Παγκόσμια Ημέρα Ψωρίασης

29/10/2011

Περίπου διακόσιες πενήντα χιλιάδες άνθρωποι στην Ελλάδα πάσχουν από ψωρίαση και αντιμετωπίζουν μια σειρά από προβλήματα. Κυρίαρχο πρόβλημα είναι το γεγονός ότι οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν ότι η ψωρίαση δεν είναι μεταδοτική με αποτέλεσμα οι πάσχοντες να υφίστανται σημαντική ψυχοκοινωνική επιβάρυνση.

Αν και η ψωρίαση σπανίως είναι έντονα απειλητική για τη ζωή, έχει σημαντικές ψυχολογικές και κοινωνικές επιπτώσεις. Λόγω της ορατότητας της νόσου, η ψωρίαση μπορεί να προκαλέσει έντονα συναισθήματα στρες, άγχους, θυμού και κατάθλιψης.

Είναι αποδεδειγμένο ότι η ψωρίαση επηρεάζει πολλές πλευρές της ποιότητας ζωής δυσκολεύοντας την καθημερινή λειτουργικότητα, τις διαπροσωπικές σχέσεις και την επαγγελματική σταδιοδρομία. Η σημαντικότερη επίπτωση θα μπορούσε να πει κανείς είναι ο κοινωνικός στιγματισμός και η απομόνωση των ασθενών.

Τι είναι η ψωρίαση;

Είναι μια συχνή, χρόνια, φλεγμονώδης δερματοπάθεια που προσβάλλει περίπου το 2% του πληθυσμού και διαφέρει ανάλογα με τη φυλή, το γεωγραφικό πλάτος και άλλους περιβαλλοντικούς παράγοντες. Οι άντρες και οι γυναίκες προσβάλλονται εξίσου. Η συνήθης ηλικία έναρξης είναι η 3η - 4η δεκαετία της ζωής. Περίπου 10-15% των ασθενών εμφανίζουν τη νόσο πριν την ηλικία των 10 ετών. Στην περίπτωση αυτή προσβάλλεται μεγαλύτερη έκταση του σώματος και η νόσος ανταποκρίνεται σημαντικά λιγότερο στην τοπική θεραπεία.

Ποιοι είναι οι τύποι της;

Οι κύριες βλάβες του δέρματος στην ψωρίαση είναι παχιές, κόκκινες πλάκες με χαλαρά προσκολλημένα λέπια στην επιφάνειά τους. Η συχνότερη μορφή είναι η κατά πλάκας ψωρίαση που συνήθως εντοπίζεται στους αγκώνες, τα γόνατα, το τριχωτό της κεφαλής, το κατώτερο τμήμα της ράχης αλλά και παντού στο σώμα. Είναι χαρακτηριστικός ο κνησμός, η απολέπιση και η αιμορραγία.

Άλλη συνηθισμένη μορφή είναι η σταγονοειδής ψωρίαση που συνήθως εμφανίζεται μετά απο στρεπτοκοκκική λοίμωξη σε νεώτερους ασθενείς.
Παρατηρούνται πολλαπλά, υπό μορφή σταγόνας, κόκκινα στίγματα κυρίως στον κορμό, τα άνω και κάτω άκρα.

Άλλες μορφές, πιο σπάνιες, είναι:
Ανάστροφη ψωρίαση: συνήθως παρατηρείται σε παχύσαρκα άτομα στις φυσιολογικές πτυχές του σώματος, όπως κάτω απο τους μαστούς, τη βουβωνική περιοχή και τις μασχάλες.

Φλυκταινώδης ψωρίαση: παρατηρούνται φυσαλίδες με υγρό που περιβάλλονται απο κόκκινο δέρμα κυρίως σε παλάμες και πέλματα (Φλυκταινώδης ψωρίαση παλαμών-πελμάτων). Υπάρχει και η γενικευμένη μορφή που συνδυάζεται με την:

Ερυθροδερμική ψωρίαση: είναι σπάνια. Το δέρμα σχεδόν σε όλο το σώμα είναι κόκκινο, σαν καμμένο και ξεφλουδίζει. Συνυπάρχει πόνος και κνησμός.

Ένα ποσοστό 10-30% των ασθενών με ψωρίαση πάσχει επίσης και από ψωριαστική αρθρίτιδα, η οποία προκαλεί πόνο, οίδημα και δυσκαμψία των αρθρώσεων. Κυρίως προσβάλλονται τα χέρια, τα πόδια, οι αγκώνες, οι καρποί και το κατώτερο τμήμα της ράχης.

Η ψωρίαση επίσης επηρεάζει τα νύχια και υπάρχει περίπτωση να εντοπίζεται μόνο σε αυτά (ψωρίαση ονύχων). Παρατηρούμε τα βοθρία (δηλαδή στικτές εμβυθύνσεις στην επιφάνεια), κιτρινωπό χρώμα των νυχιών, σχηματισμούς σαν «σταγόνα λαδιού» και πάχυνση των νυχιών.

Ποιες είναι οι θεραπείες;

Η ψωρίαση στις περισσότερες περιπτώσεις χρειάζεται αγωγή σε όλη τη διάρκεια της ζωής και ειδικά στην περίοδο των εξάρσεων της νόσου. Υπάρχουν πολλά θεραπευτικά σχήματα για την ψωρίαση και ανάλογα με τη βαρύτητα της, την ηλικία του ασθενούς, τον τόπο διαμονής και αρκετές άλλες παραμέτρους καθορίζεται το εκάστοτε σχήμα για τον ασθενή.

Οι θεραπείες διακρίνονται σε

Τοπική θεραπεία

Φωτοθεραπεία

Συστηματική θεραπεία