Αναδιάταξη Υπηρεσιών Υγείας: Ομιλία και παρουσίαση Κοσμήτορα ΕΣΔΥ, Γιάννη Κυριόπουλου

Ομιλία Κοσμήτορα ΕΣΔΥ, Γιάννη Κυριόπουλου

Ευχαριστώ, κ. Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Ευχαριστώ για την τιμητική πρόσκληση να συνεισφέρω σε αυτό το εγχείρημα. Αυτή είναι μια συλλογική δουλειά, η κα Ρουμελιώτη και η κα Σίμου ουσιαστικά διευθύνουν τη δουλειά, βοηθάω κι εγώ και οι άλλοι συνεργάτες της Σχολής.

Πρέπει να σας πω ότι έχω αποκλείσει τελείως την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας από αυτό που θα σας δείξω, δεδομένου ότι έχουμε παρουσιάσει και πρόκειται να παρουσιάσουμε σε ολοκληρωμένη μορφή στο Συνέδριο της Γενικής Ιατρικής ένα σχέδιο για την ενοποίηση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας πλήρως, που αφορά όλη τη χώρα, όλους τους «Καποδιαστριακούς» Δήμους.

Άρα, κατά συνέπεια θα αφήσω έξω αυτό. Δεύτερον, δεν θα ασχοληθώ καθόλου με το Επιχειρησιακό και Διαχειριστικό του εγχειρήματος που συζητάμε σήμερα, γιατί θεωρώ ότι η στρατηγική ανασυγκρότησης σε αυτή εδώ τη στιγμή, ίσως την επόμενη εβδομάδα να έχουν αλλάξει τα πράγματα, αλλά επαγωγικά θα πρέπει να ξεκινήσουμε απ’ αυτό.

Είναι γνωστό ότι τα νοσοκομεία δέχονται πιέσεις. Από τη στιγμή που έγινε το Εθνικό Σύστημα Υγείας το 1980 μέχρι τα σήμερα, μετά από 30 χρόνια υπάρχουν τεχνολογικές, δημογραφικές και άλλες αλλαγές, οι οποίες δεν έχουν ενσωματωθεί στο ΕΣΥ έκτοτε.

Οι επιθυμητοί οικονομικοί στόχοι που τίθενται από την συγκυρία εκ των πραγμάτων δεν μπορούν να υπηρετηθούν παρά μόνο με μείζονες διορθωτικές αλλαγές, διότι η έκταση αυτών των στόχων, η συγκυρία αυτή είναι εξίσου μεγάλη.

Σε διεθνή κλίμακα χρησιμοποιούνται ορισμένες πολιτικές, όπως είναι η συγχώνευση των νοσοκομείων, η μείωση των κλινών, η ανάπτυξη εναλλακτικών δομών περίθαλψη και η ενίσχυση και η αναβάθμιση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας.

Στο σχέδιο που σας παρουσιάζω υπάρχουν πηγές στοιχείων από τον υγειονομικό χάρτη και άλλες και μεθοδολογικά στηρίζεται στην ίδια μέθοδο που έχουμε παρουσιάσει το χάρτη παλαιότερα.

Δυο πράγματα ως θεμελίωση του εγχειρήματος που έχουν μεγάλη σημασία. Ο όγκος και η αξία των αγαθών που ανταλλάσσονται στο λεκανοπέδιο Αττικής δεν προσδιορίζονται από τη βούληση της πολιτείας, αλλά από τις αποφάσεις των χρηστών. Ελευθέρως προσέρχονται στα νοσοκομεία από όλα τα διαμερίσματα της χώρας και ζητούν υπηρεσίες.

Υπό αυτή την έννοια η αποκεντρωμένη λήψη των αποφάσεων πρέπει να συνοδευτεί διαχειριστικά, επιχειρησιακά με τα νοσοκομεία σε πλήρη ευθύνη και αυτονομία σε επιχειρησιακή βάση. Αυτό επιβάλει επίσης τα νοσοκομεία να έχουν κλειστούς προϋπολογισμός.

Ο υψηλός καταμερισμός εργασίας και η δυσκολία διοίκησης των νοσοκομείων επιβάλει να έχουμε από τη μία πλευρά επαγγελματική διοίκηση και από την άλλη συναινετικό management.

Όλα αυτά σημαίνουν, ότι χρειαζόμαστε μία ριζική δραματική αλλαγή των κανονισμών και οργανισμών λειτουργίας, οι οποίο θα ενσωματώνουν τα προηγούμενα.

Επίσης, εξ αιτίας μιας ιδιότυπης φεουδαλικής κατάστασης που υπάρχει στις κλινικές και στα εργαστήρια εντός των νοσοκομείων χρειάζεται αμέσως ισχυρή συναινετική κλινική διοίκηση και αποκατάσταση της κλινικής ιατρικής ιεραρχίας. Και τέλος βεβαίως οι κλειστοί προϋπολογισμοί στα νοσοκομεία πρέπει να συνοδεύονται με κριτήριο αποζημίωσης, τα dear gist, πράγματα μερικά από τα οποία έχουν δρομολογηθεί.

Για να κάνουμε κλειστούς προϋπολογισμούς μπορεί να το κάνουμε εδώ και τώρα με τον τρόπο τον οποίον βλέπετε και όπως επίσης μπορούμε να τους στηρίξουμε στα dear gist.

Τι προσδοκούμε απ’ αυτό το εγχείρημα; Πρώτον, να συγκρατηθούν οι δαπάνες και να μειωθεί το κόστος, να βελτιωθεί η ανταποκρισιμότητα στα νοσοκομεία και να πετύχουμε οικονομίες κλίμακος και φάσματος.

Ποια είναι τα εργαλεία που χρησιμοποιεί η διεθνής κοινότητα; Έχω κάνει κάποια προσαρμογή. Πρώτα απ’ όλα κάνει συμπλέγματα νοσοκομείων, ή δίκτυα νοσοκομείων που είναι πιο χαλαρά, ανοιχτά νοσοκομεία, ή κλινικές και χειρουργεία ημέρας, τμήματα ενδιάμεσης νοσηλείας, ξενώνες τελικού σταδίου, κατ’ οίκον φροντίδα, Κέντρα Κλινικής Αναφοράς για χρόνιες παθήσεις και συγχωνεύσεις δομών με σταδιακή μείωση ή υποκατάσταση κλινών.

Έχουμε ευρήματα από τη διεθνή εμπειρία τα οποία μπορεί να μας βοηθήσουν; Βεβαίως έχουμε. Ο Ρους και οι συνεργάτες βρήκαν ότι η πρόσβαση των ασθενών και η ποιότητα εξ αιτίας της μείωσης κλινών δεν μεταβάλλονται, ούτε επηρεάζονται επανεισαγωγές, ή επισκέψεις στους γιατρούς, είτε ακόμα το επίπεδο υγείας, όταν αυτές, όμως, είναι καλά μελετημένες και προσδιορισμένες.

Το πανεπιστήμιο του Γιορκ βρήκε σε μία έρευνα ότι η συγκέντρωση των υπηρεσιών επηρεάζει αρνητικά την πρόσβαση, κυρίως για εξετάσεις ήπιες, μαλακές, όπως είναι ο προσυμπτωματικός έλεγχος και η Πρωτοβάθμια Φροντίδα, αλλά δεν επηρεάζει στα βαριά περιστατικά όπως είναι η αντικαρκινική θεραπεία.

Θετικά αποτελέσματα υπάρχουν μόνον όταν μικρές νοσοκομειακές μονάδες μετατρέπονται σε μεγάλα Κέντρα Υγείας και κυρίως αν αυτά έχουν διασύνδεση με μεγάλο νοσοκομείο. Ο αριθμός των κλινών έχει επικρατήσει ως δείκτης αποδοτικής λειτουργίας και έχει μελετηθεί.

Το πανεπιστήμιο του Γιορκ βρήκε ότι υπάρχουν οικονομίες κλίμακος σε νοσοκομεία 100 έως 200 κλινών, αλλά στα νοσοκομεία 300 έως 600 κλινών υπάρχουν αντιοικονομίες. Ενώ στη Δανία υπολογίζεται το άριστο μέγεθος ενός νοσοκομείου είναι 204-205 έως 275 κλίνες, αλλά με την ίδια μεθοδολογία και λόγω διαφοράς με την Ελλάδα που το σύστημά μας είναι έντασης εργασίας και δεν είναι έντασης τεχνολογίας ακόμα όπως είναι τα ευρωπαϊκά το άριστο μέγεθος ενός ελληνικού νοσοκομείου είναι 369,8 έως 435,4 κλίνες.

Στη Νορβηγία οι συγχωνεύσεις δεν είχαν τεχνική αποδοτικότητα, δε συνεισέφεραν, ούτε το κόστος. Εξαίρεση αποτελούν οι συγχωνεύσεις πολλών μικρών νοσοκομείων, τα οποία μπορεί να οργανωθούν σε κεντρικό επίπεδο.

Στη Δανία οι συγχωνεύσεις δεν οδήγησαν σε μείωση του κόστους. Γιατί οι νέοι μεγάλοι οργανισμοί δημιούργησαν αντιοικονομίες κλίμακας. Και έτσι η εφαρμογή βέλτιστων πρακτικών για την τεχνική αποδοτικότητα, ή την εκμετάλλευση οικονομιών φάσματος έδωσαν αποτελέσματα.

Η μείωση γενικά του κόστους ως συνέπεια μείωση των κλινών δεν είναι πάντα η αναμενόμενη, γιατί αυτές οι κλίνες υποκαθίστανται από τα νοσοκομεία ημέρας.

Ενθαρρυντικά είναι τα αποτελέσματα από τις κλινικές και τα χειρουργεία μιας μέρας. Έχουμε τον καταρράκτη, έχουμε τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας in situ που γίνονται ημερήσια και στην Ελλάδα. Και τα αποτελέσματα είναι ενθαρρυντικά, γιατί μειώνεται η μέση διάρκεια νοσηλείας, γίνεται καλύτερος προγραμματισμός και μειώνονται οι ανάγκες σε προσωπικό.

Στην Ελλάδα υπάρχει θετικό κλίμα από έρευνα που έχει γίνει από το Ανοιχτό Πανεπιστήμιο από τους χειρουργούς να ενσωματώσουν τέτοιες δομές στην καθημερινή δραστηριότητά τους. Επίσης, καλά στοιχεία οικονομικά δίνουν οι ξενώνες παρηγορητικής και ανακουφιστικής φροντίδας, αυτό που λέμε τελική φροντίδα, στις οποίες θα μπορούσε να συμπεριλάβει και ένας μέρος των γηριατρικών υπηρεσιών. Και η κατ’ οίκον φροντίδα, η οποία υπήρχε παλιότερα στην Ελλάδα από τα νοσοκομεία, τη λεγόμενη νοσηλεία στο σπίτι, έχει δώσει καλά αποτελέσματα.

Το εγχείρημα, το οποίο θα σας δώσω, οι προτάσεις έχουν ορισμένους περιορισμούς, διότι δεν εξαρτώνται μόνο από το μέγεθος, αλλά από το είδος των υπηρεσιών, την βαρύτητα των περιστατικών και την ποιότητα.

Αυτοί που παίρνουν αποφάσεις πρέπει να σκέφτονται συνήθως και σ’ αυτό δεν είναι μόνο οι πολιτικοί, είναι και οι διοικητικοί και οι επιστήμονες, το κόστος μετακίνησης του πληθυσμού από το κλείσιμο των μονάδων, το υψηλό κόστος του χρόνου, το φορτίο νοσηρότητας και βέβαια τις Μονάδες Επειγόντων Περιστατικών.

Εδώ βλέπετε από ελικόπτερο – ας το πούμε έτσι - ποια είναι η κατάσταση, οι άξονες οι νοσοκομειακοί στην Α’ Περιφέρεια Αττικής όπου ανταποκρίνονται σε συνθήκες 19^ου-20^ου αιώνα. Όλα τα νοσοκομεία στο κέντρο.

Εδώ υπάρχουν οι δείκτες ανάγκης ζήτησης και χρησιμοποίησης και οι δείκτες προσφοράς σ’ αυτή την περιφέρεια τους οποίους έχουμε δείξει και άλλη φορά, δεν θα σταθώ πάνω σ’ αυτούς, οι πόροι είναι επαρκείς, το επίπεδο υγείας σχετικά καλό με βάση τον εθνικό μέσο όρο και έχουμε και υψηλή χρήση υπηρεσιών και μεγάλη εισροή πολιτών από άλλες περιφέρειες για νοσηλεία. Και εδώ βλέπετε τους δείκτες επίδοσης των νοσοκομείων γενικά στην περιφέρεια αυτή.

Η Β’ Περιφέρεια Πειραιώς είναι αυτή με αυτούς τους άξονες και τα στοιχεία της που την διαφοροποιούν από την Α’ Περιφέρεια είναι ότι έχει συμπεριλαμβανομένων βεβαίως και των Νησιών εκροές. Εδώ είναι οι επιδόσεις οι οποίες είναι μικρότερες από την Α’ Περιφέρεια.

Και εδώ υπάρχουν οι επιδόσεις των νοσοκομείων όπως είναι η μέση διάρκεια νοσηλείας, το κόκκινο είναι κακό, το κίτρινο θέλει προσοχή, το πράσινο είναι καλό. Τα ποσοστά κάλυψης κλινών και η τεχνική αποδοτικότητα. Από τα στοιχεία αυτά φαίνεται ότι ένα μέρος των νοσοκομείων συμπεριφέρονται σχετικά καλά, ενώ μεγάλο μέρος δεν έχουν καλές επιδόσεις.

Ποιο είναι το συμπέρασμα; Το συμπέρασμα είναι από τα δεδομένα τα οποία σας έδειξα εν τάχει, ότι ο κεντρικός άξονας των νοσοκομείων της Αθήνας εμφανίζει προβλήματα κόπωσης και αντιοικονομίες κλίμακας, ορισμένα νοσοκομεία, και φθίνουσες αποδόσεις.

Ενώ τα νοσοκομεία τα ειδικά, ή της περιφέρειας - της περιφέρειας λέω μέσα στην Αττική - μερικά απ’ αυτά δεν έχουν επαρκείς πόρους και βεβαίως το σύνολο των νοσοκομείων δεν έχει καλό management.

Έτσι, λοιπόν, και μέσα στα νοσοκομεία η ύπαρξη πολλών κατακερματισμένων κλινικών και τμημάτων δημιουργεί αντιοικονομίες κλίμακος και φάσματος. Το κύριο σκεπτικό είναι η ανακατανομή με σταθερή ποσότητα των πόρων από τον κεντρικό άξονα, ο οποίος φθίνει και έχει κόπωση, ώστε με κριτήριο το άριστο μέγεθος των νοσοκομείων να πετύχουμε μια καλύτερη ισορροπία στην Αττική, ώστε να νοσοκομεία του κεντρικού άξονα να ελαφρυνθούν, ενώ τα περιφερειακά ως αντίπαλοι νοσοκομειακοί πόλοι να μπορέσουν να ανταγωνιστούν τα νοσοκομεία του κέντρου και για να το κάνουν αυτό χρειάζονται υψηλό κύρος, χρειάζονται ελκυστικότητα, δηλαδή επώνυμο ιατρικό προσωπικό και υψηλή βιοϊατρική τεχνολογία.

Και βεβαίως όλα τα μεγάλα αυτά συγκροτήματα χρειάζονται επείγοντα περιστατικά, νοσοκομείο ημέρας, ένα μικρό επενδυτικό πρόγραμμα που χρειάζεται γι’ αυτό, η καλύτερη επιλογή πλέον ευχερής και ταχεία είναι η ανταλλαγή με δημόσια περιουσία.

Εδώ βλέπετε τους άξονες, οι οποίοι διαμορφώνονται στο λεκανοπέδιο Αττικής. Ο Β.Α. άξονας με το Παιδοψυχιατρικό η πρότασή μας είναι να μετατραπεί σε Γενικό Νοσοκομείο Ανατολικής Αττικής 250 με 300 κλινών και μεταφορά κλινικών και ανθρώπινων και τεχνολογικών πόρων από τα νοσοκομεία του κεντρικού άξονα και ενδεχομένως του συμπλέγματος του Σισμανογλείου.

Αυτό είναι απαραίτητο, γιατί σ’ αυτή την περιοχή καλύπτεται περίπου 700.000 πληθυσμός ο οποίος έχει διαμορφωθεί την τελευταία 20ετία.

Στο Βόρειο άξονα το «Παίδων» Πεντέλης πρέπει να αποτελέσει αντίπαλο παιδιατρικό νοσοκομείο του Νοσοκομείου «ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ» στο οποίο θα έρθω παρακάτω και το οποίο έχει προβλήματα κόπωσης και αντιοικονομιών.

Στο Βόρειο άξονα το ΣΙΣΜΑΝΟΓΛΕΙΟ είναι το κέντρο ενός τραστ αναφοράς και εκπαίδευσης που ενσωματώνει το «ΦΛΕΜΙΝΓΚ» και το ΙΚΑ, από τα οποία το ένα γίνεται Κλινικό Κέντρο Διαχείρισης Χρονίων Νοσημάτων για Διαβήτη, υπέρταση κλ.π., σύνδρομα και το άλλο Διαχείρισης Ασθενών Τελικού Σταδίου με Τμήμα ενδιάμεσης νοσηλείας.

Στο Βόρειο άξονα το «ΚΑΤ» παραμένει ως ειδικό τραυματιολογικό και ορθοπεδικό κέντρο αναφοράς με τμήμα ενδιάμεσης νοσηλείας και ενίσχυσης των πόρων, διότι έχει μικρή αποδοτικότητα κλίμακας, δηλαδή λείπουν πόροι.

Στο Β.Δ. άξονα το «ΑΓΙΟΥ ΟΛΓΑ» γίνεται ένα Hospital Trust και ενσωματώνει την «ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΟ», το 7^ο του ΙΚΑ και το Πατησίων από τα οποία το Πατησίων γίνεται Τελικού Σταδίου και το ΙΚΑ χρονίων νοσημάτων: διαβήτης, υπέρταση κλπ.

Το Αντικαρκινικό Νοσοκομείο «ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΝΑΡΓΥΡΟΙ» γίνεται αντίπαλος πόλος του «ΑΓΙΟΥ ΣΑΒΒΑ» και μεταφέρονται πόροι από τον «ΑΓΙΟ ΣΑΒΒΑ».

Στον κεντρικό άξονα ο πόλος αναφοράς είναι ο «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ», ο οποίος εμφανίζει μεγάλες αντιοικονομίες κλίμακος και φάσματος και χρειάζεται ελάφρυνση των κλινών και ένταση τεχνολογίας περισσότερο. Ενώ το ΙΚΑ ΓΕΝΝΗΜΑΤΑΣ, το 3^ο Θεραπευτήριο του ΙΚΑ μεταφέρονται στον «ΑΓΙΟ ΣΑΒΒΑ», η ΠΟΛΥΚΛΙΝΙΚΗ ΑΘΗΝΩΝ στην Ανατολική Αττική στο «ΣΙΣΜΑΝΟΓΛΕΙΟ» και το «ΟΦΘΑΛΜΙΑΤΡΕΙΟ» στο HOSPITAL TRUST του «ΣΙΣΜΑΝΟΓΛΕΙΟΥ», ή της Νέας Ιωνίας.

Η «ΑΓΙΑ ΕΛΕΝΗ» έχει νομικά προβλήματα, τα οποία δεν μπορούμε να τα υπερβούμε και η πρόταση είναι να γίνει Κλινικό Κέντρο Διαχείρισης Αγγείων του Εγκεφάλου με μεταφορά της σχετικής μονάδας από το «ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ».

Το «ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ» ως Πανεπιστημιακό εμφανίζει αντιοικονομίες κλίμακος και χρειάζεται ελάφρυνση των κλινών. Το Νοσοκομείο «ΣΥΓΓΡΟΣ» δραστηριοποιείται με έμφαση ως ειδικό νοσοκομείο στο AIDS. Ενώ το «ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟ», επίσης, χρειάζεται ελάφρυνση των κλινών και να μετατραπεί, η πρότασή μας είναι, σε νοσοκομείο αναφοράς για καρδιαγγειακά νοσήματα,

Το «ΛΑΪΚΟ» έχει καλές επιδόσεις και παραμένει ως έχει με ανάπτυξη μονάδας επειγόντων περιστατικών, αυτόνομης μονάδας μιλάω πάντα και ημερήσιας νοσηλείας.

Δεν είμαστε της άποψης το «ΑΓΙΑ ΣΟΓΙΑ» και το «ΑΓΛΑΪΑ ΚΥΡΙΑΚΟΥ» πρέπει να συνενωθούν. Μία μονάδα 1.000 και πλέον κλινών θα εμφανίσει αντιοικονομίες κλίμακος, πλην των νομικών προβλημάτων που υπάρχουν, αλλά αντίθετα πιστεύουμε ότι η «ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ» πρέπει να μεταφέρει πόρους προς το αντίπαλο νοσοκομείο «ΠΑΙΔΩΝ» στην Πεντέλη. Το «ΑΓΛΑΪΑ ΚΥΡΙΑΚΟΥ» νομίζουμε ότι πρέπει να παραμείνει αυτόνομο.

Το «ΑΓΙΟΣ ΣΑΒΒΑΣ» γίνεται ένα TRUST, το οποίο συγκεντρώνει διάσπαρτες μονάδες κυρίως από το ΙΚΑ, από τα νοσοκομεία του ΙΚΑ ως αντικαρκινικό κέντρο αναφοράς και ενσωματώνει επίσης και το Δημοτικό του «ΕΛΠΙΣ» και αναπτύσσει μονάδες διαχείρισης τελικού σταδίου ανοιχτής νοσηλείας και νοσηλείας κατ’ οίκον.

Το «ΕΛΕΝΑ» προτείνουμε να γίνει κέντρο αναφοράς για την μητρότητα και την υγεία της γυναίκας και μεταφορά ενδεχομένως κλινών πανεπιστημιακών παραρτημάτων από το «ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ».

Ο «ΕΡΥΘΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ» είναι από τα νοσοκομεία που πηγαίνουν αρκετά καλά σύμφωνα με τους δείκτες και παραμένει ως ένα αυτόνομο Γενικό Νοσοκομείο. Στο δε Νοσοκομείο «ΣΩΤΗΡΙΑ» μαζί με το Νοσοκομείο «ΓΕΝΝΗΜΑΤΑΣ» αναδύονται ως Μητροπολιτικό Ιατρικό και Τεχνολογικό σύμπλεγμα ως Ιατρικό Χωριό, όπου με ανταλλαγή γης πρέπει να περάσουν τα πανεπιστημιακά νοσοκομεία «ΑΡΕΤΑΙΕΙΟ» και «ΑΙΓΙΝΗΤΕΙΟ» και αυτό να αποτελέσει το Μητροπολιτικό Κέντρο, τον πυρήνα όλου αυτού του εγχειρήματος.

Στο δε χώρο των Πανεπιστημιακών Νοσοκομείων να γίνει κάποιο κέντρο έρευνας και τεκμηρίωσης για την ιατρική του πανεπιστημίου.

Και έρχομαι τώρα πάρα πολύ γρήγορα στον Πειραιά. Το «ΘΡΙΑΣΙΟ» έχει αντιοικονομίες, χρειάζεται πολύ καλύτερο Management απ’ αυτό που έχει τώρα, αλλά δεν έχει πρόβλημα πόρων.

Το «ΑΤΤΙΚΟ» Νοσοκομείο έχει μερικά προβλήματα επέκτασης τα οποία μπορεί να λυθούν, δεν χρειάζονται μείζονες διαρθρωτικές αλλαγές.

Το «ΑΓΙΑ ΒΑΡΒΑΡΑ» προτείνουμε να μετατραπεί σε Κέντρο Κλινικής Διαχείρισης ασθενών τελικού σταδίου και να αποτελέσει ενιαίο TRUST με το «ΝΙΚΑΙΑ» το οποίο πρέπει να μειώσει τις κλίνες του για λόγους που έχουμε εξηγήσει επαρκώς.

Και τα δύο ψυχιατρικά νοσοκομεία να αποτελέσουν ένα ενιαίο Ψυχιατρικό Πάρκο στο οποίο το «ΔΡΟΜΟΚΑΪΤΕΙΟ» θα κάνει μόνο ανοιχτή φροντίδα και κυρίως σε θέματα κοινωνικής παθολογίας όπως είναι ο αλκοολισμός, οι εξαρτήσεις και συναφή νοσήματα, ενώ το Ψυχιατρείο θα αποτελέσει το κέντρο αναφοράς κλειστής και ανοιχτής περίθαλψης όπως κάνει μέχρι σήμερα.

Το «ΑΣΚΛΗΠΙΕΙΟ ΒΟΥΛΑΣ» είναι αντίπαλος πόλος προς το κέντρο της Αθήνας και του Πειραιά με μεταφορά πόρων και αύξηση των κλινών του.

Το «ΤΖΑΝΕΙΟ» έχει προβλήματα αποδοτικότητας λόγω έλλειψης πόρων, όπως και το Αντικαρκινικό Νοσοκομείο Πειραιά γι’ αυτό προτείνουμε από τους κεντρικούς άξονες της Αθήνας όπου είναι δυνατόν μεταφορά πόρων.

Ευχαριστώ θερμά. Λίγο γρήγορα αντιλαμβάνομαι το χρόνο.