΣ: Κύριε Υπουργέ, την ευθύνη της λειτουργίας των νοσοκομείων την έχει η κυβέρνηση, η οποία διορίζει και τις διοικήσεις. Η κυβέρνηση λοιπόν με τις διοικήσεις, που είναι προέκταση της κυβέρνησης, θα εκτιμήσει ποια νοσοκομεία μπορούν και πρέπει…

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Σε όλα τα νοσοκομεία.

ΟΜΙΛΗΤΗΣ: Σε όλα λέω εγώ.

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Αυτή είναι η απόφασή μας.

ΟΜΙΛΗΤΗΣ: Αυτή είναι η απόφασή σας. Άρα λοιπόν κάντε τη σωστή κατανομή. Να είναι μικρές ομάδες, και δεν υπάρχει κανείς λόγος, αγαπητέ Δήμαρχε της Αγίας Βαρβάρας ποτέ δεν είπαμε εμείς στον Πειραιά να φύγει ο ΟΚΑΝΑ από τον Πειραιά για να έρθει στην πλατεία της Αγίας Βαρβάρας ούτε θα το πούμε ποτέ. Να φύγουν οι ΟΚΑΝΑ από όλες τις πλατείες της χώρας και να πάνε στα νοσοκομεία, για να παρέχουμε στα παιδιά που είναι άρρωστα πραγματικές υπηρεσίες και να μην τα στείλουμε στο λάκκο των λεόντων.

ΟΜΙΛΗΤΗΣ: Φαντάζομαι ότι εξαιρούνται τα παιδιατρικά νοσοκομεία.

Μ. ΚΑΡΠΕΤΑΣ: Το πρόβλημα των ναρκωτικών είναι πραγματικό και είναι καθολικό. Αφορά όλες τις κοινωνίες και η ευθύνη για την επίλυσή του ανήκει επίσης σε όλες τις κοινωνίες.

Νομίζω ότι η φυσική θέση για τη θεραπευτική, αποκαταστατική αγωγή είναι τα νοσοκομεία και αφού όλοι νομίζω συγκλίνουμε εδώ ότι το πρόβλημα θα πρέπει να πάει στη φυσική του θέση, στα νοσοκομεία, αρκεί να μην υπάρξουν εξαιρέσεις, διαφοροποιήσεις ή πονηρές και δεύτερες σκέψεις.

Φυσικά αυτονόητο είναι ότι τα παιδιατρικά νοσοκομεία βρίσκονται εκτός. Αυτό νομίζω είναι αυτονόητο, αλλά από κει και πέρα δεν είναι λογικό να προβληθεί αντίρρηση μέσα σε μια θεραπευτική αγωγή σε οποιοδήποτε νοσοκομείο.

Έτσι το πρόβλημα πράγματι θα αποσυρθεί από τη συγκέντρωση, τη μεταφόρτωση που έχει γίνει σε ορισμένους χώρους και πιστεύω ότι θα αντιμετωπιστεί με τον καλύτερο τρόπο και όσο μεγαλύτερη διασπορά του προβλήματος, τόσο καλύτερη νομίζω η επίλυσή του, γιατί πιστεύω ότι όσο μεγαλύτερη διασπορά και μικρότερος ο αριθμός των πασχόντων, τόσο καλύτερες θα είναι οι υπηρεσίες που θα μπορούν να προσφερθούν.

Φυσικά αυτό που είπε ο κ. Χιωτάκης περί γκέτο κλπ., θα είναι μια λάθος αντίληψη. Η ένταξη στα νοσοκομεία, και το συνδέω και με μια άλλη ιδέα που κυκλοφορεί, συνενώσεις, συμπτύξεις νοσοκομείων κλπ. Αυτό νομίζω ότι παρέχει μεγαλύτερα περιθώρια για να ενταχθούν οι μονάδες αποθεραπείας ή υποκατάστασης με οργανικό τρόπο μέσα στα νοσοκομεία χωρίς να γίνονται διαφοροποιήσεις και να είναι καθολικά σε όλα.

Έτσι νομίζω ότι και οι τοπικές κοινωνίες που έχουν πολλές φορές ανακλαστικά υπερευαίσθητα, στρεβλωμένα ή κακομαθημένα, δεν θα έχουν κανένα λόγο ούτε να ερεθιστούν ούτε να κινητοποιηθούν.

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Ο κ. Φωκιανός.

Δ. ΦΩΚΙΑΝΟΣ: Είμαι ο Δήμαρχος Πεύκης. Θέλω επειδή έχουν ακουστεί πολλά και να φωτίσουμε κάποια άλλα σημεία όλου του προβλήματος συνολικά.

Είχε την καλοσύνη η κα Μαλλιώρη να έρθει στο ΚΑΤ και κάναμε μια κουβέντα εκεί, η οποία ήταν και πολύ ενδιαφέρουσα και πολύ διαφωτιστική. Όσο περισσότερα μαθαίνουμε, τόσο καλύτερα μπορεί να μετράμε τις αντιδράσεις μας.

Είπε η κα Μαλλιώρη κάτι το οποίο ήταν καταπληκτικό για μένα, ότι είναι 7,5 χρόνια ο μέσος όρος αναμονής σήμερα για θεραπεία υποκατάστασης και ότι η επόμενη ευρωπαϊκή χώρα έχει 6 μήνες. Το ερώτημα που θέλω να θέσω είναι, με τις 17 μονάδες αυτές πόσο θα κατέβει ο μέσος όρος; Από τα 7,5 χρόνια θα γίνει πόσο;

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Κύριε Φωκιανέ, της εξάπλωσης σε όλα τα νοσοκομεία είναι η καινούργια μας πολιτική. Θα το εξαλείψουμε αμέσως.

Δ. ΦΩΚΙΑΝΟΣ: Μπράβο.

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Ο διαιρέτης είναι πια μεγάλος.

Δ. ΦΩΚΙΑΝΟΣ: Με τα 17 κέντρα…

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Μη ξεχνάτε ότι συσσωρεύονται στην Αθήνα και από την περιφέρεια.

Δ. ΦΩΚΙΑΝΟΣ: Το ξέρω, αλλά να ξέρετε ότι τα 17 κέντρα με 100 και 120 ή 150 ασθενείς δεν θα μειώσει τόσο πολύ το χρόνο αναμονής. Άρα δεν έχουμε μία λύση του προβλήματος παρά μόνο μία μικρή μείωση η οποία ενδεχομένως δεν είναι αντίστοιχη της προσπάθειας όλης που θέλετε να κάνετε.

Νομίζω ότι μπορεί να υπάρξει κάτι άλλο που θέλω να το καταθέσω. Ο ΟΚΑΝΑ και οι ειδικοί έχουν τον πρώτο λόγο και το καταθέτω ως εξής. Οι σταθεροποιημένοι χρήστες, αυτοί οι οποίοι μεταβαίνουν σε οποιοδήποτε κέντρο ΟΚΑΝΑ μόνο για να πάρουν ένα χάπι και να φύγουν, πέρα από τα νοσοκομεία, μπορούν να διασπαρούν σε γιατρούς πρωτοβάθμιας περίθαλψης. Δεν χρειάζεται δηλαδή, νομίζω ότι με την κάρτα του ένας…

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Εγώ τώρα δεν είμαι ειδικός. Είστε γιατρός; Είστε.

Δ. ΦΩΚΙΑΝΟΣ: Ναι.

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Μου έχουν πει, βέβαια σε συζητήσεις…

Δ. ΦΩΚΙΑΝΟΣ: Γενικές.

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Ναι. Άρα μη θεωρήσετε ότι το μεταφέρω ως άποψή μου. Πάντως το άκουσα και μου φάνηκε ελκυστικό. Μπορούν και ορισμένα φαρμακεία.

Δ. ΦΩΚΙΑΝΟΣ: Βέβαια, αυτό θέλω να πω.

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Δηλαδή μπορούμε να κάνουμε διασπορά που να εξαλείψει το πρόβλημα…

Δ. ΦΩΚΙΑΝΟΣ: Μπορεί να το εξαλείψει. Άρα να μη μιλάμε για νοσοκομεία, να μιλάμε για κέντρα υγείας, για ιατρεία ΙΚΑ, για δομές υγείας, για γιατρούς μεμονωμένους, για φαρμακεία ενδεχομένως μεμονωμένα. Ένας χρήστης ο οποίος παίρνει 3 – 5 χρόνια ένα χάπι, δεν χρειάζεται να πηγαίνει σε κέντρο ΟΚΑΝΑ, και αυτό θα μειώσει άμεσα, και όλο αυτό ενδεχομένως το περιβάλλον το παραβατικό να μειωθεί πάρα πολύ γρήγορα.

Σε ό, τι αφορά το ΚΑΤ, φαντάζομαι ότι το ΚΑΤ δεν μπορεί να είναι το μοναδικό νοσοκομείο της Βορειοανατολικής Αττικής που θα δεχθεί μονάδα.

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Όχι βέβαια. Αυτοί ήταν παλαιοί σχεδιασμοί. Δεν με αφορούν.

Δ. ΦΩΚΙΑΝΟΣ: Βέβαια κ. Υπουργέ κλείνοντας με αυτό, θέλω να σας πω ότι το επικοινωνιακό θέμα είναι σοβαρό στην περίπτωση αυτή και θα σας πω κάτι. Με συγχωρείτε, κλείνω. Δεν καταλαβαίνετε ότι όταν εν κρυπτώ γίνεται και το μαθαίνει ο κόσμος ότι σιγά - σιγά κάτι έρπει και πάει να εγκατασταθεί χωρίς... Έτσι έγινε κ. Υπουργέ.

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Κύριε Φωκιανέ, εγώ δεν είμαι ούτε γιατρός ούτε πολύπειρος στα θέματα της υγείας. Ανέλαβα μια προσπάθεια που έχει και εκ του αντικειμένου, αλλά και εκ της οικονομικής κρίσης εθνικά χαρακτηριστικά και είμαι αποφασισμένος να την πάω κάτω κάτω. Και, κ. Φωκιανέ, έχω και κάτι, καλό, ή κακό, δεν κωλώνω. Ό, τι είναι να γίνει θα γίνει.

Δ. ΦΩΚΙΑΝΟΣ: Πρέπει να γίνει.

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Ούτε μετράω, αλλά…

Δ. ΦΩΚΙΑΝΟΣ: Αλλά να ξέρετε ότι οι αντιστάσεις…

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Ακούστε.

Δ. ΦΩΚΙΑΝΟΣ: Ακούω.

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Η απόπειρά μας να συζητήσουμε οργανωμένα μία και δύο και δέκα και είκοσι και όσες φορές χρειάζεται, είναι μια απόπειρα η οποία έχει επικοινωνιακό αποτέλεσμα, διότι συνεννοούμαστε εμείς, εξωτερικεύουμε ένα θέμα, εξαερίζεται αυτό, αρχίζουμε και δίνουμε τα στοιχεία της πληροφόρησης που χρειάζεται, μαθαίνουμε κι από τη συζήτηση και καταλήγουμε κάπου που τελικά είναι σωστό. Η διαίρεση του προβλήματος είναι η λύση του προβλήματος, η μέγιστη δυνατή.

Δ. ΦΩΚΙΑΝΟΣ: Η μέγιστη δυνατή. Αλλά υπάρχουν αντιστάσεις κοινωνικές κ. Υπουργέ, αυτό πρέπει να το καταλάβετε, και στερεότυπα τα οποία δεν είναι εύκολα πάντοτε. Δεν είναι εύκολα στο τοπικό επίπεδο.

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Κύριε Φωκιανέ, αν δεν εξηγήσεις στον κόσμο τι κάνεις θα τον έχει απέναντι. Αυτό είναι κανόνας.

Δ. ΦΩΚΙΑΝΟΣ: Και να του εξηγήσεις πολλές φορές… Χτες το βράδυ στο Δημοτικό Συμβούλιο, έχουμε μια μικρή μονάδα στη Λυκόβρυση 14 ανθρώπων ψυχικά ασθενών που είναι σ’ επανένταξη. Δηλαδή χρόνιων ασθενών που είναι σε πολύ ρυθμισμένη κατάσταση και το τι άκουσα επειδή δεν έχω φέρει τα 100 να διώξω αυτούς τους ανθρώπους, εγώ τους απάντησα πια στο Δημοτικό Συμβούλιο ότι δεν πρόκειται να το κάνω ποτέ.

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Ναι, αλλά εσείς βγήκατε και ξαναβγήκατε Δήμαρχος. Και πάτε καλά.

Κ. ΑΣΚΟΥΝΗΣ: Εγώ να χαιρετίσω αυτή τη συγκέντρωση κ. Υπουργέ γιατί πιστεύω ότι μέσα από το διάλογο και μέσα από τις διευκρινίσεις που δίνονται, νομίζω ότι μπορούμε να βρούμε τον κοινό τόπο γιατί το πρόβλημα των ναρκωτικών μας αφορά όλους. Ιδιαίτερα εμείς ως Α’ βαθμός Διοίκησης, δεχόμαστε τις πιέσεις από τη χρήση των ναρκωτικών και των ανθρώπων οι οποίοι είναι εθισμένοι στα ναρκωτικά.

Μία εμπειρία: Πριν από 15 χρόνια, όταν δημιουργήσαμε το «Θησέα», στεγνό πρόγραμμα απεξάρτησης σε συνεργασία με τον ΟΚΑΝΑ, υπήρχαν τεράστιες αντιδράσεις. Όμως η πόλη της Καλλιθέας είχε πρόβλημα. και πήγαμε και διαλέξαμε ένα από τα καλύτερα κτίρια, ένα τριώροφο κτίριο διατηρητέο, το διαμορφώσαμε πάρα πολύ ωραία, εξηγήσαμε στη γειτονιά –υπήρχαν αντιδράσεις- και πείσαμε. Και αυτό σήμερα έχει γίνει το κέντρο, όχι μόνο της Καλλιθέας, δέχεται και από τους γειτονικούς Δήμους. Αλλά μέσα από συζήτηση.

Έντονη συζήτηση στην αρχή, είδαν ότι κάναμε κάτι ωραίο και σου λέει «αυτοί για να επενδύουν τόσα λεφτά, τι κάνουν εδώ πέρα;» Θέλω λοιπόν να πω ότι μέσα από το διάλογο, μέσα από την ενημέρωση, μέσα από την πληροφόρηση σε όλες τις παραμέτρους, μπορούμε να βρούμε λύση.

Τέλος, να κλείσω με τούτο: Αφού είναι πρόβλημα της κοινωνίας και μπορούμε να το επιμερίσουμε, να το διαιρέσουμε όπως πολύ σωστά είπατε, σε πολλές μικρές μονάδες, θα είναι λιγότερο το κόστος, λιγότερο το πρόβλημα στην κάθε περιοχή. Εγώ δε θεωρώ ότι υπάρχει από τη μεριά σας, όχι μόνο από σας, από κανέναν Υπουργό καμία επιλεκτική άποψη που λέει «θα πάω εδώ ή εκεί». Δε στοχοποιείται κάτι.

Άρα λοιπόν, μέσα από το διάλογο θα φύγει αυτός ο φόβος ή η υποψία που πιθανόν υπάρχει και θα προχωρήσουμε μπροστά.

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Κύριε Ασκούνη, θέλω να συνεκτιμηθεί ότι εγώ είμαι πολιτικός, δεν είμαι διορισμένος. Είμαι πολιτική και εκλέγομαι από τον κόσμο και είμαι στην πολιτική. Αν δεν εκλεγόμουν από τον κόσμο δεν θα ήμουν πουθενά. Τα νοσοκομεία της 1^ης ΥΠε, της 1^ης Υγειονομικής Περιφέρειας, κατά βάση είναι στην περιφέρειά μου, κ. Ασκούνη. Θα μπορούσα, λοιπόν, να πω, «και ποιος νοιάζεται για την Αθήνα;»

Δεν υπάρχει θέμα, η ατζέντα μου είναι καθαρή. Στο Περιστέρι το λύσαμε με τον Αντρέα, καθάρισα, άνοιξα το Κέντρο Υγείας που είχε εγκαινιαστεί παραμονές των ευρωεκλογών και είχε μείνει κλειστό, αναβαθμίζω και την Αγία Βαρβάρα, να σκεφτώ κι εγώ έτσι. Και δεν πάει να κόψει το λαιμό του ο Δήμαρχος Αθήνας, ή ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης, ή ο Δήμαρχος Πειραιά; Τι με νοιάζει εμένα;

Δεν σκέφτομαι έτσι. Πρέπει να δούμε πώς λύνουμε ένα θέμα. Φαντάζεστε αγαπητέ φίλε, να θέλω να μεταφέρω το πρόβλημα στις γειτονιές όπου εγώ εκλέγομαι; Τι είμαι, χαζός; Προσπαθώ, όμως, να δω καθολικά το πρόβλημα της Αττικής, χωρίς στενομυαλιές και να φύγει από μένα και ας πάει να πνιγεί όλος ο άλλος κόσμος.

Και λέω, αν το πρόγραμμα των τριών νοσοκομείων είχε αυτό που είπε ο Γιώργος Καπλάνης, δηλαδή το παίρνεις από τον Πειραιά και μου το φέρνεις εμένα. Με πήρες για βλάκα; Εγώ το συμμερίστηκα αυτό και ο κ. Παχατουρίδης το ξέρει ότι το συμμερίστηκα και για το Περιστέρι. Όμως, η λογική, πολύ μικρές μονάδες αόρατες σου πάει – και βέβαια όταν το δεις αυτό ν’ αναπτύσσεται, γιατί η θεωρία δεν σε πείθει, ούτε τους κατοίκους θα πείσει.

Αλλά άμα ξέρω κι εγώ ότι η Μονάδα είναι εξ ορισμού μικρή, αν καταφέρνουμε να είναι ενταγμένη στο κεντρικό κτίριο, συμφωνώ εγώ μ’ αυτό Νίκο. Συμφωνώ μ’ αυτό. Ει δυνατόν μέσα στο κτίριο. Με διαμόρφωση χώρου, με υπόγειο κτλ. Αυτό θέλει μια δουλειά όμως. Εγώ τι ήθελα να πάρουμε από σήμερα: Τη συμφωνία ότι το διαιρούμε. Εάν η διαίρεση είναι άδικη, όχι μόνο το συμφωνούμε, αλλά το βλέπουμε και ν’ αναπτύσσεται, εξειδικευόμενο. Και λέμε ναι.

Άμα ο διαιρέτης είναι κάλπικος και κάνεις τάχα διαίρεση, αλλά μου το φέρνεις όλο, αν η διαίρεση έχει κάλπικο διαιρέτη, στημένο διαιρέτη, άρα δεν είναι διαίρεση. Θα είμαι απέναντι. Ας αρχίσουμε, λοιπόν, από σήμερα να σκεφτόμαστε έτσι. Όταν έρθει κάποιος να μου πει χειριζόμενος τίτλους των νοσοκομείων, «εδώ θα έρθει πάντως», εμείς θα είμαστε απέναντι. Αν κάποιους μου πει «εγώ μπορώ να πάρω αυτό το κομμάτι του, ένα μικρό του κομμάτι που δε θα μ’ επηρεάσει, που μπορώ να το περάσω στους δημότες μου, που μπορώ να κάνω εκείνο, που μπορώ να κάνω το άλλο», θα συνεργαστούμε.

Και να ξέρετε, ο κ. Παχατουρίδης το ξέρει, όταν εγώ άκουσα το επιχείρημα του κ. Παχατουρίδη που μου είπε: «Έχεις δυο χρόνια εδώ πέρα ένα σπίτι το οποίο το εγκαινίασε ένας Πρωθυπουργός και το άφησε κλειστό και αντί να μου ανοίξεις το σπίτι μου ανοίγεις ΟΚΑΝΑ εκεί;», το’ πιασα.

(Διαλογικές συζητήσεις)

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Κύριε Δήμαρχε, με συγχωρείτε, γυρίσαμε σελίδα. Άρα, μπορούμε να συνεννοηθούμε. Άρα, εξαντλήθηκε μέχρις εδώ το θέμα.

Ν. ΖΕΝΕΤΟΣ: Κύριε Υπουργέ, θα ήθελα να σας πω ότι εμείς, οι περισσότεροι Δήμαρχοι στους Δήμους, δεν περνάει μία μέρα που να μη μας απασχολήσει το ζήτημα των ναρκωτικών.

Βεβαίως οι τοπικές κοινωνίες και οι Δήμαρχοι στις αντιδράσεις τους, ίσως να ήταν δικαιολογημένοι διότι φαινόταν ότι πρόκειται να καταργηθούν κάποια γκέτα και να δημιουργηθούν σε κάποιες άλλες περιοχές αυτά τα γκέτα. Σήμερα όμως κάνατε μια πολύ σημαντική ανακοίνωση. Αυτό που λέτε για τις πολλές μικρές μονάδες, είμαι αισιόδοξος ότι σ’ ένα πολύ μεγάλο βαθμό θα λύσει το πρόβλημα.

Εμείς στο Δήμο Ιλίου είμαστε έτοιμοι κ. Υπουργέ, επειδή ξέρουμε, έχουμε χρήστες όσους έχουν όλες οι πόλεις σε ποσοστό δηλαδή, πάνω κάτω, ό,τι ποσοστό υπάρχει σε όλες τις πόλεις, έχουμε κι εμείς. Είμαστε διατεθειμένοι λοιπόν ν’ αναλάβουμε να διαχειριστούμε το πρόβλημα της πόλης μας, να μη διαχειριστούμε το πρόβλημα της Αθήνας όλης. Της πόλης μας ναι, να το διαχειριστούμε. Και μάλιστα καταβάλλουμε κάθε προσπάθεια, με τα λίγα μέσα που διαθέτουμε σήμερα, κάνοντας παράρτημα ΚΕΘΕΑ.

Σήμερα δεν ήξερα τι θ’ ανακοινώσετε, ακούω για πρώτη φορά που μιλήσατε για πολλές μικρές μονάδες. Δε θα ερχόμουν εδώ να σας προτείνω να έρθετε να κάνετε στο Ίλιον γκέτο. Να κάνετε μια μονάδα για όλη την Αθήνα, για όλη την Αττική, έρχομαι όμως να σας πω ύστερα από αυτή την ανακοίνωση που κάνατε, ότι είμαστε έτοιμοι κι εμείς για τους ανθρώπους τους δικούς μας, να κάνουμε τα πάντα, να καθίσουμε να κουβεντιάσουμε, να κάνουμε τα πάντα.

Πρέπει να τελειώνουμε γενικά με τις λίστες, και πρέπει επίσης κ. Υπουργέ στο λίγο χρόνο που έχω γιατί δε θέλω να κάνω κατάχρηση, να σας πω ότι το όλο ζήτημα αυτό που χειρίζεστε αυτό τον καιρό για να κάνετε αυτές τις μικρές μονάδες, πολλές μικρές μονάδες, να το συνοδεύσετε, μπορεί να μην είναι στην αρμοδιότητά σας, αλλά σα μέλος του Υπουργικού Συμβουλίου και της κυβέρνησης, με το ζήτημα των εμπόρων των ναρκωτικών.

Ξέρετε, όταν γίνονται συζητήσεις έξω, κάτω στη βάση, στον κόσμο, υπάρχει η αίσθηση ότι κυκλοφορούν τελείως ελεύθεροι. Πρέπει να πάρετε μέτρα και γι’ αυτό, μαζί δηλαδή με το θέμα που χειρίζεστε τώρα.

Αυτά ήθελα κ. Υπουργέ, ευχαριστώ πάρα πολύ.

Γ. ΖΗΣΙΜΑΤΟΣ: Κύριε Υπουργέ, κύριοι συνάδελφοι, πραγματικά εγώ αιφνιδιάστηκα σ’ αυτή τη συνάντηση και αιφνιδιάστηκα για πολλούς λόγους. Ο πρώτος λόγος είναι ότι εδώ φαίνεται ότι υπάρχουν ειλημμένες αποφάσεις και ότι υπάρχει μια στρατηγική την οποία ο Υπουργός φαίνεται ότι θέλει να υλοποιήσει και σε τελευταία ανάλυση, απορώ εάν είμαστε εδώ για να κουβεντιάσουμε το θέμα και να δώσουμε την άποψή μας η οποία θα διαμορφώσει την τελική θέση του Υπουργού.

Και είμαι κάθετα αντίθετος σ’ εκείνο το οποίο είπε ο κ. Δήμαρχος Πειραιά και στενοχωριέμαι που έφυγε και δε θα το ακούσει, για το ότι η Αυτοδιοίκηση δε μπορεί να έχει λόγο γι’ αυτό το θέμα. Διότι αν δεν έχουμε εμείς οι αυτοδιοικητικοί 20 και 30 χρόνια σ’ αυτά τα μετερίζια λόγο γι’ αυτό το θέμα, τότε ποιος μπορεί να έχει;

Σας λέω λοιπόν ότι πρώτον αιφνιδιάστηκα και δεύτερον, προβληματίστηκα για τη στρατηγική σας. Φοβάμαι κ. Υπουργέ ότι θα επιτύχετε αυτό που φοβάστε μην πάθετε. Θα μεταφέρετε το πρόβλημα των μεγάλων αστικών κέντρων στις γειτονιές μας. Και οι γειτονιές οι οποίες έχουν κατορθώσει να κρατηθούν, μετά από λίγο οι γειτονιές αυτές θα είναι τα κέντρα της τρομοκρατίας, τα κέντρα της διακίνησης των ναρκωτικών, τα κέντρα των ναρκομανών και επειδή αυτές οι περιοχές διευκολύνουν λόγω ερημιάς και δασών τέτοιες αναπτύξεις, θα βρεθείτε προ εκπλήξεων.

Θα ήθελα λοιπόν να σας πω ότι για μένα πρωταρχικό στοιχείο είναι να συνεχίσετε τη συζήτηση χωρίς να έχετε χαράξει στρατηγική. Γιατί, η εκτελεστική εξουσία πρέπει να διακατέχεται από την αποφασιστικότητα, η αποφαντική διαδικασία από την ελαστικότητα.

Από την ώρα που έρχεστε και λέτε ότι «έχουμε αποφασίσει ένα, δύο, τρία και θα με βρείτε απέναντι όσοι έχετε διαφορετική θέση και θα περπατήσουμε», μα είστε στη φάση της διαβούλευσης την οποία ανοίξατε πριν 10 λεπτά, μια ώρα, πόσον καιρό είμαστε εδώ. Ενώ θα έπρεπε να την έχετε ανοίξει όταν σκεφτήκατε το θέμα του ΟΚΑΝΑ.

Ήθελα να κλείσω με τούτο: Ότι η Αυτοδιοίκηση πραγματικά θα πρέπει να έχει λόγο, την υπηρετούμε 20 χρόνια και ξέρουμε πολύ καλά ότι μετά από καλή κουβέντα μπορούν να βγουν καλά πράγματα και σ’ αυτό το τον τομέα και ένα δεύτερο πράγμα: Προσέξτε κ. Υπουργέ, θα πάθετε αυτό που φοβάστε να μην πάθετε. Μήπως θα πρέπει να δούμε την κεντρική στρατηγική σας, η οποία προσωπικά πιστεύω ότι πάσχει.

Ευχαριστώ.

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Όλα τα κακά. Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. Ναι, κ. Πρόεδρε, του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά, είστε εδώ επειδή μας φιλοξενήσατε στον Πειραιά την περασμένη φορά.

Σ. ΜΑΝΟΥΣΑΚΗΣ: Σας ευχαριστώ πάρα πολύ κ. Υπουργέ και ευχαριστώ και την ομήγυρη που θα μ’ ακούσει για 2 λεπτά.

Δε θα κάνω σχόλια σ’ αυτά που ακούστηκαν από τους Δημάρχους, βεβαίως εκφράζουν την κοινωνία τους, αλλά η κοινωνία τους θέλω να πιστεύω ότι είναι σε αναντιστοιχία με μερικά πράγματα τα οποία συμβαίνουν στην κοινωνία μας γενικότερα. Ο Πειραιάς από το 2002 έχει ξεκινήσει μια προσπάθεια όχι από την Τοπική Αυτοδιοίκηση ούτε από τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, έχει ξεκινήσει από μόνη της, από τις Επιτροπές από τα Καμίνια μέχρι τις Ομοσπονδίες, τα Επιμελητήρια, τους Συλλόγους, τους κατοίκους, τα Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου, να βρει μια λύση, όχι να δώσει το μπαλάκι του ανθρώπινου πόνου να πάει σε μια άλλη πόλη, σ’ ένα άλλο νοσοκομείο και να το δημιουργήσει εκεί, να βρεθεί μια λύση μέσα σε κάποιες προδιαγραφές επίλυσης του προβλήματος που λέγεται «ασθενής-τοξικομανής».

Αυτή την αντίληψη τη δουλεύουμε από το 2002 σε επίπεδο όλων των φορέων του Πειραιά, να σας πω ένα νούμερο δηλαδή, 170, 150, όλοι οι κάτοικοι, όλος ο Πειραιάς; Έρχεται σε προφανή αναντιστοιχία όλων αυτών που άκουσα σε σχέση με τη θέση τη δική σας ότι εκφράζετε τους πολίτες σας και οι πολίτες λένε να μη φύγουν ή να μην πάνε σ’ εκείνη την πόλη, να μην τους δεχτώ εγώ για να μη μολυνθεί και η δική μου περιοχή.

Θεωρώ ότι αυτές οι τοποθετήσεις ίσως δεν οφείλονται στη μη επικοινωνία. Δεν κάνω κανένα μάθημα, είναι η άποψή μου.

(Διαλογικές συζητήσεις)

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Εγώ τον κ. Πρόεδρο τον κάλεσα γιατί ήταν από τους πρώτους που συμμετείχαν… Ο Δικηγορικός Σύλλογος Πειραιά εκφράζει δικηγόρους…

(Διαλογικές συζητήσεις)

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Κύριε Πρόεδρε έχετε το λόγο.

Σ. ΜΑΝΟΥΣΑΚΗΣ: Η Ευρώπη κ. Δήμαρχε λέει από το 2002, 2004, 2006 το ψηφίζει και λέει ότι αυτοί οι άνθρωποι πρέπει να μεταφερθούν ασφαλώς, για την υγεία τους. Είμαστε στην Ευρώπη και ζούμε.

ΟΜΙΛΗΤΗΣ: (Τοποθέτηση εκτός μικροφώνου)

Σ. ΜΑΝΟΥΣΑΚΗΣ: Αφήστε με να ολοκληρώσω. Δεν είμαι Δήμαρχος, εάν συνεχίσουμε όμως να συζητάμε .. Εμείς οι νομικοί έχουμε κι ένα «δια ταύτα». Αν συνεχίσουμε λοιπόν να μιλάμε επί της διαδικασίας, γιατί το Υπουργείο δεν επικοινώνησε σωστά, γιατί έβγαλε το τάδε νοσοκομείο και γιατί σήμερα δε μπορούμε να πούμε ότι αυτή η συζήτηση οριστικοποιεί κάποιες αποφάσεις και πρέπει να προχωρήσουμε, νομίζω ότι αυτό δείχνει και μια αδυναμία γιατί δε μπορούμε και τα σκουπίδια να τα πάμε οπουδήποτε και άλλα προβλήματα να λύσουμε.

Δυο κουβέντες και τελειώνω: Το πρόβλημα το προσεγγίσαμε σαν πρόβλημα των πολιτών, των συμπολιτών μας. Έχουμε δεχθεί όλη την περιφέρεια της Αττικής στον Πειραιά και τους δεχόμαστε καθημερινά. Στον Πειραιά δεν είναι μόνο οι τοξικομανείς Πειραιώτες άρρωστοι. Είναι όλη η περιφέρεια, γιατί εκεί βρίσκουν δυνατότητα προκειμένου και να επισκεφθούν τον ΟΚΑΝΑ και από την άλλη μεριά να γίνει αυτό που γίνεται έξω από τον ΟΚΑΝΑ. Και το παιχνίδι το μεγάλο είναι αυτό που γίνεται έξω από τον ΟΚΑΝΑ. Δε θα επανέλθω σε πράγματα τα οποία έχετε πει όλοι.

Όμως είναι κι άλλα θέματα που παίζουν ρόλο εκεί. Παίζει η Τοπική Αυτοδιοίκηση με το πόσο μπορεί να κάνει αστυνόμευση.

ΟΜΙΛΗΤΗΣ: Απαγορεύεται..

Σ. ΜΑΝΟΥΣΑΚΗΣ: Σωστά το λέτε, απαγορεύεται. Έπρεπε να παρέμβετε όμως στην Αστυνομία και να κάνετε διαβήματα προκειμένου να μην υπάρχει. Δεν το έχετε ζήσει, το ζούμε εμείς.

Σήμερα εμείς, όλο αυτό το διάστημα και επί της συγκεκριμένης Υπουργίας, έχουμε καταφέρει, είμαστε θεατές μιας κατάστασης που λέει, εδώ και τώρα θα σταματήσει να λειτουργεί ο ΟΚΑΝΑ στον Πειραιά και όπου αλλού δημιουργεί τέτοια προβλήματα. Και θα μεταφερθεί με μια επιστημονική άποψη εκ του ασφαλούς, προκειμένου αυτοί οι άνθρωποι να τύχουν εκείνης της περίθαλψης που πρέπει να τύχουν.

Γιατί αυτό είναι το σημαντικό για όλους μας, όσο και ν’ ακούγονται τραγικά πράγματα, να τύχουν σε μια ασφαλή μεταχείριση σαν ασθενείς. Άρα λοιπόν, θεωρούμε κ. Υπουργέ ότι πρέπει άμεσα να μοιραστεί, ο διαιρέτης να είναι μεγαλύτερος και να λύσει το πρόβλημα, αν όχι σ’ ένα εξάμηνο, σ’ ένα χρόνο να λύσει τα προβλήματα όλα.

Ευχαριστώ πολύ.

ΟΜΙΛΗΤΗΣ: Κύριε Υπουργέ προσωπικά πιστεύω, κατ' αρχήν η κοινωνία λέει ότι είστε ως Υπουργός αποτελεσματικός αλλά η κοινωνία λέει ότι είσαστε και επικοινωνιακός.

Επειδή πιστεύω ότι είναι καθαρά επικοινωνιακό το θέμα, δηλαδή έχουν γίνει πάρα πολλά λάθη, όταν ακούμε φερ’ ειπείν στις 15 Μαΐου ότι θα καθαρίσει η Αθήνα και ο ΟΚΑΝΑ θα πάει σ’ αυτά τα τρία νοσοκομεία, όταν ακούμε από τα πιο επίσημα χείλη ότι θα καθαρίσει η Αθήνα και ο ΟΚΑΝΑ θα πάει σ’ αυτά τα τρία νοσοκομεία, καταλαβαίνετε ότι οι τοπικές κοινωνίες λένε ότι θα καθαρίσει η Αθήνα αλλά θα βρωμίσει η περιφέρεια. Όταν βλέπουμε ο ΟΚΑΝΑ, όπως είπα προηγουμένως να προγραμματίζει εγκαίνια στο Κέντρο Υγείας χωρίς να έχει καλέσει το Δήμαρχο και χωρίς να το ξέρει κανένας, εν κρυπτώ, καταλαβαίνετε ότι κάτι γίνεται.

Ακούσαμε το 17. Σε 17 σημεία στο λεκανοπέδιο Αττικής ή στην Ελλάδα;

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Η πρόταση η αρχική, μεταβάλλεται με δική μου επιλογή, και πάει διαιρέτης με όλα τα νοσοκομεία και ενδεχομένως να πάμε και στη λογική του Νίκου, και με δομές άλλες..

ΟΜΙΛΗΤΗΣ: Δηλαδή από τη συζήτηση αυτή θα βγει ένα καινούργιο απόσταγμα το οποίο θα το πληροφορηθούμε. Εντάξει. Αυτό ήθελα να πω γιατί ακούσαμε 17 οπότε θα μάθουμε τον καινούργιο σχεδιασμό.

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Μου κάνουν την τιμή να είναι εδώ εκπρόσωποι άλλων πολιτικών κομμάτων, και του κόμματος στο οποίο ανήκω κι εγώ. Θέλω να δώσω το λόγο, σας παρακαλώ πολύ, επειδή το θέμα νομίζω εξαντλείται, υπό την έννοια ότι βρίσκεται κοινός τόπος. Δυνητικά, μάλλον βρίσκουμε κοινό τόπο. Εμείς έχουμε την ευθύνη να φέρουμε την πρόταση όπως αυτή θα εξειδικευθεί.

Παρακαλώ πολύ να το κλείσουμε. Η κα Άννα Παπαδημητρίου από την περιφέρεια του Σγουρού έχει το λόγο.

Α. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Κύριε Υπουργέ, επειδή όπως ξέρετε η περιφέρεια δεν έχει την αρμοδιότητα να μπει σ’ αυτή τη συζήτηση, άλλωστε προκύπτει και από την κουβέντα εδώ, επειδή όμως περιλαμβάνει πάρα πολλούς δήμους, το πρόβλημα το ξέρουμε, συζητάμε, θέλω απλώς να σας δώσω το χαιρετισμό του Περιφερειάρχη του κ. Σγουρού που δε μπόρεσε να έρθει, τον προσκαλέσατε, είχε ανειλημμένες υποχρεώσεις, και πούμε ότι στο κομμάτι της πρόνοιας, να πει και η κα Βασιλάκου το κομμάτι που έχουμε με τους Δήμου σε σχέση με τα ναρκωτικά και να σας πούμε ότι η περιφέρεια είναι ανοιχτή στο μέτρο των αρμοδιοτήτων της να συνδράμει με τις δυνάμεις της σε όποια λύση βρεθεί από κοινού με τους Δημάρχους.

Ευχαριστώ κ. Υπουργέ.

κα ΒΑΣΙΛΑΚΟΥ: Κύριε Υπουργέ, κύριοι Δήμαρχοι, το θέμα είναι καθαρά πολιτικό και δευτερευόντως κοινωνικό. Όπως τόσα χρόνια συζητάμε και δε λύνουμε το θέμα με τα σκουπίδια, θα συζητάμε όλα μας τα χρόνια για τα ναρκωτικά και δε θα βρίσκουμε λύσεις. Όμως 4 χρόνια που Υπηρετώ τη Νομαρχία και σήμερα την περιφέρεια, έχω συνεργαστεί με τους 12 Δήμους της Αττικής, της Αθήνας και μία της Ανατολικής Αττικής που έχουν τα κέντρα απεξάρτησης, που είναι κέντρα συμβουλευτικής.

Άρα σ’ αυτά τα κέντρα προσέρχονται άτομα τα οποία έχουν κάνει χρήση ουσιών και επομένως παίρνουν τη συμβουλευτική. Δεν είναι άγνωστο στην τοπική κοινωνία. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι η πληροφόρηση και η ενημέρωση επάνω σε τέτοια στοιχεία τα οποία πρέπει να τα δώσουμε. Θα σας πω κ. Δήμαρχε κάτι που δεν ξέρετε: Το 1985 όταν αρχίσαμε να συζητάμε έντονα για το ΑΙDS βγήκε μια δικαστική απόφαση για το νοσοκομείο Σισμανόγλειο, να μη νοσηλεύονται οι ασθενείς με ΑΙDS.

Ήμουν τότε Πρόεδρος μιας Ομοσπονδίας. Ήταν ανεπίτρεπτο για τα χρονικά. Όπου όμως υπήρξε πληροφόρηση στα ίδια τα νοσοκομεία, δέχτηκαν αυτούς του συνανθρώπους μας και μάλιστα δεν είχαν κανένα πρόβλημα. Το ίδιο και οι ψυχιατρικές κλινικές. Όπου προσπαθήθηκαν στα νοσοκομεία να μπουν, είχαν την αντιμετώπιση του έξω κόσμου και όχι του μέσα γιατί ακριβώς; δεν υπήρξε ουσιαστική πληροφόρηση. Πάσχουμε στην επικοινωνία.

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Κυρία Βασιλάκου, ευχαριστούμε πάρα πολύ, είναι γνωστή η προσπάθειά σας. Να πάμε γρήγορα στους υπεύθυνους των κομμάτων και να κλείσουμε, νομίζω ότι η συζήτηση έχει πάει πάρα πολύ καλά και είναι κρίμα να μην πάμε σ’ ένα δια ταύτα και να διορθώσουμε. Δεν σας ανακοινώνουμε αποφάσεις, ζητούμε μαζί σας τη συνεργασία για να το λύσουμε άμεσα το θέμα, αυτό κάνουμε.

Ο κ. Κουράκης εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ έχει το λόγο.

Τ. ΚΟΥΡΑΚΗΣ: Ευχαριστώ κ. Υπουργέ. Κατ' αρχήν πρέπει να πω ότι είναι πάρα πολύ θετική αυτή ταύτη η εξαγγελία. Θα έλεγα ότι για ν’ αντιστοιχηθεί το αποτέλεσμα με την εξαγγελία, θα πρέπει, αν κατάλαβα καλά είστε αποφασισμένοι αρχές Οκτωβρίου να έχει δοθεί λύση, να έχει προχωρήσει τουλάχιστον, θα πρέπει να δοθεί και θα έλεγα ότι η τοπική κοινωνία έχει λόγο με την έννοια ότι θα πρέπει να γίνει μια προσπάθεια να πειστούν και οι κακοπροαίρετοι θα έλεγα εγώ που θέλουν το πρόβλημα να πάει κάπου αλλού, για την ορθότητα του εγχειρήματος.

Ο καλύτερος τρόπος είναι να δοθεί ένα πολύ συγκεκριμένο σχέδιο, όπως το έχετε σίγουρα. Το σχέδιο θα έχει χρονοδιάγραμμα της εγκατάστασης, τους τόπους εγκατάστασης και με τις παραλλαγές που είπαμε, ενδεχομένως να υπάρχει και μεγαλύτερη διασπορά, να υπάρχουν τα οικονομικά μεγέθη που θα εγγυώνται, να υπάρχουν οι προδιαγραφές με τις ποικίλες, είτε είναι λυόμενο είτε είναι ημιυπόγειο είτε οτιδήποτε, αλλά να γίνει, γιατί ο τελικός στόχος είναι να μηδενιστεί η λίστα, αυτός είναι ο στόχος, να υπάρχει ένα σχέδιο και είδος πρόσληψης προσωπικού το οποίο βεβαίως η κα Μαλλιώρη θα τα ξέρει πολύ καλύτερα από μένα βεβαίως, δεν υπάρχουν εξειδικευμένοι άνθρωποι a priori οι οποίοι περιμένουν να προσληφθούν, θα πρέπει να υπάρχει ένα πρόγραμμα ταχύρρυθμης ενδεχομένως εκπαίδευσης αυτών των ανθρώπων.

Θα πρέπει να υπάρχει ένα οργανόγραμμα του προσωπικού όσον αφορά τις επιμέρους ειδικότητες, καταλαβαίνετε λοιπόν ότι είναι ένα πάρα πολύ σημαντικό εγχείρημα. Και η επιτυχία του εγχειρήματος εξαρτάται απολύτως από τη σοβαρότητα αυτού του χρονοδιαγράμματος και του οργανογράμματος.

Αν αυτό δοθεί στους Δήμους και πουν «κοιτάξτε, είναι αυτό, είμαστε απολύτως αποφασισμένοι να πάμε έτσι, θέλουμε τις προτάσεις σας, τις υποδείξεις σας, θέλουμε να οργανώσετε στις τοπικές σας κοινωνίες συγκεντρώσεις ενημέρωσης του κόσμου γιατί πρέπει να μηδενιστούν οι λίστες οι οποίες είναι όχι μόνο επειδή κάθε μέρα που περνάει χάνονται ανθρώπινες ζωές, αλλά είναι μία πηγή ανομίας, παραβατικότητας, διαταραχής της κοινωνικής ζωής και πολλών χιλιάδων άλλων πραγμάτων.

Αυτό είναι σίγουρο ότι θα το αγκαλιάσουν οι κοινωνίες. Θέλει μια διαβούλευση σ’ αυτό το επίπεδο όσον αφορά τον εμπλουτισμό για την υλοποίηση της πρότασης. Και βεβαίως θα πρέπει να συζητήσουμε και παράλληλα, και κλείνω για να μη μακρηγορώ, να συζητήσουμε βεβαίως το θέμα της ουσιαστικής θεραπείας, που είναι η απεξάρτηση, και της κοινωνικής επανένταξης.

Όλο αυτό δεν έχω καμία αμφιβολία ότι οι Δήμαρχοι μπορούν, ας μου επιτραπεί η λέξη, να το περάσουν στην κοινωνία. Αλλά αυτό που περιμένουμε εμείς ως κόμμα, ως ΣΥΡΙΖΑ, είναι στο αμέσως προσεχές διάστημα να δούμε αυτό το σχέδιο και να συμβάλλουμε για τον εμπλουτισμό του για να υλοποιηθεί.

Σας ευχαριστώ

κα ΠΑΠΑΔΑΚΗ: Νομίζω, από την πολύ εποικοδομητική συζήτηση που εν πάση περιπτώσει μπορεί να έγινε καθυστερημένα κ. Υπουργέ και θα το δεχθούμε, αλλά έγινε σήμερα μια πολύ εποικοδομητική συζήτηση, κατάλαβα ότι δεν υπήρξε ενημέρωση. Τώρα ας μην πούμε ποιος φταίει και ποιος δε φταίει, το ζητούμενο είναι ότι σήμερα ενημερωθήκαμε όλοι κι εγώ με πολλή χαρά διαπιστώνω, κατ' αρχήν είμαι γιατρός, ότι όλοι συνειδητοποιούμε ότι ο εξαρτημένος νέος, γιατί συνήθως είναι νέοι άνθρωποι αυτοί, είναι άρρωστοι και σαν άρρωστοι έχουν το δικαίωμα, η πολιτεία είναι υποχρεωμένη, να τους παρέχει νοσηλεία που αυτή γίνεται μέσα στα νοσοκομεία.

Είναι λοιπόν ένα ζητούμενο το οποίο δε μπορούμε να το αμφισβητήσουμε και ο άρρωστος αυτός ο εξαρτημένος πρέπει να θεραπευθεί στο νοσοκομείο. Όπως έχει ξεκινήσει το πρόγραμμά σας, που θα συμφωνήσω κι εγώ με το συνάδελφο, θέλουμε να το δούμε και να δούμε πώς έγινε αυτός ο καταμερισμός. Σίγουρα ο καταμερισμός θα δώσει τη δυνατότητα να μηδενίσουμε αυτή τη λίστα ντροπής.

Είμαστε πρώτοι στην Ευρώπη, και δεν ξέρω τι γίνεται παραπέρα, είμαστε πρώτοι κα Μαλλιώρη και το ξέρετε πάρα πολύ καλά, στη λίστα. Περιμένουν 7 και 8 χρόνια άνθρωποι που στο τέλος δηλαδή πεθαίνουν. Και πεθαίνουν στους δρόμους και στις αυλές. Σαν κοινωνία αυτό οπωσδήποτε δε μας τιμά, επομένως είναι ένα πρόβλημα το οποίο πρέπει να λυθεί βεβαίως με τις τοπικές κοινωνίες.

Θα μου επιτρέψετε κατ' αρχήν να συγχαρώ τα Χανιά που είναι η γενέτειρά μου θα μου επιτρέψετε κατ' αρχήν να συγχαρώ τα Χανιά που είναι η γενέτειρά μου, που πήρε σήμερα αυτά τα πρωτεία. Θα πω βέβαια κ. Υπουργέ, ότι η Χαλκίδα είναι εξίσου ωραία πόλη και πιστεύω του χρόνου να έχουμε την πρωτιά. Θα το επιχειρήσουμε, γιατί θέλω να πω το εξής, που δεν ξέρω αν το ξέρετε: Στη Χαλκίδα, στο νοσοκομείο της Χαλκίδος, με τη συμπαράσταση όλων και της εκκλησίας, που νομίζω ότι έχει πολύ καθοριστικό ρόλο, και του Δήμου, είναι ο ίδιος Δήμαρχος και σήμερα, λειτουργεί μέσα στο νοσοκομείο τέτοια μονάδα.

Και είχα μια επικοινωνία με μια σπουδαία γιατρό, γιατί εδώ δεν έχει σημασία μόνο ποιοι άνθρωποι θα μπουν εκεί, πρέπει να μπουν άνθρωποι με καρδιά, να πιστέψουν και να δουλέψουν για τον άρρωστο άνθρωπο. Αυτό έχει σημασία. Δε διορίζω τον οποιονδήποτε εκεί κ. Υπουργέ, αυτό είναι ένα πολύ μεγάλο θέμα που πρέπει να το δούμε.

Πρέπει να έχει καρδιά αυτός που μπορεί να δουλέψει το νέο άνθρωπο κυρίως, που έχει μπει σ’ αυτή τη μάστιγα, σ’ αυτή την αρρώστια που δεν έχει ούτε ύψος ούτε βάθος. Είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να έχει κάποια οικογένεια. Η λίστα στη Χαλκίδα έχει μηδενιστεί, μου το είπε σήμερα η κα Καψάλη. Και πρέπει να σας πω ότι είμαι ιδιαίτερα ευτυχής γι’ αυτό. Και λειτουργεί στο νοσοκομείο της Χαλκίδος, στο νοσοκομείο της Χαλκίδος. Ένα νοσοκομείο κ. Υπουργέ, στο οποίο οφείλετε να μας φέρετε το καινούργιο.

Και να πω κάτι: Μας λείπει προσωπικό κα Μαλλιώρη. Και θέλω σας παρακαλώ πάρα πολύ επί τη ευκαιρία, να το δείτε. Θέλω να πω δηλαδή ότι σήμερα πρέπει να φύγουμε απ’ αυτή τη συνάντηση ιδιαίτερα ευχαριστημένοι γιατί βρήκαμε έναν κοινό τόπο. Και βεβαίως πρέπει να μοιραστεί το πρόβλημα, ένας δε μπορεί να το λύσει, πρέπει να έχουμε ιδιαίτερη προσοχή στον αριθμό διότι μεγάλος αριθμός δε μπορεί πουθενά ν’ αντιμετωπισθεί και βεβαίως η κάθε περιοχή πρέπει ν’ αναλαμβάνει και τα προβλήματά της.

Μην ακούσω δηλαδή ότι επειδή μηδενίσαμε τη λίστα στη Χαλκίδα θα μας φέρετε και άλλους κα Μαλλιώρη, διότι το πρόβλημα των ναρκωτικών δεν είναι μόνο στην Αθήνα κ. Υπουργέ και στη Θεσσαλονίκη και στον Πειραιά, και στις περιφέρειες είναι το πρόβλημα πάρα πολύ μεγάλο και θα συμφωνήσω πάρα πολύ με τον κ. Δήμαρχο, ότι όταν καταφέρουμε με προσωπικό σωστό, ιατρικό, παραϊατρικό να σταθεροποιήσουμε αυτά τα άτομα, όπως γίνεται σε όλη την Ευρώπη και δεν υπάρχουν λίστες, και τις έχουμε μόνο εμείς εδώ, δηλαδή είναι μια κατάντια, μια κατάντια κοινωνική είναι αυτό.

Οι άνθρωποι αυτοί βεβαίως θα παίρνουν το φαρμακάκι τους, το υποκατάστατό τους εκεί και θα μπορούν να συνεχίζουν τη ζωή τους με παράλληλη στήριξη, αποκατάσταση και όλα τα υπόλοιπα που χρειάζονται αυτοί οι άνθρωποι. Επομένως, νομίζω ότι ένας κοινός τόπος σήμερα βρέθηκε, ότι το πρόβλημα αυτό πρέπει ν’ αντιμετωπίζεται στις τοπικές κοινωνίες με τη συμπαράσταση και τη βοήθεια όλων, είναι κάτι που αφορά όλους μας και η συνάντηση ήταν για μένα ιδιαιτέρως επιτυχής.

Σας ευχαριστώ.

ΟΜΙΛΗΤΗΣ: Κύριε Υπουργέ, όπως πολλές φορές σε τέτοιες συζητήσεις, υπάρχουν στιγμές που μοιάζουν οι συζητήσεις να οδηγούνται σε αδιέξοδο και να είναι απογοητευτικές και υπάρχουν στιγμές που είναι αισιόδοξες. Υπάρχουν στιγμές που μοιάζει να κυριαρχεί η δυσπιστία στον κίνδυνο του κάθε καινούργιου και κάθε αλλαγής που πάμε να κάνουμε, και υπάρχουν στιγμές που πάμε λίγο πιο βαθιά.

Ποιο είναι το κύριο ζητούμενο σήμερα: Το κύριο είναι η λίστα που υπάρχει. Αυτή η λίστα πραγματικά είναι η λίστα της ντροπής και για την ελληνική κοινωνία και για τα πολιτικά κόμματα. Φαίνεται ότι για πολύ καιρό αυτό δε θεωρείτο σημαντικό πρόβλημα για την ελληνική κοινωνία γιατί αν θεωρείτο θα είχε ήδη λυθεί.

Είπατε ότι αυτό που υπάρχει σήμερα είναι μια συμφορά. Εγώ θα έλεγα ότι δεσπόζει μια συμφορά. Και αυτή τη συμφορά πρέπει να τη σπάσετε. Και πρέπει να έρθετε και σε σύγκρουση σαν Υπουργείο με μια δεσπόζουσα μειοψηφία που είναι δεσπόζουσα σήμερα αλλά έχει δύσει ήδη, αύριο. Εσείς αυτό που πρέπει να κατοχυρώσετε είναι κάτι άλλο, ότι οι δομές που θα γίνουν, γιατί δεν ισχύει αυτό που είπε ο αγαπητός Δήμαρχος, όντως κάποιοι μπορεί να πάνε στα φαρμακεία, αλλά ο μεγάλος όγκος, ας με διορθώσει η κα Μαλλιώρη, δε μπορεί να πάει στα φαρμακεία γιατί χρειάζεται ψυχοκοινωνική υποστήριξη.

Οι δομές που πρέπει να δημιουργήσετε πρέπει να είναι σωστές, που σημαίνει ότι πρέπει να κατοχυρώσετε τ’ αναγκαία χρήματα και το αναγκαίο προσωπικό.

κ. ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριοι Υπουργοί, κύριοι συνάδελφοι στο Κοινοβούλιο, Γενικοί Γραμματείς, αγαπητοί Δήμαρχοι, το θέμα των ναρκωτικών και των εξαρτησιογόνων είναι ένα κοινωνικό πρόβλημα το οποίο δεν είναι περιορισμένο και δεν είναι μονοδιάστατο και δεν είναι ένα πρόβλημα που θίγει όλους τους άλλους και εμείς θα είμαστε άτρωτοι απ’ όλη αυτή την ιστορία.

Μπορεί κι εμείς να βρεθούμε σ’ αυτή την ταλαιπωρία, τα παιδιά μας, οι συγγενείς μας, τα ανίψια μας, τα κουμπαρόπουλά μας και να είναι απέναντί μας, στην ίδια πολυκατοικία, η οικογένεια αυτή να ζει ένα δράμα. Άρα λοιπόν είναι η κοινωνική διάσταση του θέματος, που είναι πολύ μεγαλύτερη από την οποιαδήποτε αιτιολογημένη άρνηση που πολλές φορές στηρίζεται σε άγνοια, καχυποψία, φοβία και, θα έλεγα, το λιγότερο είναι μια θέση που έχουν οι πολίτες κυρίως απέναντι στους ανθρώπους αυτούς, εγώ θα τα λέω «παιδιά».

Είναι ένα πρόβλημα μεγάλο. Εγώ είμαι χειρούργος, έχω ασχοληθεί όμως ειδικά με το θέμα αυτών των ατόμων, σε όλα τα επίπεδα. Και θα σας έλεγα ότι ένας εκ των εμπνευστών της δημιουργίας πλέον των μονάδων αυτών μέσα στα νοσοκομεία, είμαι εγώ. Και πώς έγινε αυτό: Έγινε, διότι οι τοπικές κοινωνίες πάντοτε είχαν την άρνηση να δεχτούν τέτοιες μονάδες στους ιστούς της πόλης, προφασιζόμενοι, δίκαια θα έλεγα, είπα γιατί ήταν δικαιολογημένη η αντίρρησή τους, ακριβώς για θέματα τα οποία έχουν φαινοτυπικά στοιχεία αλλά δε γνωρίζουν το υπόβαθρο όλων αυτών των προβλημάτων.

Θα θυμόσαστε τι έγινε στη Θεσσαλονίκη με τη Μονάδα που ήθελαν να φτιάξουν στην Αναγέννηση. Ομηρικές μάχες μεταξύ πολιτών, θεσμικών, Ψωμιάδη, Υπουργών, Υφυπουργών κτλ. Ζήσαμε πάλι μια άλλη περιοχή, εγώ που την αντιμετώπισα, το θέμα του Ευόσμου και άλλες περιοχές, οι οποίες βλέπαμε ότι υπήρχε μια άρνηση εκ μέρους κυρίως των πολιτών και βεβαίως κλιμακωνόταν και στο πρόσωπο των αρχόντων των πόλεων, των Δημάρχων.

Πρέπει να καταλάβουμε το εξής: Οι άνθρωποι αυτοί οι οποίοι είναι στην πλατεία Βάθη, οι περισσότεροι είναι σε ένα στάδιο που μπορεί να πει κανείς ότι δεν υπάρχει επιστροφή ενδεχομένως. Οι άνθρωποι αυτοί όμως οι οποίοι μπαίνουν στα εξαρτησιογόνα από οποιαδήποτε αιτιολογία, και να μην κάνουμε αναφορά, ειρήσθω εν παρόδω ότι η σημερινή οικονομική εποχή είναι κρίσιμη και μπορεί να έχουμε ηυξημένα ποσοστά νέων κρουσμάτων και νέων ατόμων που θα μπουν μέσα σ’ αυτή την ιστορία, δεν είναι όμως τα ναρκωτικά αδιέξοδο.

Υπάρχει διέξοδος στα αδιέξοδα. Οι άνθρωποι αυτοί, και απευθύνομαι σ’ εσάς να σας τα πω ιατρικά, είναι πάσχοντες άνθρωποι, όπως είναι ο καρκινοπαθής. Οι καρκινοπαθείς πάσχουν, τους χειρουργούμε, κάνουμε συμπληρωματική χημειοθεραπεία, ακτινοθεραπεία, ή δεν κάνουμε τα δυο αυτά σχήματα και περιμένουμε κάποια στιγμή να υποτροπιάσει η νόσος. Και πάλι επεμβαίνουμε.

Έτσι λοιπόν είναι και οι άνθρωποι αυτοί, τα παιδιά αυτά με τα ναρκωτικά. Είναι πάσχοντες άνθρωποι και πρέπει να το δούμε με αυτήν ακριβώς τη διάσταση και εικόνα. Δεν είναι οι φιγούρες αυτές που σας είπα, που συναντάμε κάτω εκεί που έχει γκετοποιηθεί η Αθήνα από το τελικό στάδιο που εμφανίζονται οι άνθρωποι αυτοί, που εκεί ενδεχομένως δεν υπάρχει επιστροφή.

Οι άνθρωποι αυτοί είναι τα νέα παιδιά, που θα μπουν μέσα στα ναρκωτικά και θέλουν στήριξη. Όχι μόνο τα παιδιά, για ν’ αποκτήσουν την υγειά τους. Αλλά έχουν ανάγκη και οι οικογένειές τους ν’ αποκτήσουν αυτή τη στήριξη που χρειάζονται για να μπορέσουν να βοηθήσουν οι οικογένειες τα παιδιά τους. Και θα έλεγα, αγαπητοί φίλοι, που πρέπει αυτά τα παιδιά να νοσηλευθούν; Πού θα πρέπει ν’ αντιμετωπισθούν; Δηλαδή τα παιδιά από τα Μελίσσια, από τα Βριλήσσια, πρέπει να πάνε στην πλατεία Βάθη; Τα παιδιά τα οποία είναι στη Γλυφάδα, στο Περιστέρι, δεξιά, αριστερά, πρέπει να φύγουν από μας, να τ’ αποβάλλουμε από το σπίτι μας και να πάνε οποιουδήποτε αλλού;

Είναι σκουπίδια; Είναι μια χωματερή νέων ανθρώπων που θα τη δημιουργήσουμε κάπου αλλού εκτός από το σπίτι μας, εκτός από το χώρο μας, για να μη βλαφθούν ενδεχομένως κάποια αρχέτυπα στοιχεία που δε στηρίζονται πουθενά, παρά μόνος σε μια κατάσταση περίεργη που έχει καλλιεργηθεί, ότι θα υποτιμηθεί ο Δήμος, η περιοχή εκεί η συγκεκριμένη, τα μαγαζιά της περιοχής που είναι δίπλα και ο οικιστικός ιστός θα πάθει μια μείωση στην εμπορική αξία;

Δεν υπάρχει κανένα τέτοιο πρόβλημα. Πρέπει να ξέρετε ότι η ανθρωπιά είναι πάνω απ’ όλα αυτά τα στοιχεία. Διότι σας είπα, σ’ αυτήν ακριβώς την κατηγορία των ανθρώπων που εμείς σκληρά μπορεί να πούμε «όχι, μακριά από δω» με πανό, με διαμαρτυρίες, με ντουντούκες, δεν τους θέλουμε, μπορεί να είναι τα παιδιά μας, μπορεί να είμαστε εμείς οι ίδιοι. Ποιος το ξέρει αυτό; Να λοιπόν αυτό το στοιχείο το οποίο καταρρίπτεται.

Διότι τα παιδιά αυτά τα καινούργια που μπαίνουν και θέλουν στήριξη με τις διάφορες νέες, σύγχρονες τεχνικές που υπάρχουν, κ. Υπουργέ πρέπει να καταλάβουμε ότι δεν είναι μονοδιάστατη η λύση για τους ανθρώπους που έχουν μπει στα εξαρτησιογόνα. Υπάρχουν και άλλες δυνατότητες και θα πρέπει αυτό να μας απασχολήσει.

Το νούμερο που είναι 6.000, έχει δημιουργηθεί από αγκυλώσεις που υπάρχουν στην επιστημονική κοινότητα, ν’ αντιμετωπίζεται κατ’ αυτό το μονολιθικό τρόπο και δεν παίρνουν να δουν πώς γίνεται στην Αγγλία. Και να πω και το άλλο –δε θα ονομάσω ποιοι, δημοσιογράφοι, επιχειρηματίες που έχουν τη δύναμη του πλούτου, τα παιδιά τους τα πάνε έξω σε ιδιωτικά κέντρα για να κάνουν αποθεραπεία.

Έχετε γνώση ή δεν έχει γνώση; Έχετε γνώση. Εμείς δε λέμε να δημιουργήσουμε ιδιωτικά κέντρα. Εμείς λέμε να δημιουργήσουμε δημόσιες, ευπρεπείς μονάδες υποδοχής αυτών των περιστατικών και ένα μοντέλο λειτουργίας ώστε οι 6.000 που είναι στην αναμονή να μηδενιστούν.

Ο αντίστοιχος Πρόεδρος του ΟΚΑΝΑ στην Αγγλία, βγήκε μαζί με τον Υπουργό και ζήτησαν συγνώμη, διότι ο αριθμός αναμονής έφτασε στα 20 άτομα και βγήκε δημόσια και ζήτησε συγνώμη. Και εδώ είμαστε όλοι απαθείς, ευπαθείς, να βλέπουμε 6.000 ανθρώπους και να λέμε «α, δε μπορούμε». Τι θα πει η Νέα Δημοκρατία και τι θα πει ΠΑΣΟΚ; «Έχουμε πρόγραμμα εμείς ως Νέα Δημοκρατία» και έχει και το ΠΑΣΟΚ.

Κουρέλια είμαστε, τίποτε δεν είμαστε. Δεν αξίζουμε να είμαστε κοντά. Άρα λοιπόν κ. Υπουργέ, πάρε δύναμη και κάνε κάτι. Ο Στεφανής δημιούργησε τις δυο Μονάδες, τη μία της βουπρενορφίνης στη Λαμία και την άλλη στη Ρόδο και λειτούργησαν μια χαρά και λειτουργούν μέσα στα νοσοκομεία, δεν πειράζεται κανείς. Λειτουργούν κατ’ οικονομία στο σύστημα αλλά και με επιστημονική αρτιότητα, πληρότητα και ακρίβεια.

Δεν παρατηρούνται τα φαινόμενα αυτά κάτω στον ΟΚΑΝΑ που περνάει μετά, αφού παίρνουν τη μεθαδόνη και άλλοι και τη φτύνουν και την πουλάνε δεξιά και αριστερά, περνάει και ο «γαλατάς» που λένε. Ξέρετε ποιος είναι ο γαλατάς; Είναι αυτός που μοιράζει τη δόση. Διότι κάνουν παράλληλη χρήση και δεν ελέγχονται. Αυτή είναι η πολιτική μας για τα ναρκωτικά; Αυτό είναι που ζητάμε σήμερα;

Εμείς στο Λαϊκό Νοσοκομείο, εγώ έχω αντιμετωπίσει πάρα πολλούς τοξικομανείς σε στάδια χειρουργικά. Δημήτρη ξέρεις πολύ καλά, κι εσύ Μιχάλη, άνθρωποι οι οποίοι έχουν τρυπηθεί σε όλα τους τα σημεία, δεν έχουν πλέον άλλα αγγειακά στοιχεία. Και τους αντιμετωπίζουμε είτε με μεγάλα ανευρύσματα στις μηρολαγόνιες περιοχές είτε στους αρσενικούς βλέπουμε νεκρώσεις του πέους.

Εμείς αντιμετωπίζουμε και κάνουμε κάθε Δευτέρα, που δεν το ξέρει μάλλον ούτε και ο ΟΚΑΝΑ, εξωτερικό ιατρείο και αντιμετωπίζουμε αυτά τα περιστατικά. Και όμως, εμείς είμαστε γιατροί, μέσα στα νοσοκομεία δε δημιουργούν κανένα πρόβλημα. Εντάξει, είναι άνθρωποι οι οποίοι έχουν αυτά τα στοιχεία της καταβολής, αυτά που βλέπουμε, της απομόνωσης, αλλά αντιμετωπίζονται πολύ ωραία στα νοσοκομεία μας.

Άρα λοιπόν, αυτοί πρέπει ν’ αντιμετωπισθούν στα νοσοκομεία. Όταν θ’ αντιμετωπισθούν επίσημα στα νοσοκομεία, δε θα είναι αυτές οι τελικές μορφές που εμφανίζονται τώρα.

Τελειώνω με το εξής: Πάρτε πρωτοβουλίες. Δημιουργείστε τις κατάλληλες συνθήκες δημιουργίας τέτοιων μονάδων, όχι όμως αποκλειστικά, μία Μονάδα στο ΚΑΤ. Υπάρχουν κι άλλα νοσοκομεία που διαθέτουν αύλειους χώρους που μπορούν να υποδεχτούν. Αλλά δε φτάνει μόνο αυτό, δε φτάνουν μόνο οι Δήμαρχοι, πρέπει να γίνει εξοικείωση των πολιτών προς αυτή την κατεύθυνση, που είναι και δική μας υπόθεση, αλλά είναι και υπόθεση κυρίως των Δημοτικών Αρχών.

Ο άνθρωπος, επειδή είναι πάντοτε ένα φοβικό στοιχείο φοβάται, δεν ξέρει, σου λέει «μήπως κολλήσω». Δε γνωρίζει. Το ίδιο είχαμε και με το ΑΙDS το ’83 που εμφανίστηκε. Τώρα λοιπόν μπορούμε. Είμαστε σοβαροί, πρέπει να έχουμε ενιαία πολιτική δράση όλα τα κόμματα και όλοι νομίζω ότι προς αυτή την κατεύθυνση κινούμεθα, για να τελειώσουμε το θέμα και νια πούμε ότι κάποτε δε θα είναι κέρδος του ΠΑΣΟΚ, του Παπανδρέου ή του Σαμαρά ή του οποιουδήποτε, δε μας ενδιαφέρουν, αυτοί είναι οι αρχηγοί, εντάξει, με γεια τους με χαρά τους.

Εμάς μας ενδιαφέρουν οι πάσχοντες. Και πάσχοντες είναι αυτοί οι άνθρωποι, είναι αυτά τα παιδιά. Για να μπορούμε να μιλάμε. Γιατί αλλιώς φοβάμαι κ. Υπουργέ, ότι όλοι οι αγανακτισμένοι, από την πλατεία Συντάγματος θα μεταφερθούν στην οδό Αριστοτέλους.

Α. ΛΟΒΕΡΔΟΣ: Χωρίς να είναι εδώ ο κ. Γιαννόπουλος, μίλησε στο κλίμα των αποφάσεων που λαμβάνονται σήμερα.

Εγώ θα δώσω το λόγο στο Μιχάλη Τιμοσίδη για να κλείσει τη διαδικασία, απλώς θα πω ότι σε 15 μέρες είμαστε πάλι εδώ, εμείς θα αποτυπώσουμε σε εισήγηση που θα σας διανεμηθεί πριν έρθετε το διαιρέτη. Δηλαδή θα πούμε ποια είναι τα σημεία. Θέλουμε κ. Φωκιανέ μια βοήθεια καθ’ ότι τη λογική και πολύ light δομών, όπως είπαμε ένα φαρμακείο, ή κάτι άλλο, όπως είπε ο κ. Ζενέτος, να την εντάξουμε στο διαιρέτη, να το δούμε όμως, αυτό δεν μπορεί να είναι επιπόλαιο.

Αλλά αυτό που είπε ο κ. Γιαννόπουλος, η εμπειρία των άλλων να είναι όπλο δικό μας, εμείς, κ. Γιαννόπουλε, πάμε στη λογική των νοσοκομείων.

Άρα κλείνω, σε 15 μέρες είμαστε πάλι εδώ, παίρνει το λόγο ο κ. Τιμοσίδης τώρα, εμείς ως προϋπόθεση της τελικής συζήτησης για τη λήψη της απόφασης, θεωρούμε ότι πρέπει να είναι το χαρτί που θα σας αποσταλεί πριν τη συνάντηση και όπου θα εμφανίζεται με όρους σαφείς ο διαιρέτης. Ευχαριστώ πάρα πολύ.

ΟΜΙΛΗΤΗΣ: Υπουργέ επιτρέψτε μου, μπορούμε να κάνουμε μια προεργασία πριν τις 15 μέρες γιατί είναι δύσκολος καιρός, να δούμε τους Δημάρχους κατά μόνας, να κάνουμε συμφωνίες μαζί τους;

ΟΜΙΛΗΤΗΣ: Κύριε Υπουργέ, την Πολυκλινική του Ολυμπιακού Χωριού, για το Μενίδι που δεν έχει νοσοκομείο το Μενίδι και είναι ένα από τα πιο σοβαρά προβλήματα σχεδόν όλης της Αττικής, ειδικά το Μενίδι.

Μ. ΤΙΜΟΣΙΔΗΣ: Εγώ Υπουργέ κλείνοντας αυτή την πολύ σημαντική διαδικασία που ακολουθήσαμε, θέλω να καταθέσω δυο τρεις σκέψεις μου που νομίζω θα δώσουν και το στίγμα, το θετικό στίγμα που βγήκε από αυτή τη συνάντηση τελειώνοντας αυτή τη διαδικασία.

Το πρώτο είναι ότι πράγματι, πριν από ενάμισι 24ωρο περίπου, έγινε επικοινωνία με όλους τους Δημάρχους των Δήμων του Λεκανοπεδίου Αττικής και θέλω να ευχαριστήσω όλους για την ανταπόκρισή τους και για την παρουσία τους σήμερα εδώ. Αυτό είναι και το αισιόδοξο μήνυμα από αυτή τη συνάντηση. Ναι, κι εμείς μπορεί να μη σχεδιάσαμε καλά κάποια πράγματα, θέλω να δηλώσω όμως ότι αυτό που πρέπει να κρατήσουμε όλοι μας είναι ένα πράγμα: Ότι πρέπει ν’ αντιμετωπίσουμε συμπολίτες μας πάσχοντες γιατί είναι πάσχοντες όσοι είναι εξαρτημένοι, να τους αντιμετωπίσουμε λοιπόν όπως έχουμε στο μυαλό μας κάθε άλλον, οποιονδήποτε άλλο συμπολίτη που έχει πρόβλημα υγείας.

Έχουμε καταλήξει ότι πρέπει να περάσει η αίσθηση της δικαιοσύνης και τους πολίτες και αυτό σημαίνει ότι δεν πρέπει μια περιοχή μόνο να υποδεχθεί και να φορτωθεί αυτό το κοινωνικό πρόβλημα που περνάει σε όλη τη γκάμα της κοινωνίας. Δεν υπάρχουν κοινωνίες υψηλού βιοτικού επιπέδου, χαμηλού βιοτικού επιπέδου.

Είναι ένα γεγονός ότι το πρόβλημα δεν πάει άλλο έτσι όπως έχει καταλήξει σήμερα, σε δυο τρία σημεία των μεγάλων πόλεων και πρέπει να βρούμε λύση. Αυτό που εγώ τουλάχιστον έχω να καταθέσω είναι ότι σήμερα, παρ’ ότι υπήρχαν εντάσεις ή υπήρχαν επιφυλάξεις, το μήνυμα που βγαίνει είναι ότι όλοι έχουμε δηλώσει ότι είμαστε αποφασισμένοι να συνεργαστούμε και να σπάσουμε αυτή τη γάγγραινα που αφήσαμε να εξελιχθεί γύρω μας.

Και είναι γάγγραινα που εξελίχθηκε γύρω μας και θα μας μολύνει όλους αν το αφήσουμε έτσι. Δεσμευόμαστε λοιπόν ότι πολύ σύντομα όπως είπε και ο Υπουργός, σ’ επικοινωνία και μ’ εσάς σε δυο εβδομάδες, να έχουμε τη δυνατότητα να έρθουμε εδώ με συγκεκριμένη πρόταση ως πρώτη συζήτηση, ως βάση συζήτησης, για να την εμπλουτίσουμε με δικές ας αν θέλετε ακόμη σκέψεις.

Θέλω όμως να καταλήξω με το εξής: Σας παρακαλώ ιδιαίτερα και νομίζω σας παρακαλεί όλο το πάνελ, κι ο Υπουργός και όλοι, αναλάβετε κι εσείς πρωτοβουλία γιατί μπορεί η κοινωνία να μη μπορεί να παρακολουθήσει αυτά τα πράγματα, αλλά ξέρετε και ξέρουμε πολύ καλά γιατί κι εγώ έχω περάσει από την Τοπική Αυτοδιοίκηση, ξέρετε πολύ καλά από όλους τους άλλους πολίτες, συμπολίτες μας, ότι μπορεί ένας Δήμαρχος ο οποίος έχει καταφέρει να τους πείσει και να τον εκλέξουν σ’ αυτή τη θέση, μπορεί να μπει μπροστά και να παρασύρει μαζί του συμπολίτες σε μια λύση η οποία νομίζω ότι καλό θα φέρει στην κοινωνία και θα μας απαλλάξει από αυτό το σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα.

Ευχαριστώ πολύ. Να είστε καλά.

Α. ΠΑΧΑΤΟΥΡΙΔΗΣ: Μια κουβέντα μόνο: Είδατε ότι όταν νιώθουμε ότι είμαστε συνεργάτες και κινούμαστε πάνω στα πλαίσια της ορθότητας, όλοι θα μπορέσουμε να κάνουμε το καλύτερο.

Σας ευχαριστούμε.

Διαβάστε επίσης

Επίσκεψη του Υπουργού Υγείας Άδωνι Γεωργιάδη και του Υφυπουργού Μάριου Θεμιστοκλέους στη Μυτιλήνη για τα εγκαίνια του νέου κτιρίου στέγασης του Παραρτήματος του ΕΚΑΒ Μυτιλήνης

Άρση των έκτακτων υγειονομικών μέτρων προστασίας της δημόσιας υγείας κατά της Covid-19

Ομιλία του Υπουργού Υγείας Άδωνι Γεωργιάδη, στην Ολομέλεια της Βουλής, για την τροπολογία που επιτρέπει και στους ιδιώτες γιατρούς να συνεργάζονται με το ΕΣΥ

Εκδήλωση του Υπουργείου Υγείας και του ΠΟΥ/Ευρώπης για την εγκαινίαση της «Ηλεκτρονικής Εφαρμογής για κινητά τηλέφωνα του Βιβλίου Τσέπης της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας για Παιδιά και Εφήβους»

Υπογραφή αιτήματος προς ΑΣΕΠ για προκήρυξη 1.137 θέσεων σε Νοσοκομεία του Ε.Σ.Υ. και το Ε.Κ.Α.Β.

Σημεία συνέντευξης του Υπουργού Υγείας Άδωνι Γεωργιάδη στην εκπομπή «Καλημέρα Ελλάδα», στον ΑΝΤ1